«Εδώ και αρκετά χρόνια η επιστήμη έχει αποφανθεί: Το νεογέννητο ανήκει στη μητέρα του.
Σύμφωνα με την Αμερικανική Παιδιατρική Ακαδημία, το Βασιλικό Κολλέγιο Παιδιατρικής της Μεγάλης Βρετανίας και όλους τους μεγάλους παιδιατρικούς συλλόγους του κόσμου, το μωρό, μόλις έρθει στον κόσμο, πρέπει να αφεθεί γυμνό πάνω στην κοιλιά της μάνας του. Εκεί θα σκουπιστεί, θα εξεταστεί ως προς την ανάσα του, το χρώμα του και τους καρδιακούς του παλμούς, θα σκεπαστεί όπως είναι γυμνό επάνω στη μαμά με καθαρή, στεγνή πετσέτα και θα αφεθεί ανενόχλητο.
Κι όμως, στην ελληνική πραγματικότητα, το ποσοστό των νεογεννήτων που βρέθηκε αγκαλιά με τη μαμά του κι επιχείρησε να θηλάσει κατά την πρώτη ώρα της ζωής του είναι πολύ μικρό.
Στον παρακάτω πίνακα, καταγράφονται πρώτα οι παλιές μέθοδοι (που όμως εφαρμόζονται ακόμα) σε αντιπαραβολή με τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους που είναι καλύτερες για το μωρό:
Οι πρώτες στιγμές από τη γέννηση του μωρού
Οι πρώτες στιγμές από τη γέννηση είναι κρίσιμες γιατί το βρέφος είναι ξύπνιο, σε εγρήγορση. Είναι κατά κάποιον τρόπο “προγραμματισμένο” να αναζητήσει τη μητέρα του αμέσως με τη γέννηση. Έπειτα πέφτει σε ένα βαθύ ύπνο που διαρκεί τις περισσότερες από τις πρώτες εικοσιτέσσερις ώρες της ζωής του. Επομένως, εάν του αρνηθούμε αυτό το μικρό παράθυρο ευκαιρίας για “μαγική χημεία” με τη μαμά, για επαφή και θηλασμό και το φέρουμε στη μητέρα του αργότερα, θα είναι συχνά κοιμισμένο και δε θα μπορέσει να θηλάσει.
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι, αφήνοντας το νεογέννητο στην αγκαλιά της μητέρας πετυχαίνουμε τα εξής:
- Βοηθούμε στην εδραίωση του αποκλειστικού θηλασμού.
- Βοηθούμε το μωρό να θηλάσει για περισσότερους μήνες.
- Ενισχύουμε το δέσιμο μητέρας-βρέφους και την αλληλεπίδρασή τους – «ερωτεύονται» ο ένας τον άλλο!
- Η μητέρα αποκτά μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και διαβάζει καλύτερα τα σημάδια του μωρού της.
- Διατηρούμε τη φυσιολογική θερμοκρασία του μωρού καλύτερα από κουβέρτες και θερμαντήρα.
- Η μητέρα μοιράζεται με το νεογέννητο φυσιολογικά, αβλαβή μικρόβια και το προστατεύει έτσι από τα επικίνδυνα μικρόβια του νοσοκομείου, τα οποία συχνά μεταδίδουν γιατροί και μαίες.
- Βοηθάμε στη μεταβολική σταθερότητα του μωρού και αποτρέπουμε την υπογλυκαιμία.
- Το μωρό εμφανίζει μεγαλύτερη σταθερότητα στο αναπνευστικό και κυκλοφορικό του σύστημα, ήρεμη ανάσα και καρδιακούς χτύπους.
- Το μωρό επιδεικνύει μεγαλύτερη ωριμότητα στην συμπεριφορά και το νευρικό του σύστημα, με λιγότερο κλάμα.
- Βοηθάμε να βγει το μηκώνιο – τα πρώτα μαύρα κόπρανα του μωρού – και επομένως μειώνουμε τον κίνδυνο για σοβαρό ίκτερο κατά τις πρώτες ημέρες.
- Μέσα από την απελευθέρωση της ορμόνης ωκυτοκίνης περιορίζουμε την κολπική αιμορραγία, βοηθούμε τη μήτρα να συσπαστεί και να αποβάλλει πλήρως τον πλακούντα.
