Πρόκειται για μια κλασική ερώτηση τύπου «το αυγό ή η κότα»:
Το παιδί δεν κοιμάται αρκετά εξαιτίας των προβλημάτων συμπεριφοράς – ιδιαίτερα την ώρα που ετοιμάζεται για ύπνο ή το παιδί παρουσιάζει προβληματική συμπεριφορά επειδή δεν κοιμάται αρκετά;
Κατά πάσα πιθανότητα, οι απαντήσεις είναι ναι και ναι και το συνεχές μπρος-πίσω μπορεί να καθυστερήσει την ανάπτυξη του παιδιού.
Στο σημείωμα του εκδότη στο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Εταιρίας για την Παιδιατρική, σε τεύχος του 2015, η Michelle M. Garrison, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Washington στον τομέα της παιδικής και εφηβικής ψυχιατρικής, περιέγραψε τον συνδυασμό των προβλημάτων ύπνου και συμπεριφοράς στην πρώιμη παιδική ηλικία ως «μια δίνη αναδράσεων». Το σχόλιο της Δρ. Garrison αφορούσε τη διαχρονική μελέτη ενός δείγματος πάνω από 32.000 Νορβηγίδων με τα παιδιά τους, τους οποίους παρακολούθησαν από τη γέννηση μέχρι την ηλικία των 5 ετών.
Τα παιδιά με προβλήματα ύπνου στην ηλικία των 18 μηνών, όπως μικρή διάρκεια ύπνου (10 ή λιγότερες ώρες) ή συχνά νυχτερινά ξυπνήματα (τρεις ή περισσότερες φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας), είχαν περισσότερα συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα στην ηλικία των 5 ετών. Αυτό ίσχυε ακόμα και όταν οι ερευνητές έκαναν τις απαραίτητες διορθώσεις συνυπολογίζοντας τα συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα ήδη παρόντα στην ηλικία των 18 μηνών. Συγκριτικά με παιδιά που είχαν την ίδια συμπεριφορική αφετηρία, τα παιδιά με προβλήματα ύπνου αντιμετώπιζαν περισσότερες δυσκολίες καθώς αναπτύσσονταν.
– Ο ύπνος όντως προξενεί προβλήματα συμπεριφοράς και τα προβλήματα συμπεριφοράς όντως προξενούν προβλήματα στον ύπνο. Πρόκειται για πραγματικά αμφίδρομη σχέση, λέει η Δρ. Garrison.
– Το παιδί μπορεί να αρχίσει να έχει προβλήματα με τον έλεγχο των συναισθημάτων. Να φτάνει συχνότερα στη συναισθηματική κατάρρευση, κι αυτό καθιστά δυσκολότερο για την οικογένεια να κάνει όλα όσα χρειάζεται ώστε το παιδί να κοιμηθεί καλά. Ο ύπνος χειροτερεύει· η συμπεριφορά χειροτερεύει. Μπορεί να εξελιχθεί σε έναν εξαιρετικά άσχημο κύκλο, τόσο για το παιδί όσο και για την οικογένεια.
Ο Δρ. Oscar Jenni, καθηγητής αναπτυξιακής παιδιατρικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Παίδων στη Ζυρίχη, δήλωσε πως παρουσιάζονται μεγάλες διαφοροποιήσεις στις ατομικές ανάγκες για ύπνο καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας.
Οι γονείς πρέπει να κατανοήσουν τις ανάγκες και τον ρυθμό των παιδιών τους στον ύπνο, καθώς προβλήματα συμπεριφοράς μπορούν, επίσης, να προκύψουν όταν τα παιδιά αναγκάζονται να περάσουν στο κρεβάτι τους περισσότερο χρόνο από όσο πραγματικά χρειάζονται.
– Το βασικό μήνυμα είναι ότι πρέπει η ώρα του ύπνου να προσαρμόζεται στις ανάγκες του παιδιού και προς τις δυο κατευθύνσεις, λέει ο Jenni.
Στις κλινικές ύπνου, αυτό πραγματοποιείται συχνά με το να συμπληρώνουν οι γονείς ένα λεπτομερές ημερολόγιο ύπνου για τα παιδιά τους. Πολλά μικρά παιδιά που δυσκολεύονται με τον ύπνο βοηθούνται όταν η ρουτίνα και η ώρα του ύπνου τους παραμένει σταθερή. Η Δρ. Garrison λέει πως για τα νήπια και τα παιδιά προσχολικής ηλικίας προτείνεται στους γονείς να διατηρούν την ώρα του ύπνου σταθερή κάθε βράδυ, με μέγιστη απόκλιση 15 λεπτών. Οι συνηθισμένες ρουτίνες ύπνου ενδέχεται να μην είναι αρκετές για να ηρεμήσουν ένα παιδί με προβλήματα στον ύπνο, και το παιδί που ταλαιπωρείται από άγχος μπορεί να χρειάζεται πολύ διαφορετική μετάβαση στον ύπνο από ένα άλλο που είναι εξαιρετικά δραστήριο και δυσκολεύεται να χαλαρώσει. Επομένως, λέει, η ίδια και οι συνεργάτες της δουλεύουν με οικογένειες πάνω σε πιο εξατομικευμένες ρουτίνες, οι οποίες μπορεί να βοηθήσουν το παιδί να ηρεμήσει, από γιόγκα στο κρεβάτι μέχρι μασάζ στα πόδια.
Διαβάστε την συνέχεια στην επόμενη σελίδα
