ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΚΙ ΕΓΩ
Σ’ αγαπώ, σ΄ εκτιμώ, αλλά δεν αντέχω το παιδί σου
Γνωριζόμαστε χρόνια, αλλά δεν ήμουν σε θέση να το παραδεχτώ ούτε στον εαυτό μου, πόσο μάλλον σε σένα. Στην αρχή, νόμιζα ότι ήταν απλά μια φάση, αλλά από όταν η κόρη σου πέταξε το κινητό μου στην τουαλέτα, δεν μπορούσα να το αρνηθώ πια. Η μικρή και εγώ δεν μπορούμε να συνυπάρξουμε στον ίδιο χώρο πάνω από 10 λεπτά.
“Κάθε φορά που ένα πρόωρο μωρό παίρνει εξιτήριο, γίνεται μια μικρή γιορτή μέσα μου”
Η δουλειά μου είναι ιδιαίτερη: Είμαι νοσηλεύτρια σε τμήμα πρόωρων νεογνών σχεδόν είκοσι χρόνια. Είκοσι χρόνια περιποιούμαι και νοσηλεύω «καρδούλες». Έτσι τα ονομάζω τα νεογνά […]
Είναι μερικοί δάσκαλοι, που δεν τους ξεχνάς ποτέ
Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι ο δάσκαλος γεννιέται, δεν γίνεται. Είναι χάρισμα.
O Σύλλογος Γονέων και μισανθρώπων
Λίγο πριν την έναρξη της σχολικής χρονιάς σε ένα δημόσιο σχολείο του Βορρά, στο 5ο δημοτικό σχολείο Ωραιοκάστρου, ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων έκανε συνέλευση […]
Αν είχα παιδιά, έτσι θα ήθελα να ήταν
Δεν έχω τη φήμη του ανθρώπου που ασχολείται πολύ με τα παιδιά των φίλων του. Σπάνια τους ρωτάω τι κάνουν τα παιδιά τους, ποτέ δεν […]
Θείοι – δεύτεροι γονείς και πρώτοι φίλοι
Υπάρχουν πολλοί ρόλοι που πραγματεύεται ο κάθε άνθρωπος στη ζωή του. Κάνοντας την αφετηρία του ως παιδί και συνεχίζοντας ως φίλος, σύντροφος, συνεργάτης, γονιός κι […]
“Όταν κοιμάται το μωρό κάνε και καμιά δουλειά” – εσύ δεν θες νταντά, οικιακή βοηθό θες
Χτυπάω το κουδούνι. Η πόρτα ανοίγει και με υποδέχεται η κύρια του σπιτιού. Χαμογελαστή, ευγενική, νέα. Άνετη, γλυκομίλητη, μαμά δύο παιδιών. «περάστε» μου λέει, «από […]
Best of Mamagers
Mommy Walker
Μικρό Εθνικό: Συζητήσεις για τον ψηφιακό εκφοβισμό με αφορμή δύο εφηβικές παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
