Εφηβεία, τα “άγρια χρόνια” των παιδιών. Μας αμφισβητούν, μας απομυθοποιούν, μας διώχνουν μακριά. Η επιστήμη λέει ότι καλά κάνουν, αυτό, όμως, δεν σημαίνει, ότι ως γονείς πρέπει να τα αφήσουμε να πορεύονται μόνα τους!
Στην εφηβεία, οι γονείς από καθοδηγητές γινόμαστε συμπαραστάτες. Γινόμαστε από γονείς που δίνουν συμβουλές σε γονείς που ακούν. Από εκείνους που θα θέσουν όρια σε εκείνους που παρατηρούν και στηρίζουν.
Τα παιδιά στην εφηβεία δεν θέλουν να μας μιλάνε, νιώθουν ότι δεν τα καταλαβαίνουμε και πώς δεν μπορούμε να τα βοηθήσουμε. Υπάρχει, όμως, μια φράση που μπορεί να μας βοηθήσει να έρθουμε πιο κοντά. Μια φράση που θα τους δείξει ότι ενδιαφερόμαστε, ότι θέλουμε να τα βοηθήσουμε και μας ενδιαφέρει η άποψή τους για το πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τη σχέση μας.
Σύμφωνα με την ψυχολόγο Becky Kennedy, χρειάζονται μόλις 15 δευτερόλεπτα– όσο κρατάει, δηλαδή, η ερώτηση που θα τους κάνουμε, για να νιώσουν τα έφηβα παιδιά μας ότι θα είμαστε εκεί ό,τι κι αν συμβεί.
Όπως λέει σε μια πρόσφατη ανάρτησή της, αρκεί να τα ρωτήσουμε “τι θα μπορούσα να κάνω κατά τη γνώμη σου ώστε να βελτιωθώ ως γονιός σου;”. Πριν καν σκεφτούν την απάντηση, θα νιώσουν ότι κάποιος τους βλέπει, τους καταλαβαίνει και ενδιαφέρεται για όσα έχουν να πουν. Θα νιώσουν σεβασμό και κατανόηση.
Κι αν φοβάστε ότι το παιδί θα δώσει μια ανούσια απάντηση, όπως “να μου δίνεις περισσότερα λεφτά κάθε μέρα”, τότε μην απογοητεύεστε. Σύμφωνα με την ψυχολόγο, κάθε απάντηση είναι χρήσιμη. Κάθε απάντηση έχει κάτι να μας πει για το παιδί μας. Και κάθε απάντηση είναι αφορμή για να ξεκινήσουμε μια συζήτηση με το παιδί μας που θα μας δώσει πιο ουσιαστικές απαντήσεις. “Τι θα έκανες με τα περισσότερα χρήματα;”, για παράδειγμα, θα μπορούσε να είναι μια ερώτηση-αφορμή για να μάθουμε για τα ενδιαφέροντά του, τις ανησυχίες του, τους φίλους του!
Δες το σχετικό απόσπασμα:
View this post on Instagram
