Το άγχος είναι ένα από τα πιο ψυχοφθόρα συναισθήματα που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος και ακόμα πιο συγκεκριμένα ένα παιδί. Ο λόγος είναι πως τα παιδιά που είναι σε τόσο μικρή ηλικία δεν έχουν ακριβώς επίγνωση του τι αισθάνονται, ενώ τις περισσότερες φορές δυσκολεύονται να το εκφράσουν με λόγια. Το εκφράζουν όμως με πράξεις, νέες συνήθειες και αλλαγές στη συμπεριφορά. Αυτό που χρειάζεται να κάνουμε εμείς ως γονείς είναι να παρατηρήσουμε τις εν λόγω αλλαγές και να προσπαθήσουμε να τους ανακουφίσουμε από αυτό το αρνητικό συναίσθημα. Πώς θα τα καταφέρουμε;
Πώς θα καταλάβεις πως το παιδί σου αισθάνεται αγχωμένο;
1- Αποφεύγει ή αρνείται να συμμετέχει σε δραστηριότητες, που παλαιότερα αγαπούσε. Για παράδειγμα κάποιο μάθημα χορού ή προπόνηση.
2- Έχει μεγάλες αλλαγές στη διάθεση του. Εμφανίζει θυμό ή νεύρα συχνότερα.
3- Υιοθετεί νέες συνήθειες όπως το να δαγκώνει τα νύχια του, να βρέχει το κρεβάτι του στη διάρκεια την νύχτας, να φαίνεται πιο κουρασμένο.
4- Έχει συμπτώματα όπως ο πονοκέφαλος, πόνος στην κοιλιά ή κούραση.
5- Παρατηρείς πως καθημερινά δεν έχει διάθεση να κάνει πράγματα, δεν τρώει τις ίδιες ποσότητες, δεν κοιμάται καλά ή επαρκώς.
Plus, χρειάζεται να παρατηρήσεις
1- Τη συχνότητα που παρουσιάζει κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα και τι έχει προηγηθεί
2- Τη διάρκεια που συμβαίνουν τα παραπάνω
3- Και φυσικά, την ένταση που έχουν αυτές οι συμπεριφορές
Πώς θα αντιμετωπίσεις το άγχος του παιδιού
Αρκετά σημαντικό είναι να ανακαλύψεις την αιτία που προκαλεί άγχος στο παιδί σου. Πολύ συχνά ευθύνεται σε κάποια αλλαγή που έχει γίνει στην καθημερινότητά του, όπως η αλλαγή σχολείου ή η εμπειρία ενός τραυματικού γεγονότος όπως ο εκφοβισμός στο σχολείο. Το πρώτο πράγμα που χρειάζεται να κάνεις είναι μία συζήτηση με το παιδί. Προσπάθησε να του δώσεις να καταλάβει πως το σπίτι και η οικογένεια σας είναι ένα ασφαλές περιβάλλον και πως με τους γονείς του μπορεί να συζητά ό,τι το απασχολεί ή το αγχώνει. Φυσικά, αυτή η διαδικασία είναι αρκετά περίπλοκη τόσο για έναν γονέα όσο και για το ίδιο το παιδί. Ο πρώτος αγχώνεται για όσα μπορεί να ακούσει αλλά και για τον τρόπο που θα αντιδράσει, αλλά θα πρέπει σίγουρα να είναι ψύχραιμος. Ο στόχος είναι το παιδί να νιώσει άνεση, ασφάλεια, φροντίδα. Προέτρεψε το παιδί να εκφράσει όλα του τα συναισθήματα που νιώθει με δικά του λόγια. Είναι μια ικανότητα που θα το βοηθήσει πολύ στην πορεία της ζωής του.
Πάντα, υπάρχει η περίπτωση παιδί να αρνείται να μιλήσει και να μην θέλει να επικοινωνήσει με τους γονείς του για ό,τι το απασχολεί. Ακόμα και αυτή η αντίδραση μπορεί να είναι κάπως λογική, αφού κάποια παιδιά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να εκφραστούν ή ντρέπονται να μιλήσουν στους γονείς τους για κάποια πράγματα. Σε αυτή την περίπτωση -και ανάλογα με την ηλικία του- πρότεινε του να επισκεφτείτε κάποιον ειδικό, όπως ένας παιδοψυχολόγος, και βεβαίωσε το πως μπορεί να του πει ό,τι το απασχολεί, ώστε να το βοηθήσει. Αυτό θα μπορούσες να κάνεις και εσύ ως μητέρα πριν μιλήσεις αρχικά στο παιδί σου. Να επισκεφτείς κάποιον ειδικό, δηλαδή, να του περιγράψεις τα συμπτώματα που έχεις παρατηρήσει στη συμπεριφορά του παιδιού, ώστε να σε κατευθύνει στον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης. Εξίσου σημαντικό όμως είναι να κάνεις μία συζήτηση και με τη δασκάλα του παιδιού. Οι εκπαιδευτικοί περνούν αρκετό χρόνο με τα παιδιά και συχνά παρατηρούν επιπλέον συμπεριφορές κι αντιδράσεις συγκριτικά με έναν γονέα. Εάν συμβαίνει κάτι στο σχολείο, δηλαδή, η δασκάλα του παιδιού θα μπορέσει να σου εξηγήσει ή να δικαιολογήσει με κάποιον τρόπο το άγχος που νιώθει το παιδί.
Αν βλέπεις ότι το παιδί σου αισθάνεται άγχος, φρόντισε ώστε να τρώει σωστά και υγιεινά (δεν χρειάζεται να τρώει περισσότερα γλυκά, επειδή δεν νιώθει καλά), να κοιμάται αρκετές ώρες, να συναντιέται συχνά με τους φίλους του και να μην αποτραβηχτεί εντελώς από την ρουτίνα του, δηλαδή, να συνεχίσει να πηγαίνει σχολείο, φροντιστήριο και στις δραστηριότητές του, όσο γίνεται.
