Στην φωτογραφία βλέπουμε τον Albert-André Nast, έναν τυφλό γιατρό που κρατά αγκαλιά και ακροάζεται ένα βρέφος τριών μηνών.
Τον Μάρτιο του 1953, το περιοδικό Life έκανε ένα αφιέρωμα στον γιατρό – φαινόμενο. Ο Albert-André Nast, ο γιατρός φαινόμενο όπως τον αποκαλούσαν, ζούσε σ’ ένα μικρό χωριό λίγο έξω από το Παρίσι. Ήταν ένας αξιόλογος επιστήμονας που είχε κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων. Μάλιστα, το 1953, το περιοδικό Life, αφιέρωσε αρκετές σελίδες στον ίδιο και το έργο του.
Ο Nast εκτός από εξαίρετος επιστήμονας και καλός άνθρωπος, ήταν και τυφλός…
Το 1931, ενώ εξασκούσε το επάγγελμα του γιατρού για δέκα χρόνια στο χωριό Chelles, ένα ατύχημα του στέρησε το φως του. Έκτοτε απομονώθηκε και κλείστηκε στον εαυτό του, μέχρι μια μέρα που ένας παλιός του ασθενής τον αναζήτησε για μια θεραπεία. Ο Nast ήταν ο μόνος γιατρός που εμπιστευόταν και το ότι ήταν πλέον τυφλός, δεν είχε καμία σημασία γι’ αυτόν.
Τότε, ο Γάλλος γιατρός κατάλαβε πως μπορούσε να κάνει διαγνώσεις χωρίς να βλέπει και δίχως τη βοήθεια του στηθοσκόπιου. Βρήκε ξανά κίνητρο και θέληση για ζωή. Με τη βοήθεια της γυναίκας του και των νοσοκόμων του, διένυσε 22 χρόνια εξαιρετικής επιστημονικής πορείας και οι κάτοικοι του χωριού δεν έπαψαν ποτέ να τον εμπιστεύονται.
Αν και παθολόγος, η μεγάλη του αγάπη ήταν η μικρή κλινική μητρότητας «Le Nativité», που είχε ιδρύσει μαζί με τη γυναίκα του. Τα μάτια του ήταν οι συνεργάτες του που τον καθοδηγούσαν σε κάθε περιστατικό. Μαζί είχαν καταφέρει να δημιουργήσουν μια μέθοδο αξιόπιστη για τους τοκετούς. Ήταν τόσο επιτυχημένη, που οι εγκυμονούσες ξεχνούσαν ή δεν λάμβαναν ποτέ υπόψιν τους ότι ο γιατρός δεν έβλεπε.
Ο Albert-André Nast βοήθησε στον ερχομό 4 χιλιάδων βρεφών στον κόσμο.
