Έχω δε δύο παιδιά που χορεύουν ρυθμικά ακούγοντας οποιαδήποτε μουσική, οπότε το να βρεθούμε στην παράσταση «Μουσικές Εποχές» στο Θέατρο Βέμπο στο Μεταξουργείο ήταν σχεδόν μονόδρομος.
Και μη σκεφτείς πως στο σπίτι ακούμε κλασική μουσική. Φυσικά και ακούμε τα πάντα, φυσικά και χορεύουμε και με τα Ξημερώματα. Όμως η ιδέα του μουσικού κονσέρτου με όργανα επί σκηνής με κέρδισε.
Οπότε εγώ και τα κορίτσια μου βρεθήκαμε μαζί με τα υπόλοιπα βρέφη και νήπια στο φουαγιέ του θεάτρου. Οι «Μουσικές Εποχές» , το πρώτο live κονσέρτο κλασικής μουσικής για μωρά και βρέφη είναι δημιούργημα του μουσικού συνθέτη Διονύση Γιαμπανά και της χορογράφου και χορεύτριας Σάρας Τοσκάνο.
Ο προβληματισμός μου πριν την παράσταση, είχε να κάνει με το πώς δύο παιδιά και τα υπόλοιπα φυσικά, με ηλικίες από 0- 5 ετών, θα ευχαριστηθούν την παράσταση.
Κι όμως, οι «Μουσικές Εποχές» κέρδισαν τόσο τη μικρή μου κόρη που είναι 15 μηνών αλλά και τη μεγάλη που κοντεύει τα 3,5! Η κάθε μια φυσικά, με τις δικές της προσλαμβάνουσες, αντιλήφθηκε διαφορετικά πράγματα.
Στα 45 λεπτά της παράστασης, μέσα από συνεχείς εναλλαγές της μουσικής και του φωτισμού αλλά και τη χορογραφία της Τοσκάνο που με τόση γλύκα προσεγγίζει τόσο ευαίσθητες ηλικίες, βιώνουμε τις τέσσερις εποχές: Από την άνοιξη με τις πεταλούδες, το καλοκαίρι με τη ζεστασιά, το φθινόπωρο με τη βροχή και τα φύλλα που κιτρινίζουν και πέφτουν αλλά και το χειμώνα που οι γιορτές μας φέρνουν κοντά.
Η Σοφία, που είναι 15 μηνών, λάτρεψε τα στοιχεία της παράστασης που πλαισίωναν τη μουσική των οργάνων τα οποία δεν ακούμε απλά αλλά βλέπουμε να τα παίζουν οι μουσικοί ζωντανά επί σκηνής. Η μικρή όπως και τα υπόλοιπα μικρότερα παιδιά λάτρευαν να αγγίζουν στοιχεία από την παράσταση, όπως τα φτερά, οι μικρές ομπρελίτσες ή οι μπάλες.
Η Νάγια 3,5 ετών, ευχαριστήθηκε τα χρώματα και το φωτισμό που άλλαζε, κέντρισαν την προσοχή της τα μουσικά όργανα και φυσικά μετά το τέλος της παράστασης, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, είχε την ευκαιρία να τα περιεργαστεί από κοντά.
Οι γονείς, στα καθισματάκια ή στα μαξιλαράκια αγκαλιά με τα παιδιά μπαίνουν στο κλίμα και δεν είδα κανένα, μα κανένα να βαριέται.
Προσωπικά, θέλω να ευχαριστήσω πολύ την Τοσκάνο, για την ιδιαίτερη αντίδρασή της και την εξυπνάδα της. Η χορεύτρια στη διάρκεια της παράστασης έρχεται κοντά στα παιδιά, τα αγγίζει με τα αντικείμενα και φυσικά, η μικρή Σοφία της κέρδισε το ενδιαφέρον. Αμέσως, είδε το βλέμμα της μεγάλης Νάγιας και φρόντισε άμεσα να προσεγγίσει και το μεγάλο μου κορίτσι.
Αν έχετε δύο παιδιά με τόσο μικρή διαφορά ηλικίας, ξέρετε καλά τι σημαίνει να δίνεις σημασία στο ένα κι όχι στο άλλο.
