Ένας έφηβος δεν είναι “βολικός”. Δεν λέει σε όλα “ναι” στους γονείς του, δεν τους θαυμάζει όπως κάποτε, δεν υπακούει στο πρόγραμμα ή στους κανόνες της οικογένειας όπως παλιά και αμφισβητεί τα πάντα. Η εφηβεία δεν είναι βολική για τους γονείς, για την κοινωνία αλλά και το ίδιο το παιδί.
Η εφηβεία είναι μια φάση στη ζωή του παιδιού που πρέπει να ψάξει τον εαυτό του, να κάνει “χαζομάρες” με τους φίλους του, να αμφισβητήσει τους γονείς του. Να τα κάνει όλα αυτά και να προχωρήσει. Να σκεφτεί, να φωνάξει, να ανακαλύψει, να ηρεμήσει και να ωριμάσει. Τα παιδιά με γονείς που έχουν κατανόηση, αποδοχή και όρια θα περάσουν μια εφηβεία που δεν είναι βολική και μετά θα επιστρέψουν. Δεν θα χάσουν το δρόμο τους, δεν θα χαθούν σε κακές παρέες, δεν θα κάνουν εγκλήματα.
Η εφηβεία που πρέπει να μας ανησυχεί είναι η βολική εφηβεία. Οι έφηβοι που μένουν σπίτι, που δεν φωνάζουν, δεν έχουν νεύρα, δεν φέρνουν αντιρρήσεις. Γιατί; Όλα αυτά τα απωθημένα θα βγουν αργότερα, σε μια ηλικία μάλλον ακατάλληλη για να βγουν. Σε μια ηλικία που θα χρειάζονται ωριμότητα και ψυχραιμία για να εργαστούν, να δημιουργήσουν σχέσεις ζωής, να αναπτυχούν, να εξελιχθούν.
Για όλα αυτά συζήτησε ο εκπαιδευτικός Μάριος Μάζαρης με την Άννα Κανδαράκη, όπως είδαμε σε μία από τις αναρτήσεις του εκπαιδευτικού. Όπως έγραψε ο ίδιος στο Instagram του “έχουμε περάσει από αυτή τη διαδρομή. Ξεκίνησα να απομονώνω κάποια αποσπάσματα από την κουβέντα που κάναμε με την Άννα Κανδαράκη λίγες μέρες πριν και σκέφτηκα ότι το πιο χρήσιμο εργαλείο για να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά είναι να θυμόμαστε τον εαυτό μας παιδί. Αυτό από μόνο του σου δίνει ήδη μια σιγουριά ότι βαδίζεις καλά, στέρεα. Και πόσο σημαντικό να δίνεις χώρο στις σχέσεις του παιδιού με τους ανθρώπους που επιλέγει, να εμπιστεύεσαι, να αντέχεις, να ζεις τη σχέση αυτή με φως”.
Το Νο1 tip για να καταλάβεις καλύτερα το έφηβο παιδί σου
Για να καταλάβουμε καλύτερα το έφηβο παιδί μας, αρκεί να θυμηθούμε πώς ήμασταν εμείς ως έφηβοι. Τι σκεφτόμασταν, τι βιώναμε, πώς βλέπαμε τους γονείς μας. Αν θυμηθούμε τη δική μας εφηβεία, όσο διαφορετικό κι αν είναι το παιδί μας, θα έρθουμε πιο κοντά του. Θα κατανοήσουμε τις εκρήξεις, δεν θα παίρνουμε προσωπικά τις αμφισβητήσεις. Κι εμείς φωνάξαμε κι εμείς εκνευρίσαμε τους γονείς μας.
Διάβασε επίσης: