Από την άλλη πλευρά σκεφτόμουν πως εκτός από τα έξοδα της νταντάς, η δουλειά μου έφερνε και άλλα έξοδα:
1. Τα δυσβάσταχτα μεταφορικά, καθώς όλες οι διαφημιστικές ήταν βόρεια, και εμείς μέναμε νότια σε ιδιόκτητο σπίτι, άρα η ιδέα της μετακόμισης δεν έπαιζε.
2. Τα λεγόμενα “έξοδα παράστασης” καθώς η φύση της δουλειάς ήταν τέτοια που ερχόμουν καθημερινά σε επαφή με πολύ κόσμο και ως “εκπρόσωπος” ενός τομέα μιας εταιρίας έπρεπε να είμαι περιποιημένη, χτενισμένη, με το νύχι βαμμένο κ.λ.π
3. Ακόμα κι αν φέρεις τάπερ από το σπίτι για να φας (που είχα αρχίσει επί χρόνια να κάνω), θα πιεις έναν και δύο καφέδες ή έναν χυμό όταν είσαι τόσες ώρες στο γραφείο.
Τελικά τα έβαλα κάτω με χαρτί και μολύβι και κατάλαβα πως η μόνη λύση ήταν να βρω μια δουλειά στο σπίτι. Πόσο απλό μπορεί να είναι αυτό; Καθόλου. Είχα σπάσει το κεφάλι μου στο τι άλλο θα μπορούσα να κάνω και σε τι είμαι καλή. Και θυμήθηκα τα ιδιαίτερα γαλλικών που έκανα όταν ήμουν 20 ετών καθώς είχα πάρει την επάρκεια από την Γαλλική Ακαδημία. Κρατώντας και τη δουλειά μου και τη νταντά, τον πρώτο χρόνο έβαλα αγγελίες, μίλησα σε γνωστούς και έχτισα ένα μικρό κύκλο μαθητών. Τους έκανα μάθημα μες το Σαββατοκύριακο και 2 απογεύματα την εβδομάδα.
Ήταν η πιο δύσκολη χρονιά της ζωή μου από πλευράς δουλειάς και εξαντλητικών ωραρίων, ωστόσο ήταν κάτι που απέδωσε. Όταν είδα ότι οι απολαβές μου ήταν αξιοπρεπείς έκανα το μεγάλο βήμα και παραιτήθηκα από το γραφείο. Πλέον δουλεύω στο σπίτι απογεύματα καθώς οι μαθητές μου έρχονται εκείνοι σε μένα (εφόσον όλοι μένουν στην περιοχή μου) μετά το σχολείο τους. Εννοείται ότι δεν είναι τίποτα εύκολο. Ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις πόσους μαθητές θα έχεις, αν θα τους έχεις για πάντα, και όταν πάρουν το πτυχίο τους, αν θα έρθουν καινούριοι. Όλα είναι ένα ρίσκο. Αλλά και τι δεν είναι ρίσκο σε αυτή τη ζωή.
Τα γράφω αυτά για να πω ότι δεν είναι καθόλου εύκολη απόφαση να εγκαταλείψεις την καριέρα σου στην οποία έχεις επενδύσει. Ξέρω πως αν δεν είχα βρει τη λύση των γαλλικών που ευοδώθηκε θα ζούσα σε ένα μόνιμο αδιέξοδο. Γνωρίζω καλά από το περιβάλλον μου, αλλά και γιατί δεν ζω σε άλλο πλανήτη, πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές για τις μητέρες εκεί έξω που δεν έχουν κανέναν να τους κρατήσει το παιδί. Μάλιστα υπάρχουν μητέρες διαζευγμένες που δεν έχουν καν την πολυτέλεια ενός μισθού ακόμα στο σπίτι όπως είχα εγώ από το σύζυγό μου. Άλλες μάλιστα εκλιπαρούν για τη διατροφή που δικαιούνται.
Ο μόνος λόγος που παραθέτω την ιστορία μου, είναι για να δώσω ιδέες σε εκείνες τις μητέρες που έχουν κάποιο ταλέντο ή είναι καλές σε κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουν μέχρι σήμερα και απλά δεν το έχουν ενεργοποιήσει.
Γράφει η Ιωάννα Κυριακίδη
Διαβάστε επίσης:
6 πράγματα που κάθε γονέας πρέπει να γνωρίζει για τα παιδιά και τον ύπνο
