Η συγκοίμηση αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα για τον παιδικό ύπνο.
Παρακάτω θα διαβάσετε μερικά σχόλια-απόψεις που ακούμε συχνά και γιατί δεν πρέπει να τα λέτε σε ένα γονιό που είναι καλά ενημερωμένος για το θέμα της συγκοίμησης.
1. Εγώ έβαλα το μωρό μου στην κούνια απ΄την πρώτη μέρα
Ειλικρινά μπράβο και για σένα και για το μωρό σου. Η δική μου κόρη μάλλον ήταν διαφορετική από τη δική σου. Όπως όλα τα νεογέννητα, έκλαιγε και πείναγε διαρκώς, ειδικά τη νύχτα. Τα ένστικτά της με αναζητούσαν, κι εγώ φρόντιζα να τα ικανοποιώ ακόμα και τις πιο δύσκολες ώρες.
2. Δεν πρέπει να κοιμάσαι και πολύ, ε;
Συνήθως οι μητέρες ταλαιπωρούνται με την έλλειψη βραδινού ύπνου λόγω των συχνών ξυπνημάτων. Αντίθετα με αυτό που πιστεύουν πολλοί, η συγκοίμηση έχει αποδειχτεί ότι βοηθά τις γυναίκες να νικήσουν την επιλόχεια κατάθλιψη και να έχουν έναν πιο ξεκούραστο ύπνο. Όσο για τα μωρά, φαίνεται να ισχύει πως κοιμούνται περισσότερη ώρα όταν νιώθουν την παρουσία του γονιού τους.
3. Το παιδί πρέπει να μάθει να είναι ανεξάρτητο.
Ναι, εννοείται. Εξάλλου η συγκοίμηση είναι ένα πραγματικό δώρο ψυχής για το παιδί και όχι εμπόδιο για να γίνει ανεξάρτητο. Ο κοινός ύπνος δίνει συνέχεια στην ανάγκη του μικρού ανθρώπου να νιώθει γαλήνη και ανακούφιση στην αίσθηση του “εαυτού”. Είναι ανάγκη ψυχής και δεν είναι εμπόδιο στην ανεξαρτητοποίηση του, όπως πολύ λανθασμένα πιστεύουν ορισμένοι θεωρητικοί. Τα έχουμε πει κι εδώ αναλυτικά.
4. Δε θα μάθει ποτέ να αποκοιμιέται ξανά μόνο του.
Η απάντηση, εδώ.
5. Αν αδυνατείς να το αφήσεις να ξεσπάσει σε κλάματα, θα σε έχει του χεριού του όταν μεγαλώσει
Εδώ και αρκετά χρόνια επικρατεί η άποψη ότι τα παιδιά είναι χειριστικά από κούνια και για να μην μας “πάρουν τον αέρα”,πρέπει από βρέφη να τους βάζουμε όρια, να μην κοιμόμαστε μαζί τους, να μην τα παίρνουμε αγκαλιά γιατί θα μάθουν στα χέρια και θα γίνουν κακομαθημένα. Αργότερα ως νήπια, αν εκδηλώσουν μια κρίση θυμού, βιαζόμαστε να πούμε ότι προσπαθούν να μας χειριστούν και να μας “εξουσιάσουν”. Πόσο εύκολο είναι να δεχτούμε ότι ΔΕΝ υπάρχουν χειριστικά παιδιά, αλλά παιδιά που εκφράζουν ανεκπλήρωτες ανάγκες με τρόπο που μόνο τα ίδια ξέρουν;
6. Δε σου λείπει να κοιμάσαι με τον άντρα σου στο κρεβάτι;
Όχι, γιατί βασικά κοιμάμαι με τον άντρα μου στο κρεβάτι.
7. Θα πρέπει να του λείπει να κάνετε σεξ
Θα του έλειπε το σεξ αν δεν κάναμε. Εφόσον κάνουμε, όλα καλά. Επίσης, λίγο τακτ δεν βλάπτει.
8. Πρόσεχε, γιατί σε βλέπω να τα βάζεις στο κρεβάτι μέχρι να πάνε πανεπιστήμιο
Πρόκειται για σχόλιο που λέγεται συνήθως χαριτολογώντας, και δείχνει συνάμα πως συμπεριφέρονται συχνά οι γονείς. Παρουσιάστε μου μια έρευνα που να δείχνει συσχετισμό μεταξύ λυκειόπαιδων που χρειάζονται τους γονείς τους να τους βάζουν στο κρεβάτι και συγκοίμησης. Μέχρι τότε, διαβάστε αυτό.
9. Απλά φύγε από το δωμάτιο και άστο να κλάψει, θα μάθει
Δεν νομίζω. Αν το νεογέννητο και το βρέφος μπορούσε να μιλήσει αυτά θα έλεγε για τον κοινό ύπνο:
«Μόλις βγήκα σε μια καινούργια και άγνωστη πραγματικότητα. Η μυρωδιά και η αγκαλιά της μητέρας μου με παραπέμπουν στην πρώτη αίσθηση ασφάλειας και προστασίας και νιώθω τόσο όμορφα κάθε φορά που νιώθω ακόμα μέρος του σώματος της αλλά και της ψυχής της, γιατί έτσι εξελίσσομαι χωρίς μοναξιά, άγχος και φόβο…την ώρα του ύπνου, προσπαθώ να καταλάβω τι συμβαίνει και να επιβιώσω σε μια καινούργια και πρωτόγνωρη συνθήκη»
Ελεύθερη απόδοση στα ελληνικά και επιμέλεια, Έλενα Θάνου.
Πρωτότυπο κείμενο, εδώ
