Από την ώρα που θα γεννηθεί ένα μωρό, το μόνο σίγουρο είναι πως οι γονείς ψάχνουμε να βρούμε τρόπους ώστε να κοιμάται καλύτερα. Κατά καιρούς υπάρχουν διάφορες «μόδες» που κατά περίπτωση λειτουργούν (όπως το τύλιγμα με σφιχτά κουβερτάκια, η απαλή μουσική. Η τελευταία τάση είναι τα «παράθυρα αφύπνισης». Μπορούν άραγε να βοηθήσουν πραγματικά το μικρό μας να κοιμηθεί;
Τι είναι τα παράθυρα αφύπνισης;
Με απλά λόγια, το «παράθυρο αφύπνισης» είναι το χρονικό διάστημα που ένα μωρό παραμένει συνήθως ξύπνιο (ένα «παράθυρο» μεταξύ των περιόδων ύπνου). Ένα παράθυρο ανοίγει όταν το μικρό μας ανοίγει τα μάτια του μετά από έναν ωραίο υπνάκο και κλείνει την επόμενη φορά που θα κλείσουν απαλά καθώς αρχίζει και πάλι ο ύπνος. Για παράδειγμα, αν το μωρό σας ξυπνάει από έναν υπνάκο στις 2 μ.μ. και κοιμάται ξανά στις 4 μ.μ., αυτό είναι ένα παράθυρο αφύπνισης 2 ωρών. Και αν το μωράκι μένει 2 ώρες ξύπνιο αυτή την ώρα κάθε μέρα, αυτό γίνεται ένα προβλέψιμο μοτίβο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε μια ρουτίνα ύπνου.
Συνιστάται στους γονείς να δίνουν προσοχή στα «παράθυρα αφύπνισης» για να παρατηρήσουν τα μοτίβα και να βάλουν το μωρό για ύπνο… πριν κουραστεί τόσο πολύ ώστε να γίνει δύστροπο. Αν και ορισμένοι γονείς πιστεύουν ότι αν αφήσουν το μωρό τους να υπερκουραστεί θα οδηγήσουν σε έναν καλό και μακρύ ύπνο, αυτό συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ. Τα βρέφη που έχουν κουραστεί πολύ συχνά γίνονται τόσο ανήσυχα που στην πραγματικότητα αντιστέκονται στον ύπνο.
Παρατηρώντας το φυσικό πρόγραμμα του μωρού μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε κι εμείς ένα καλύτερο πρόγραμμα για όλη την οικογένεια! Μπορεί να χρειαστεί λίγος χρόνος για να συνηθίσουν τα μωρά σε ένα πρόγραμμα με συγκεκριμένο αριθμό υπνάκων την ημέρα σε συγκεκριμένη ώρα. Αλλά αν δούμε ότι το μωρό συνηθίζει πλέον να κοιμάται άνετα αυτές τις 2 ώρες μπορούμε να προγραμματίσουμε και τον δικό μας ύπνο ή τις δικές μας δουλειές.
Μπορούν τα παράθυρα αφύπνισης να βοηθήσουν το μωρό μου να κοιμηθεί καλύτερα;
Οι γονείς τείνουν να περιμένουν τα κενά βλέμματα, το τρίψιμο των ματιών και τα μεγάλα χασμουρητά για να καταλάβουν ότι το μικρό τους είναι έτοιμο να κοιμηθεί. Το πρόβλημα είναι ότι, μόλις το μωράκι δείξει αυτά τα αναγνωρίσιμα σημάδια πρέπει να ξέρουμε πως ήδη έχει κουραστεί, κάτι που θα πρέπει να προλαβαίνουμε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα παράθυρα αφύπνισης δίνουν στους γονείς έναν τρόπο να προβλέψουν την κούραση και να βάλουν τα μωρά τους για ύπνο πριν αρχίσει η μάχη.
Παράθυρα αφύπνισης ανά ηλικία
Αν και οι ανάγκες κάθε μωρού για ύπνο θα είναι λίγο διαφορετικές, εδώ είναι ένας αρκετά καλός οδηγός για το πόσο καιρό τα μωρά συνήθως μένουν ξύπνια κατά τη διάρκεια της ημέρας (ανά ηλικία):
0-1 μήνα: 45-60 λεπτά
1-2 μηνών: 1-2 ώρες
3-4 μηνών: ώρες: 1,25-2,5 ώρες
5-7 μήνες: 2-4 ώρες
8-10 μήνες: 2,5-4,5 ώρες
11-14 μήνες: 3-5 ώρες
15-24 μήνες: ώρες: 4-6 ώρες
3 πρακτικές συμβουλές για τα παράθυρα αφύπνισης
1. Αναγνωρίζουμε τα σημάδια υπνηλίας του μωρού
Για να μάθουμε τα «παράθυρα αφύπνισης» του μωρού, πρέπει να αναγνωρίσουμε πότε είναι έτοιμο να κοιμηθεί από μόνο του. Ο στόχος είναι να βάζουμε το μωρό για ύπνο πριν κουραστεί υπερβολικά.
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τα παραπάνω παράθυρα αφύπνισης ως έναν πρόχειρο οδηγό, αλλά το κλειδί είναι να παρακολουθούμε το μωρό όπως θα παρακολουθούσαμε ένα ρολόι! Όταν βλέπουμε σημάδια υπνηλίας -όπως μειωμένη δραστηριότητα, χασμουρητό, κοίταγμα, τρίψιμο των ματιών- η αλήθεια είναι ότι μάλλον έχετε ήδη περάσει λίγο το παράθυρο αφύπνισης του μωρού. Δεν πειράζει! Την επόμενη φορά θα ξέρουμε πως ότι θα πρέπει να βάζουμε το μωρό για ύπνο λίγο πιο νωρίς.
Για παράδειγμα, αν το 3 μηνών παιδί σας άρχισε να χασμουριέται και να τρίβει τα μάτια του στα 75 λεπτά, την επόμενη φορά δοκιμάστε να το βάζετε κάτω γύρω στα 60 λεπτά.
2. Κρατάμε ημερολόγιο ύπνου
Οι νέοι γονείς έχουν περίπου ένα εκατομμύριο πράγματα στο μυαλό τους… οπότε μπορεί εύκολα να ξεχάσουν αν το μωρό άνοιξε τα ματάκια του στις 7 π.μ. ή στις 7:30 π.μ. Παράλληλα με το φαγητό του είναι καλό να σημειώνουμε και τις ώρες του ύπνου.
3. Είμαστε ευέλικτοι
Ας μην ξεχνάμε πως το μωρό ενδέχεται να αλλάζει συνήθειες καθώς μεγαλώνει κι εμείς θα πρέπει να το ακολουθούμε και να προσαρμοζόμαστε. Επίσης θα πρέπει να μας είναι ξεκάθαρο ότι το κάθε μωρό είναι μοναδικό και δεν έχει κανένα νόημα να συγκρίνουμε τις συνήθειες του με τις συνήθειες ενός άλλου μωρού. Άρα, στην ουσία κι εδώ θα πρέπει να ακολουθήσουμε τη φυσική ροή των πραγμάτων και να προσαρμοστούμε όσο το δυνατόν περισσότερο.
