Στη ζωή μας ως ενήλικοι, πολλές από τις ανικανοποίητες ανάγκες μας αντανακλούν εκείνες της παιδικής μας ηλικίας. Από τη γέννησή μας ακόμη, ήμασταν πολύ δεμένοι με τη μητέρα μας. Η μητέρα, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο, είναι η κύρια υπεύθυνη για την ικανοποίηση των αναγκών μας. Για κακή μας τύχη, δεν τα καταφέρνουν όλες οι μητέρες, ακόμη κι αν προσπαθούν, να’ναι σε αρμονία με τις ανάγκες των παιδιών τους. Κάθε ανικανοποίητη ανάγκη μπορεί να αφήσει τραύματα. Η έλλειψη αναγνώρισης, η μη δίκαιη μεταχείριση ή ακόμη και η αίσθηση ενός παιδιού πως μεγαλώνει στη σκιά ενός πιο αγαπητού από τους γονείς αδελφού, μπορούν να προκαλέσουν τραύματα εσωτερικά, δύσκολο να θεραπευτούν.
Πώς το ξεπερνάμε;
Με την αναγνώριση, την επεξεργασία και την αποδοχή. Δεδομένου του υποκειμενικού της ανθρώπινης εμπειρίας, η ψυχοθεραπεία είναι πάντα ο πιο σωστός δρόμος.
Προς στιγμήν, ξεκινήστε με το να συνειδητοποιήσετε πως δε χρειάζεται να είναι οι άλλοι (σύντροφος, φίλοι, μητέρα) αυτοί που θα γεμίσουν αυτή την αίσθηση κενού ή μοναξιάς που κουβαλάτε μέσα σας. Ξεκινήστε να αποδέχεστε την ιδέα πως μπορείτε να τα καταφέρετε και μόνοι σας.
Αισθάνομαι διαφορετικός από όλους, σα να μην ανήκω πουθενά
Σημειώστε πως η ενδεχόμενη αίσθηση της διαφορετικότητάς σας, μπορεί να συνδέεται στενά με την ανάγκη σας να ανήκετε, που κάποτε δεν ικανοποιήθηκε. Μπορεί να συνδέεται επίσης με ένα χαμηλό επίπεδο ενσυναίσθησης, που μπορεί να οφείλεται στον πόνο που βιώσατε. Αν δηλαδή δεν κατορθώνετε να ενσυναισθάνεστε τους κοντινούς σας ανθρώπους, δεν ξέρετε πως ενδεχομένως κι εκείνοι αισθάνονται όπως εσείς κι έτσι θα καταλήξετε να αισθάνεστε διαφορετικοί από όλους κι από όλα, σαν εξωγήινος. Η αίσθηση της διαφορετικότητας μπορεί ακόμη να συνδεθεί και με μια πιθανή αίσθηση μειονεξίας.
Χαμηλή ενσυναίσθηση και αλεξιθυμία, πιθανές αιτίες της αίσθησης διαφορετικότητας
Ως ενσυναίσθηση ορίζουμε εκείνη την ικανότητα που μας επιτρέπει να συντονιστούμε με τη συναισθηματική κατάσταση των άλλων. Αντίθετα, η αλεξιθυμία είναι η ανικανότητα να αντιληφθούμε ακόμη και τα δικά μας συναισθήματα. Εφόσον δεν κατορθώνουμε να αντιληφθούμε τη δική μας εσωτερική κατάσταση, αισθανόμαστε εντελώς διαφορετικοί. Αν δεν καταφέρουμε να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας, πώς μπορούμε να βρούμε ομοιότητες με τους άλλους; Κάπως έτσι γεννιέται η αίσθηση πως δεν ανήκουμε πουθενά.
Δεν ερχόμαστε από άλλο πλανήτη, απλώς πρέπει να μας γνωρίσουμε καλύτερα, να διερευνήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο και εκείνο των άλλων. Δεν αναγνωρίζουμε στους άλλους δικά μας χαρακτηριστικά, απλώς και μόνο γιατί δεν κατορθώνουμε να δούμε σε βάθος εμάς τους ίδιους.
Πηγή: psicoadvisor.com
Συγγραφέας: Anna De Simone
Μετάφραση:
MSc in Person Centred Counseling and Psychotherapy
Emotional focusing couples therapy
P.E.T., T.E.T.,M.B.A.
