Η Τατιάνα Παπαδοπούλου, απόφοιτος της Βασιλικής Ακαδημίας χορού του Λονδίνου και καλλιτεχνική διευθύντρια της ομάδας σύγχρονου χορού «Χορευτές του Βορρά» μοιράστηκε μια πολύ δυνατή ιστορία την οποία για χρόνια κρατούσε κρυφή παρότι αρκετοί προσπάθησαν να γράψουν γι’ αυτή. Πρωταγωνιστής της ιστορίας αυτής ο Παναγιώτης ο οποίος έφτασε μέχρι την Κρατική Σχολή Χορού της Αθήνας.
Ένα απόγευμα του 2009 κατά την περίοδο των εγγραφών στη σχολή της, θα μπει μέσα μια κυρία μαζί με το γιο της ρωτώντας αν θα μπορούσε να τον γράψει ώστε να παρακολουθήσει μαθήματα μοντέρνου χορού. Η διευθύντρια της σχολής απάντησε αμέσως θετικά θεωρώντας ότι η μητέρα του αγοριού φοβόταν καθώς δεν είναι πολύ συνηθισμένο ένα ανήλικο αγόρι να κάνει χορό, «Έχω και άλλα αγόρια μαθητές στη σχολή» είπε στην αγχωμένη μαμά του μικρού Παναγιώτη για να προσπαθήσει να την χαλαρώσει.
Το κόλλημα της μητέρας όμως ήταν αλλού. Όπως ανέφερε στην προσωπική της σελίδα στο facebook η Τατιάνα Παπαδοπούλου:
Ναι ξέρετε υπάρχει όμως και κάτι άλλο που θα ήθελα να σας πω…Πιστεύετε ότι θα καταφέρει να μάθει χορό διότι ο γιος μου είναι κωφός!;!; Κάγκελο εγώ! Εννοείται απαντώ με περισσή άνεση για να μην δείξω το αρχικό μου σοκ! Με ρωτάει το κόστος των μαθημάτων…την ενημερώνω ότι όλα τα αγόρια στη σχολή μας φοιτούν δωρεάν …αισθάνομαι ότι προσβάλλεται ..της εξηγώ ότι αυτό δεν έχει να κάνει με το δικό της παιδί επειδή είναι κωφό …δεν παίρνουμε δίδακτρα από κανένα αγόρι μαθητή μας διότι είναι δυσεύρετα και έτσι γινότανε τα παλαιότερα χρόνια στις σχολές χορού!
Η Τατιάνα, αμέσως μετά θα επικοινωνήσει με την επί 25 χρόνια συνέταιρο της στη σχολή, την Αρετή Κουτσικοπούλου, ανακοινώνοντας τα νέα για τον καινούργιο μαθητή που απέκτησε η σχολή τους. Η χαρά της Αρετής ήταν μεγάλη και μαζί ξεκίνησαν να δουλεύουν για τον Παναγιώτη. Τον πρώτο καιρό τα πράγματα ήταν δύσκολα αλλά μέρα με τη μέρα ο Παναγιώτης γινότανε καλύτερος. Οι δασκάλες συνεννοούνταν μαζί του με τα μάτια.
Ο Παναγιώτης έβλεπε πότε πατούσαν το cd player και έτσι ήξερε ότι ξεκινούσε η μουσική. Αποτύπωνε στη μνήμη του τον τρόπο που μετρούσαν τις ασκήσεις και όταν έμπαινε η μουσική δεν έχανε καμία νότα. Στη συνέχεια τον έπεισαν ότι έπρεπε να κάνει μπαλέτο, αφού αυτό είναι η αρχή του παντός. Ο Παναγιώτης με τα χρόνια κατάφερε να αποκτήσει και το πρώτο του πτυχίο από τη Βασιλική Ακαδημία Χορού και μάλιστα με πολύ καλό βαθμό. Όπως συνέχισε να λέει η ίδια στην ανάρτηση της στο facebook:
H μοναδική «απάτη» που κάναμε ήταν ότι πιάσαμε με τρόπο την πιανίστρια που είχε επιλέξει το Βρετανικό Συμβούλιο και έπαιζε στις εξετάσεις και της ζητήσαμε να παίζει την πρώτη νότα στο πιάνο με μία μεγάλη κίνηση για να αντιλαμβάνεται ο μαθητής μας πότε ξεκινάει η μουσική. Μετά ήμασταν σίγουρες ότι μέχρι το τέλος της άσκησης ή του χορευτικού θα ήταν ολόσωστος διότι ήταν πολύ καλά προετοιμασμένος! Συμμετείχε σε όλες τις παραστάσεις μας και πια δεν χρειαζόταν ούτε εμάς για να του κάνουμε νόημα πότε ξεκινάει η μουσική.
Ο Παναγιώτης είχε για βοηθό την Γιολάντα, μια μαθήτρια με την οποία είχαν αναπτύξει ένα δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Ο Παναγιώτης μπήκε πριν 4 χρόνια στο πανεπιστήμιο, το οποίο και τελείωσε φέτος. Τον Αύγουστο εκμυστηρεύτηκε στις δασκάλες του ότι θέλει να δώσει εξετάσεις στην Κρατική Σχολή Χορού στην Αθήνα. Αν και όλοι γνώριζαν ότι θα είναι δύσκολο διότι θα πρέπει να εξετασθεί και στο μάθημα της ρυθμικής κάτι που εξ ορισμού φαντάζει ανέφικτο.
Παρόλα αυτά ευχόμαστε να πάει όσο καλύτερα γίνεται και είμαστε σίγουρες ότι θα τους καταπλήξει με το ταλέντο του και τη λάμψη του. Όλα αυτά τα χρόνια μας πλησίασαν πολλοί που από στόμα σε στόμα μαθαίνανε για το μαθητή μας. Δημοσιογράφοι, εκπομπές. Αδιαμφισβήτητα ήταν ένα πιασάρικο θέμα. Δεν το κάναμε ποτέ διότι ήταν μια προσωπική μας ιστορία. Μετά από συζήτηση με τον Παναγιώτη αποφασίσαμε ότι τώρα ήρθε η στιγμή να το δημοσιοποιήσουμε για να εμπνεύσουμε και να δώσουμε έναυσμα σε κάθε νέο παιδί να προσπαθήσει να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα του.
Το γράμμα που έγραψε ο Παναγιώτης στην Τατιάνα Παπαδοπούλου
Το διαβάσαμε στη lifo.gr
