Τα πρώτα πλαστικά πέδιλα από PVC εφευρέθηκαν στη Γαλλία μετά τον Β’ Παγκόσμιο από τον Γάλλο Jean Dauphant. Ο Dauphant ήταν ιδιοκτήτης εργοστασίου κατασκευής μαχαιροπήρουνων (!), ωστόσο το 1946 αποφάσισε να στραφεί στην υποδηματοποιία προσπαθώντας να αντισταθμίσει την έλλειψη δέρματος εξαιτίας του πολέμου και πιο συγκεκριμένα στην κατασκευή πλαστικών παπουτσιών με έμπνευση το μεσογειακό fisherman δερμάτινο σανδάλι, τα οποία και ονομάστηκαν Medusa. Παρόλα αυτά, θα περνούσαν τουλάχιστον 20 χρόνια μέχρι να γίνουν η απόλυτη μανία. Κι αυτό φυσικά συνέβη με το πέρασμά τους στην Αμερική.
Δύο άνθρωποι διεκδικούν την πατρότητα των Jellies στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, εντοπίστηκαν για πρώτη φορά από έναν πρώην πρόεδρο τράπεζας, τον Preston Haag Sr., κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Νότια Αμερική για να βρει προϊόντα για να πουλήσει στην πατρίδα του. Ενώ βρισκόταν στη Βραζιλία, ο Haag παρατήρησε γυναίκες που φορούσαν φλούο, φτηνά πλαστικά παπούτσια. Με μία μικρή έρευνα ανακάλυψε το μικρό τοπικό εργοστάσιο στο οποίο παρασκευάζονταν, το Grendene. Αποφάσισε να τα διανείμει στις ΗΠΑ και τα παρουσίασε για πρώτη φορά στην Παγκόσμια Έκθεση Παπουτσιών του 1982 στο Νόξβιλ του Τενεσί. Ένα χρόνο αργότερα, το Bloomingdale’s έκανε παραγγελία για 2.400 ζευγάρια σε εννέα διαφορετικά στυλ. Τα Jellies έγιναν “it”.
Ωστόσο, ένα άρθρο των New York Times του 1980 πιστώνει όχι απλώς την διοχέτευσή τους στην αμερικάνικη αγορά, αλλά και την εφεύρεσή τους στον υποδηματοποιό Bert Geller. Ο Geller παρατήρησε για πρώτη φορά τα fisherman sandals σε ένα ταξίδι του – πού αλλού; – στην Ελλάδα στα 80s’. Σύμφωνα με το άρθρο λοιπόν, ο Geller στα δικά μας δερμάτινα σανδάλια που, όπως και σήμερα, κυκλοφορούσαν σε μαύρο και καφέ χρώμα, οραματίστηκε τα Jellies, τα επανασχεδίασε ώστε να είναι ημιδιαφανή και πολύχρωμα και άρχισε να τα πουλάει στα Saks Fifth Avenue και Macy’s προς 22 δολάρια τα ανδρικά και 20 δολάρια τα γυναικεία. Όσο κι αν μας αρέσει καλύτερα αυτή η εκδοχή, επειδή τονώνει το εθνικό μας αίσθημα, ο αδιαμφισβήτητος εφευρέτης των Jellies είναι ο Jean Dauphant. Δεν αποκλείεται ο κύριος Geller να είδε όντως jellies σε ελληνικό πόδι, καθώς τότε, τα πλαστικά παπούτσια, ήταν ήδη δημοφιλή στη χώρα μας.
Διάβασε περισσότερα στο WomanToc.gr
