Ένα καταπληκτικο κείμενο από μια μητέρα
«Δεν διαλέξατε εσείς να βρίσκεστε σε αυτή τη θέση. Δεν ζητήσατε εσείς να γεννηθείτε πρώτα, κάποια χρόνια νωρίτερα. Ακόμα όμως κι αν το ζητούσατε, δεν θα μπορούσατε να ξέρετε τι σημαίνει να είσαι το μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας, ούτε τους λόγους που αποτελείτε έμπνευση για μας.
Τα μεγαλύτερα παιδιά είναι οι αφανείς ήρωες των γονιών
Σας ευχαριστούμε που απασχολείτε το μωρό, όταν βρισκόμαστε στο σούπερ μάρκετ και ψάχνουμε σαν τρελοί τις τεράστιες τσάντες μας για να βρούμε το πορτοφόλι και να πληρώσουμε τις πάνες και στη συνέχεια να φύγουμε τρέχοντας για το σπίτι για να προλάβουμε να ετοιμάσουμε το φαγητό.
Ευχαριστούμε όλα τα μεγαλύτερα παιδιά, όπως εκείνο το 10χρονο παιδί στο πάρκο που πριν λίγες μέρες έπαιζε με πέντε πιτσιρίκια, δίνοντας την πολυτέλεια στις μαμάδες να κουβεντιάσουν και να πιουν για λίγο αμέριμνες τον καφέ τους. Δεν έχεις ιδέα πόσο ανάγκη είχαμε αυτό το διάλειμμα.
Σας ευχαριστούμε για όλες εκείνες τις φορές που μοιραστήκατε το γλυκό σας, που χορέψατε με το μικρό σας αδερφάκι ή που το γαργαλήσατε και το κάνατε να γελάει μέχρι τελικής πτώσης. Είστε πολύτιμοι βοηθοί σε αυτό το γλυκό φορτίο της μητρότητας.
Συγγνώμη που έχουμε πολλές απαιτήσεις από εσάς και δεν το καταλαβαίνουμε.
Σας λέμε διαρκώς:
«Πρόσεχε τον μικρό σου αδερφό!»
«Δέσε το μωρό στο καθισματάκι του»
«Κουβάλησε τις σακούλες»
«Κάνε ό,τι μπορείς για να πάει η μικρή στην τουαλέτα και να φύγουμε στην ώρα μας από το σπίτι»
Συγγνώμη λοιπόν. Δεν είμαστε τέλειοι.
Τις περισσότερες φορές βιαζόμαστε να πάμε κάπου ή να κάνουμε κάτι και νιώθουμε ότι μας χωρίζει μια κλωστή από την απόλυτη τρέλα. Να ξέρετε ότι είστε πολλά περισσότερα από μια χείρα βοηθείας ή από μια baby sitter που η παρουσία της μας επιτρέπει να κάνουμε ένα ντους σαν άνθρωποι. Η πραγματική αξία σας είναι πολύ μεγαλύτερη από όλα αυτά.
Χάρη σε εσάς τα μικρότερα παιδιά έχουν κάποιον να θαυμάζουν.
Είστε πολύ καλύτερα πρότυπα απ’ όσο οι γονείς μπορούν να γίνουν, όχι μόνο για τα μικρότερα αδέρφια σας, αλλά και για εμάς τους μεγάλους.
Η 4χρονη κόρη μου κάθε φορά που έρχεται στις γυμναστικές σας επιδείξεις, στις παραστάσεις όπου συμμετέχετε και και στις σχολικές γιορτές σας, στην ουσία βλέπει μέσα από εσάς το δικό της μέλλον και ταυτόχρονα πόσα πράγματα μπορεί να κάνει αν δουλέψει το ίδιο σκληρά με εσάς. Κι αυτό είναι ένα μάθημα που μόνο εσείς, τα μεγάλα παιδιά, μπορείτε να της δώσετε. Και το κάνετε χωρίς καν να προσπαθείτε. Αρκεί που υπάρχετε!
Ως μαμά ενός από αυτά τα «μικρά παιδιά», ευχαριστώ όλα τα μεγαλύτερα παιδιά. Σε ευχαριστώ, μεγάλε αδερφέ και μεγάλη αδερφή, μεγαλύτερη ξαδέρφη και ξάδερφε, μεγάλο παιδί στο πάρκο.
Σε ευχαριστώ για τις στιγμές εκείνες που σταματάς ό,τι κάνεις για να σκουπίσεις τη μύτη της μικρής σου αδερφής ή όταν πρόθυμα αναλαμβάνεις να προσέχεις το μωρό για να μπορέσει η μαμά σου να πάει στο γυμναστήριο, ή όταν “μαγεύεις» μια ομάδα μικρών παιδιών στην παιδική χαρά με τα παιχνίδια σου και τα κόλπα που τους δείχνεις. Κάτι τέτοιες στιγμές μου ανεβαίνει ένας κόμπος στον λαιμό. Νιώθω συγκίνηση και χαρά.
Και ξέρω ότι πολύ σύντομα, όταν αυτά τα μικρά γίνουν μεγάλα σαν κι εσάς, θα είναι εξίσου υπέροχα, γιατί είχαν εσάς να τους δείχνετε πώς να το κάνουν».
Απόδοση Έλενα Θάνου
