Υπάρχει μια πολύ δημοφιλής ρήση. “Χρειάζεται ένα ολόκληρο χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί”. Αυτό ισχύει για τους εφήβους, περισσότερο από κάθε άλλη ομάδα. Γι’ αυτό σας συμβουλεύω να γνωρίσετε τους ανθρώπους που σχετίζονται καθημερινά με τους εφήβους σας, συμπεριλαμβανομένων των φίλων τους, αγοριών και κοριτσιών και των γονέων τους.
Κάποτε άκουσα μια μητέρα να μιλά γι’ αυτά που έκανε η κόρης της, φοιτήτρια πια, για να βοηθήσει στην αποκατάσταση των προσφύγων από την Αιθιοπία.
Η μητέρα αναγνώριζε ότι το έργο της νεαρής κόρης της, αποτελούσε μια γενναία πράξη φιλανθρωπίας και καλοσύνης. Πίστευε ότι το παιδί της ήταν ένα θαυμάσιο πλάσμα. “Νομίζω όμως ότι ο έπαινος για την εξέλιξη της κόρης μας δεν πρέπει να δοθεί στον σύζυγό μου και εμένα, αλλά σε ολόκληρο τον κοινωνικό μας περίγυρο” είπε η μητέρα.
Όπως μας εξήγησε, στην εφηβεία της η κόρη τους αντιμετώπιζε σοβαρές δυσκολίες.
Ήταν τόσο αναστατωμένη που δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου με τους γονείς της. Όλο εκείνο τον καιρό η κοπέλα περνούσε μεγάλο διάστημα σε σπίτια φίλων της, τους οποίους η μητέρα γνώριζε. Ζώντας στην ίδια κοινότητα ήξερε ότι οι οικογένειές τους συμμερίζονταν τις ίδιες αξίες. “Εμπιστευόμουν τον συγκεκριμένο κοινωνικό περίγυρο και ξέρω ότι χάρη σε αυτόν η κόρη μας μεγάλωσε και έγινε μια γυναίκα για την οποία είμαστε όλοι υπερήφανοι. Δεν την μεγαλώσαμε εμείς μόνοι. Την ανέθρεψε ΚΑΙ οι κοινωνικός μας περίγυρος”.
Επειδή δεν μπορούμε να είμαστε πάντοτε αυτοί που πρέπει με τα παιδιά μας – και ειδικά όταν βρίσκονται στην εφηβεία – συμβουλεύω τους γονείς να εξασφαλίζουν για τα παιδιά τους την υποστήριξη ολόκληρου του κοινωνικού τους περίγυρου, από τη στιγμή που κρίνετε ότι αυτός κάνει καλό στο παιδί σας.
Αυτό μπορεί να γίνει μέσω του σχολείου, της ευρύτερης οικογένειας ή ενός άτυπου δικτύου φίλων. Το βασικό είναι να βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά σας έχουν επαφές με άλλους ενηλίκους με τους οποίους έχετε κοινές ηθικές αξίες.
Σε αυτούς τους ανθρώπους θα μπορέσουν να στηριχτούν τα παιδιά σας όταν αναπόφευκτα και φυσιολογικά απομακρυνθούν από εσάς, παρόλο που θα εξακολουθήσουν να χρειάζονται καθοδήγηση και υποστήριξη.
John Gottman “Η συναισθηματική νοημοσύνη των παιδιών”
