4. Οι γονείς είναι ανταγωνιστικοί και ζουν μέσα από τις επιδόσεις του παιδιού τους.
«Εμείς πήραμε 20!», «Εμείς περάσαμε στο πολυτεχνείο», είναι εκφράσεις που όλοι έχουμε ακούσει! Αυτό που εννοεί ο γονιός είναι ότι το παιδί του κατάφερε κάτι, ωστόσο ο γονιός βάζει και τον εαυτό του μέσα στην επιτυχία του παιδιού.
Γιατί αυτό;
Συχνά οι γονείς δεν έχουν οι ίδιοι πηγές προσωπικής χαράς και επιτυχίας, οπότε βασίζονται στο να αντλήσουν από τα παιδιά τους. Πολλές φορές επίσης οι γονείς γίνονται ‘συνέταιροι’ στην επιτυχία του παιδιού τους, μια που οι ίδιοι έχουν συμβάλλει προσωπικά σε αυτή. Έτσι, έχουμε γονείς που γράφουν εργασίες για τα παιδιά τους και γίνονται οι προσωπικοί βοηθοί του παιδιού τους. Το μήνυμα που δίνουν στο παιδί τους είναι «πρέπει να πετύχεις σε όλα, αλλιώς δεν αξίζεις».
Τι μπορείτε να κάνετε:
Βάλτε υψηλούς στόχους, αλλά αφήστε το παιδί σας να κάνει την προσπάθειά του μόνο του. Εννοείται ότι θα του δώσετε τα εφόδια, τα μαθήματα, τη συμβουλή σας, τη βοήθειά σας εκεί που χρειάζεται, αλλά δε θα τα κάνετε εσείς όλα για το παιδί. Και θα συζητήσετε οπωσδήποτε για τις έννοιες ‘επιτυχία’ και ‘αποτυχία’ και πόσο σχετικές είναι. Να θυμάστε ότι το ‘άριστα’ στο σχολείο δε συνδέεται απαραίτητα με ‘άριστα’ στη ζωή, την εσωτερική ικανοποίηση, τις φιλίες, την επαγγελματική επιτυχία.. Διδάξτε στον έφηβό σας να είναι συνεπής, επιμελής, να κάνει την καλύτερή του προσπάθεια, αλλά μη βάζετε ανέφικτους στόχους και μη θεωρείτε ότι η σχολική επιτυχία είναι το παν σε αυτή τη ζωή.
5. Οι έφηβοι δε διδάσκονται συναισθηματική νοημοσύνη.
Οι έφηβοι μαθαίνουν σύνθετες ακαδημαϊκές πληροφορίες, παπαγαλίζουν ακόμα περισσότερα, αλλά δε μαθαίνουν πρακτικές τεχνικές συναισθηματικής νοημοσύνης, όπως να διαχειρίζονται το στρες, το θυμό τους, το φόβο τους, να διαχειρίζονται το χρόνο τους και να βάζουν προτεραιότητες. Χωρίς αυτές τις βασικές δεξιότητες, το άγχος και το στρες κατακλύζουν τους εφήβους.
Τι μπορείτε να κάνετε:
Διδάξτε απλές τεχνικές! Δείξτε στο παιδί σας πώς να οργανωθεί και να βάλει τις δραστηριότητές του σε ένα ηλεκτρονικό ή μη ημερολόγιο (αντί να σας ρωτάει τι έχει να κάνει ή να ξεχνάει). Διδάξτε του τη δύναμη της βαθιάς αναπνοής για να καλμάρει όταν αγχώνετε. Αν δεν ξέρετε πώς να το βοηθήσετε, απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό.
6. Υπερπροστασία.
Οι υπερπροστατευτικοί γονείς που θέλουν να σιγουρευτούν ότι το έφηβο παιδί τους δε θα υποφέρει καταφέρνουν ακριβώς το αντίθετο! Να υποφέρει το παιδί τους, επειδή δεν έχει μάθει να διαχειρίζεται το ίδιο τη ζωή του. Οι γονείς δεν αφήνουν το παιδί να έρθει αντιμέτωπο με ‘δύσκολες’ καταστάσεις, πχ τους ίδιους του τους φόβους, οπότε το παιδί δε μαθαίνει να τους αντιμετωπίζει.
Τι μπορείτε να κάνετε:
Αφήστε το παιδί να δοκιμάσει και ας κάνει λάθη! Όταν ο έφηβος δοκιμάσει τις δυνάμεις του (ελεγχόμενα) και κάνει κάποιο λάθος, μαθαίνει τι έκανε λάθος και την επόμενη φορά προσπαθεί με διαφορετικό τρόπο. Έτσι μαθαίνει κανείς ότι μπορεί να βασιστεί στις δυνάμεις του και έτσι χτίζει εσωτερική δύναμη. Όταν ο γονιός παροτρύνει το έφηβο παιδί του να εκτεθεί σταδιακά σε κάτι που το φοβάται (αντί να επέμβει ο ίδιος και να λύσει το πρόβλημα για το παιδί του) το βοηθάει να αποκτήσει ψυχική δύναμη.
7. Οι Ίδιοι οι Γονείς Έχουν Άγχος και Στρες.
Όταν οι ίδιοι οι γονείς έχουν άγχος και στρες, όταν φοβούνται και ανησυχούν διαρκώς για την εξέλιξη του εφήβου τους, για την επιτυχία του, για τα οικονομικά τους, για το οτιδήποτε, τότε δίνουν στο παιδί τους το κακό παράδειγμα και δημιουργούν τεταμένη ατμόσφαιρα.
Οι γονείς που έχουν πολύ άγχος συνήθως αισθάνονται και ενοχές, οπότε δυσκολεύονται να βάλουν όρια, ή ενώ αρχικά βάζουν κάποιον κανόνα στη συνέχεια από τύψεις τον παίρνουν πίσω και υποχωρούν. Με αυτό τον τρόπο όμως, ενώ φαινομενικά κάνουν το χατίρι του παιδιού, στην πραγματικότητα του διδάσκουν ότι ούτε οι ίδιοι μπορούν να αντέξουν τα πιο ‘δύσκολα’ συναισθήματα όπως το άγχος ή την πίεση.
Τι μπορείτε να κάνετε:
Δώστε το καλό παράδειγμα! Μάθετε να διαχειρίζεστε το άγχος σας και βοηθήστε το παιδί σας να κάνει το ίδιο. Η κίνηση και η άθληση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να διαχειριστεί κανείς το στρες του και να βοηθήσει τον οργανισμό του να παράξει τις ορμόνες της χαράς.
