Θα Σου Πω Μια Ιστορία
Ευχαριστώ γιατρέ, που μου χάρισες 30 επιπλέον χρόνια με τον πατέρα μου
“Αυτή τη στιγμή μπορούμε να σας δώσουμε μόνο χαρτονομίσματα των πενήντα ευρώ”, είδα στην οθόνη του ΑΤΜ που βρισκόταν στον σταθμό του μετρό. Δεν είχα […]
Δεν φταίνε τα παιδιά που είναι “ψώνια”, οι γονείς φταίνε
Υπάρχει ένα κοριτσάκι στο σχολείο της κόρης μου που είναι όμορφο, καλοβαλμένο, έξυπνο, με καλό κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, με γονείς που νοιάζονται πραγματικά και που του […]
Ευτυχία είναι να είσαι κοντά του #apoagapi όταν σε χρειάζεται
Ο μικρός Μάνος κλωτσούσε πολύ στην κοιλιά της μητέρας του. Οι πάντες προέβλεπαν πως θα γίνει ποδοσφαιριστής, όπως αντίστοιχα λένε χαριτολογώντας για πολλά παιδάκια. Ο […]
Η μητέρα που πάντοτε ονειρευόμουν είναι η δική μου – άργησα, αλλά το κατάλαβα
Η αλήθεια είναι ότι πέρασα πολλά χρόνια από την ενήλικη ζωή μου κατηγορώντας τη μητέρα μου για τις επιλογές και τις αντιλήψεις της. Κοινότυπο, το […]
Στα δύσκολα έρχεται στο μυαλό μας πάντα η μάνα μας
Πάνε 8 χρόνια περίπου που η μάνα μου δεν υπάρχει. Και όλον αυτόν τον καιρό έρχεται στο νου μου κάθε φορά που πετυχαίνω κάτι. “Πού […]
Αχ ρε μαμά, πόση αγάπη μπορείς να χωρέσεις σε ένα τάπερ;
Από πάντα, δέσμια του μαμαδίστικου ενστίκτου σου, με ρωτούσες «πεινάς;» «έφαγες;» «σε βλέπω κομμένη». Όλες αυτές οι οισοφαγικές ερωτήσεις από τη μία μου έδιναν στα […]
Αυτισμός: επίσημη διάγνωση – Μάθαμε να παλεύουμε μαζί
Β’ μέρος Όταν γυρίσαμε σπίτι, περιέγραψα με κάθε λεπτομέρεια στον Γιάννη το τι μου είχε πει ο γιατρός. Εκείνος με κοίταξε δύσπιστα. «Μάλλον δεν κατάλαβες […]