Αν γεννηθείς σε τούτο τον τόπο, υπάρχει στο πετσί σου το τρίπτυχο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Τουλάχιστον μέχρι να ενηλικιωθείς και να πατήσεις πόδι, εάν το αντέχει το στομάχι σου. Διότι, εντάξει, τη χώρα σου την αγαπάς. Αυτόν τον τόπο έμαθες, αυτόν εμπιστεύεσαι. Από θρησκεία έμαθες να κάνεις σταυρούς με το δεξί χέρι και να περνάς της εκκλησιάς την πόρτα κάθε Ανάσταση, έτσι για να πεις πως πήγες. Με τη φαμίλια έβαλες τα δυνατά σου πολλές φορές να αντέξεις τα απάλευτα μέχρι να μη χρειάζεται να τους ακούς.
Κι αν υποθέσουμε πως κάνοντας σχέδια ο Θεός γελάει, δεν είχες επιτυχία σε όλους τους τομείς. Οκ, τη χώρα σου την αγαπάς και θα την υποστηρίξεις και το αίμα σου έχει πιει και κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Τη σχέση σου με τη θρησκεία τη θυμάσαι όταν σε πιάνει ανάγκη και κόψιμο. Πετάς ένα «βοήθα Παναγιά», τάζεις και μια λαμπάδα, ρίχνεις και κανα θείο στο φανάρι κι από δω παν’ κι άλλοι. Με τη φαμίλια όμως έχουμε θέμα.
Δεν ξεμπερδεύεις εύκολα από αντιλήψεις και λόγια που έχουν εισχωρήσει στο πετσί σου κι έχουν πιπιλίσει το κεφάλι σου. Χρόνια επί χρόνων άκουγες τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις. Ποια είναι τα σωστά και ποια τα λάθος πράγματα, σύμφωνα με τις ζωές των άλλων. Κι ακόμη κι εκείνα που σνόμπαρες κι έλεγες πως ποτέ δεν θα ακολουθήσεις, στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου κάθε φορά που πρόκειται κάτι να αποφασίσεις.
Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους, να δίνεις τη θέση σου στο λεωφορείο στην έγκυο, να σηκώνεσαι νωρίς για να μη χάνεις τη μέρα. «Να μην καπνίζεις» φώναζε ο θείος ο θεριακλής, «να μην πίνεις κι οδηγάς» έλεγε ο μπάρμπας σου με το ποτήρι στο χέρι, «να μην ξενοκοιτάς» ο άλλος που είχε κάνει την κυρά του τάρανδο του Αϊ- Βασίλη. Βγάλε τη σκούφια σου και βάρα με.
Μια ζωή δάχτυλα σηκωμένα να σε καθοδηγούν πού να πας και πώς να φερθείς. Να βρεις έναν άνθρωπο σωστό από σπίτι, λες και δεν προέρχονται όλοι από σπίτια. Να έχεις δουλειά για να είσαι ανεξάρτητος, να μη στα τρώει ο ένας και ο άλλος. Να μη γίνεις το τρίτο πρόσωπο, να μη σπιτωθείς και να πάρεις και τη θεία τη Σούλα στα γενέθλιά της που έχει να σε δει απ’ τη γέννησή σου για να μην παρεξηγηθεί.
Βλέπεις, τι θα πει ο κόσμος; Πάντα τι θα πει κόσμος.
Φράση κλειδί σε κάθε νοικοκυριό που σέβεται τον εαυτό του. Τί θα πει ο κόσμος εάν γυρίζεις τα βράδια; Τί θα πει ο κόσμος εάν πάρεις διαζύγιο; Τί θα πει ο κόσμος εάν πας σε ψυχολόγο; Μεγαλώσαμε με το τι θα πει ο κόσμος και τελικά κανένας δεν είπε τίποτα. Γιατί κανένας δε δίνει δεκάρα τσακιστή για το τι κάνεις στη ζωή του. Ο καθένας έχει τη δική του καμπούρα και τα δικά του θέματα να ασχοληθεί.
Χέστηκε ο γείτονας τι κάνεις εσύ. Χέστηκε και η θεία σου αν νταραβερίζεσαι με όλο το όγδοο τάγμα του πεζικού. Μόνο κουτσομπόληδες κι άνθρωποι με κενές ζωές μπαίνουν στη διαδικασία να κρίνουν τι κάνεις εσύ. Και για τέτοιους ανθρώπους δεν αξίζει να κάνεις βήματα προς τα πίσω.
Η ζωή σου είναι δική σου να την κάνεις ό,τι θέλεις. Δεν χρειάζεσαι αφεντάδες και οδηγίες προς ναυτιλλόμενους. Όποιος θέλει να βρει να πει για σένα, πάντα κάτι θα βρίσκει. Εσύ φρόντισε να του δίνεις άφθονη τροφή για σχόλια.
Κατερίνα Χήναρη – mindthetrap.gr
