Η Άννα Φρανκ είναι συγγραφέας ενός από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία σε όλο τον κόσμο «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ». Ξεκίνησε τη συγγραφή του ημερολογίου της σε ηλικία μόλις 13 χρονών, όταν η ίδια και η οικογένειά της κρύβονταν από τη γερμανική κατοχή στο Άμστερνταμ κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Πέθανε κατά τη διάρκεια της κατοχής σε ηλικία 15 ετών και ο μόνος που κατάφερε να επιζήσει από την οικογένειά της ήταν ο πατέρας της Όττο Φρανκ.
Όταν βρέθηκε αργότερα το ημερολόγιό της και εκδόθηκε, έγινε ένα από τα πιο σημαντικά βιβλία που κυκλοφόρησαν ποτέ και συνεχίζει να εμπνέει εκατομμύρια ανθρώπους μέχρι σήμερα. Εδώ παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα από το βιβλίο αυτής της γενναίας και θαρραλέας ψυχής, που μπορούν να μας καθοδηγήσουν ώστε να αλλάξουν προς το καλύτερο τη ζωή μας.
Τη μοναδική σφραγίδα αυτού του υπέροχου κοριτσιού, παρουσιάζει το θέατρο Χυτήριο, σε μια συγκινητική απόδοση αλλά και τρυφερή σκηνοθετική προσέγγιση της Βάσιας Παναγοπούλου.
Η ηθοποιός, αυτή τη φορά και ως σκηνοθέτης, φωτίζει όχι μόνο την ψυχολογία της ηρωίδας και των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων, αλλά και την ιστορική συγκυρία. Αναπαριστά την εποχή. Παρακινεί σε ομορφιά και αισιοδοξία και επιχειρεί αντιστοιχίες με το σήμερα, έχοντας πάντα σεβασμό στις κρυστάλλινες ευαισθησίες της ψυχολογίας των εφήβων.
Όπως έγραφε η Άννα Φρανκ:
– Δεν σκέφτονται όλη αυτή τη δυστυχία, αλλά την ομορφιά που ακόμα μένει.
Τα μαθήματα ζωής που μπορείτε να πάρετε εσείς και το παιδί σας από αυτή την παράσταση είναι πολλά.
Παρακάτω συνοψίζονται δέκα, που αξίζει να διαβάσετε.
1. Έχε την Τόλμη να Είσαι ο Εαυτός σου.
«Ξέρω τι θέλω, θέτω τους στόχους μου, υποστηρίζω τη γνώμη μου, έχω μια θρησκεία και αγάπη μέσα μου. Επιτρέψτε μου να είμαι ο εαυτός μου και τότε θα είμαι ικανοποιημένη. Ξέρω ότι είμαι γυναίκα, μια γυναίκα με εσωτερική δύναμη και περίσσιο θάρρος».
2. Ποτέ Μην Εγκαταλείπεις τον Εαυτό Σου, Ποτέ Μην Παρατάς τα Όνειρά Σου.
«Είναι δύσκολο σε τέτοιες εποχές να εκδηλώνουμε τα ιδανικά, τα όνειρα και την ελπίδα μέσα μας, δυστυχώς όλα αυτά συνθλίβονται από τη σκληρή πραγματικότητα. Είναι θαύμα που δεν έχω εγκαταλείψει τα ιδανικά μου, φαίνονται τόσο άτοπα και ανέφικτα. Ωστόσο, εξακολουθώ να τα έχω μέσα μου, επειδή πιστεύω, ότι οι άνθρωποι, εντέλει, έχουν πραγματικά καλή καρδιά».
4. Ποτέ Μην Σταματάς να Βελτιώνεσαι.
«Όταν ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου τη νύχτα ανέλυσε όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της μέρας και μάθε από τα λάθη σου. Αυτό θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο».
«Πόσο ευγενής και καλός θα μπορούσε να γίνει ο καθένας, αν κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί, υπενθύμιζε στον εαυτό του τα γεγονότα που συνέβησαν καθ’ όλη τη διάρκεια της μέρα και αξιολογούσε τι από αυτά ήταν καλά ή άσχημα. Αργότερα, χωρίς να το συνειδητοποιήσει, θα τείνει να βελτιώνει τον εαυτό του κάθε νέα μέρα που περνά».
4. Το Μεγαλείο του Ανθρώπου Δεν Έχει να κάνει με τον Πλούτο ή τη Δύναμη.
«Το ανθρώπινο μεγαλείο δεν έγκειται στον πλούτο ή στη δύναμη, αλλά στο χαρακτήρα και την καλοσύνη. Οι άνθρωποι είναι απλά άνθρωποι και όλοι μας έχουμε ελαττώματα και αδυναμίες, αλλά επίσης, όλοι μας γεννιόμαστε με καλοσύνη μέσα μας».
5. Βαθιά Μέσα Μας Όλοι Έχουμε Καλή Ψυχή.
«Είναι πραγματικά θαύμα που δεν έχουν εκπέσει όλα τα ιδανικά μου, μιας και μοιάζουν τόσο ανέφικτα και αδύνατον να πραγματοποιηθούν. Ωστόσο, μπορώ να τα διατηρώ, γιατί παρ ‘όλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι άνθρωποι έχουν καλή καρδιά».
6. Σκέψου Όλα τα Όμορφα Πράγματα που Παραμένουν Γύρω Σου και Νιώσε Ευτυχισμένος.
«Δεν σκέφτομαι τη δυστυχία, αλλά τα όμορφα πράγματα που παραμένουν γύρω μου».
«Όσο υπάρχει το φως του ήλιου και ο αίθριος ουρανός, και όσο μπορώ να τα απολαύσω, πώς μπορώ να είμαι λυπημένη;»
«Δεν μπορώ να χτίσω τις ελπίδες μου πάνω στα θεμέλια της δυστυχίας, της σύγχυσης και του θανάτου. Βλέπω τον κόσμο να μετατρέπεται σταδιακά σε έρημο τόπο, ακούω ολοένα να πλησιάζουν κεραυνοί, που πρόκειται να μας καταστρέψουν ολότελα. Μπορώ να αισθανθώ τα βάσανα εκατομμυρίων ανθρώπων και όμως, όταν κοιτάζω ψηλά στους ουρανούς, νομίζω ότι όλα θα ευοδώσουν , ότι αυτή η σκληρότητα πάρα πολύ σύντομα θα τελειώσει, και ότι η ειρήνη και η ηρεμία θα επιστρέψουν και πάλι».
7. Εκεί που Υπάρχει Ελπίδα, Υπάρχει και Ζωή.
«Εκεί που υπάρχει ελπίδα, υπάρχει και ζωή. Μας γεμίζει με φρέσκο κουράγιο και μας κάνει ισχυρούς και πάλι».
«Είναι υπέροχο να μην χρειάζεται καμιά στιγμή αναμονής για να αρχίσουμε να βελτιώνουμε τον κόσμο».
8. Η Συγγραφή είναι Θεραπεία.
«Μπορώ να αποτινάξω από πάνω μου τα πάντα, ενώ γράφω. Οι λύπες μου εξαφανίζονται και το θάρρος μου αναγεννιέται».
«Γράφοντας ένα ημερολόγιο είναι πραγματικά μια παράξενη εμπειρία για κάποια σαν εμένα. Όχι μόνο γιατί ποτέ πριν δεν είχα γράψει κάτι, αλλά και επειδή μου φαίνεται ότι αργότερα ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος θα ενδιαφερθεί για τους συλλογισμούς ενός δεκατριάχρονου κοριτσιού που πάει σχολείο. Εντάξει, δεν τρέχει τίποτα. Νιώθω πως μου αρέσει να γράφω».
9. Κανείς Δεν έχει γίνει Φτωχός Προσφέροντας.
«Κανείς δεν έχει γίνει φτωχός προσφέροντας».
10. Εμείς Είμαστε Υπεύθυνοι και Καθορίζουμε το Χαρακτήρα Μας.
«Οι γονείς μπορούν να δώσουν μόνο μια καλή συμβουλή ή κάποιες σωστές κατευθύνσεις, η τελική διαμόρφωση του χαρακτήρα ενός ατόμου βρίσκεται στα χέρια του».
10+1. Να είσαι σαν το μικρό παιδί, μην σταματάς να Κάνεις Ερωτήσεις.
«Από τότε που ήμουν μικρό κορίτσι και μιλούσα ακόμα με δυσκολία, η λέξη «γιατί» ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μου. Είναι γνωστό ότι τα παιδιά κάνουν ερωτήσεις για το κάθε τι, δεδομένου ότι σχεδόν τα πάντα είναι καινούργια γι’ αυτά. Αυτό ισχύει και στη δική μου περίπτωση, και όχι μόνο ως παιδί, αλλά και αργότερα όταν μεγάλωσα κάπως, δεν μπορούσα να σταματήσω να θέτω ερωτήσεις. Οφείλω να ομολογήσω ότι μπορεί να είναι ενοχλητικό μερικές φορές, αλλά έχω αποκτήσει οικειότητα με τη σκέψη ότι «Δεν μπορώ να μάθω κάτι μέχρι να ρωτήσω γι’ αυτό», αν και μέχρι τώρα έχω κάνει τόσες πολλές ερωτήσεις, που θα έπρεπε να με είχαν κάνει καθηγήτρια.
Μεγαλώνοντας, παρατήρησα ότι δεν μπορούμε να ρωτήσουμε για τα πάντα και ότι πολλά πράγματα ποτέ δεν θα μπορέσουν να απαντηθούν. Ως εκ τούτου, προσπάθησα να εξασκήσω τον εαυτό μου αναζητώντας απαντήσεις στα δικά μου ερωτήματα μόνη μου. Και έκανα μια σημαντική ανακάλυψη, ότι οι ερωτήσεις που δεν μπορούμε να κάνουμε ή μας απαγορεύουν, ή ερωτήσεις που δεν μπορούμε να εκφράσουμε με λέξεις, μπορούν εύκολα να απαντηθούν από τη δική μας σκέψη. Έτσι, η λέξη «γιατί» δεν μου έμαθε μόνο να θέτω ερωτήσεις, αλλά και να σκέφτομαι. Και η σκέψη ποτέ δεν έβλαψε κανέναν. Αντίθετα, κάνει τον κόσμο μας καλύτερο».
Αποσπάσματα από το βιβλίο «The Diary of a Young Girl« σε ελεύθερη απόδοση από το share24.gr
