Ο γονιός-νάρκισσος δύσκολα μπορεί να χαρακτηριστεί ως “επιτυχημένος” γονιός αφού δεν έχει κανένα από τα χαρακτηριστικά των καλών γονιών, όπως η ενσυναίσθηση, η υπομονή, η αυτογνωσία. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Ramani Durvasula και το άρθρο της στο CNBC, τα παιδιά που μεγαλώνουν με γονείς νάρκισσους γίνονται ενήλικες που παλεύουν με την έλλειψη αυτοεκτίμησης, αισθήματα ντροπής και ανικανότητας. Κι ενώ δεν συμπεριφέρονται όλοι οι νάρκισσοι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, υπάρχουν 6 βασικά τοξικά χαρακτηριστικά που μοιράζονται:
1. Στηρίζουν τα παιδιά τους δημοσίως αλλά στο σπίτι είναι επικριτικοί:
O γονιός -νάρκισσος θα χειροκροτήσει το παιδί του δημοσίως αλλά στο σπίτι θα είναι επικριτικός. Μπροστά στους άλλους θα λέει πόσο καταπληκτικό είναι το παιδί του στα αθλήματα και θα το αγκαλιάζει αλλά μόλις μπουν στο αυτοκίνητο ή γυρίσουν στο σπίτι θα το υποτιμήσει. “Έπρεπε να προσπαθήσεις περισσότερο”, “θα μπορούσες να τα είχες πάει καλύτερα”. Το παιδί, ως αποτέλεσμα, νιώθει τύψεις για τα αρνητικά συναισθήματα που του δημιουργούνται γιατί οι γονείς του σε όλους φαίνονται ‘τέλειοι’.
2.Δημιουργούν ένα περιβάλλον ανασφάλειας και έλλειψης εμπιστοσύνης
Οι γονείς-νάρκισσοι θέλουν να έχουν τον έλεγχο μέσα στην οικογένεια για αυτό δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου όλοι νιώθουν ανασφαλείς. Έτσι αυτοί έχουν τη δύναμη μόνο να πάρουν αποφάσεις και να έχουν τον έλεγχο. Συνήθως για να το καταφέρουν αυτό λένε κουτσομπολιά “μην το πεις στην αδελφή σου, αλλά ο ξαδελφός σας είναι κακό παιδί’.
3.Φέρονται διαφορετικά στα παιδιά τους
Οι γονείς-νάρκισσοι έχουν “αγαπημένα” παιδιά. Εάν προτεραιότητά τους είναι οι σχολικές επιδόσεις, τότε αγαπημένο τους παιδί είναι αυτό με τους καλύτερους βαθμούς. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα όχι μόνο στη σχέση γονιού-παιδιών αλλά και στη σχέση ανάμεσα στα αδέλφια.
4.Βλέπουν τα παιδιά τους ως προέκταση του εαυτού τους
Εάν το παιδί κάνει ό,τι θέλει και ονειρεύεται ο γονιός, τότε θα το συγχαίρει και θα του δίνει αξία. Εάν όχι, θα το αγνοεί και θα το κριτικάρει. Πολλά παιδιά, λοιπόν, στην προσπάθειά τους να ‘κερδίσουν’ την αγάπη του γονιού τους θα θυσιάσουν τα όνειρά τους.
5.Θέλουν τα παιδιά τους να νιώθουν ό,τι κι εκείνοι
Οι γονείς που έχουν μια βαθιά και υγιή σύνδεση με τα παιδιά τους, δείχνουν ενσυναίσθηση κάθε φορά που το παιδί τους εκφράζει ένα συναίσθημα. Αντίθετα, οι γονείς-νάρκισσοι όταν το παιδί δεν έχει το ίδιο συναίσθημα με αυτούς τα κατακρίνουν και θεωρούν ότι είναι άτακτα (π.χ. αν ο γονιός είναι χαρούμενος αλλά το παιδί είναι στεναχωρημένο το κρίνει ως παράλογο). Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά δεν εμπιστεύονται τα ίδια τους τα συναισθήματα.
6. Ντροπιάζουν τα παιδιά τους όταν εκφράζουν τα συναισθήματα και τα ενδιαφέροντά τους
Οι γονείς-νάρκισσοι δεν δίνουν σημασία στα όνειρα, τις απόψεις και τις επιλογές των παιδιών τους. Κάνουν σχόλια όπως “μα δεν γίνεται να σου αρέσει το τένις” ή “σιγά μην πιστεύεις ότι θα ήσουν καλός σε αυτό”.
