Αγαπητοί γονείς και φίλοι της σελίδας, όπως θα έχετε παρατηρήσει, φέτος έχουμε μειώσει τον όγκο των αναρτήσεων και ανεφερόμαστε σε γενικότερα αναπτυξιακά θέματα και λιγότερο σε λοιμώξεις.
Η επιλογή αυτή είναι συνειδητή διότι δεν θέλουμε να συμβάλουμε κι εμείς στο γενικότερο κλίμα τρομοκρατίας και πανικού που σπέρνουν τα μμε και τα σόσιαλ. Διότι κάπου πρέπει να μπει ένα φρένο σε όλο αυτό τον διαχεόμενο φόβο.
Θεωρούμε ότι δεν είναι ωφέλιμο να βομβαρδίζεστε διαρκώς με πληροφορίες πχ για τα ήδη των διαγνωστικών τεστ που κυκλοφορούν στα φαρμακεία, για τον στρεπτόκοκκο την οστρακιά και τις επιπλοκές του, για τα είδη των αναπνευστικών ιώσεων και τις πνευμονίες στα νοσοκομεία, για τον coxsackie και τα λοιπά εξανθηματικά νοσήματα . . .
Φτάνει πια, “αλλάξτε λίγο κανάλι” και διάθεση γιατί δεν μπορείτε να συνεχίσετε έτσι. Γιατί σε ορισμένους έχει προκληθεί εμμονή, αρρωστοφοβία και ψυχολογική επιβάρυνση.
Και το γνωρίζουν αυτό όλοι αυτοί που πουλούν την είδηση και την πληροφορία και δώστου οι τίτλοι με τους ξαφνικούς θανάτους και τις συμφορές.
Καθήκον του γονιού είναι το να φέρει το άρρωστο παιδάκι στο ιατρό. Από εκεί και πέρα αφήστε εμάς να ξεδιαλύνουμε το κουβάρι της ασθένειας. Είναι μία δουλειά λεπτεπίλεπτη, που απαιτεί γνωστικό υπόβαθρο και εμπειρία. Κάθε ένας στον τομέα του που λένε.
Και ειλικρινά αν δεν μπορείτε να διαχειριστείτε την πληροφορία καλύτερα κλείστε το το χαζοκούτι. Είχαμε έναν πατέρα πρόσφατα που άρχισε να κλαίει επειδή του είπαμε ότι το παιδί του έχει στρεπτόκοκκο. Νόμισε ο άνθρωπος ότι πάει το παιδί . . .
Κάτι τελευταίο. Τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη μόνο από φροντίδα όταν αρρωσταίνουν. Έχουν ανάγκη και από έναν ήρεμο γονιό και ένα ήρεμο περιβάλλον. Δώστε τους αυτό που χρειάζονται. Όχι άλλος πανικός.
Η Παιδιατρική είναι Τέχνη – Κυριάκος Δουλγέρης
