«Μαμά, φοβάμαι το σκοτάδι» ή το τέρας κάτω από κρεβάτι ή πως όταν θα κοιμηθώ θα έρθει ένα φίδι. Τα παιδιά εκφράζουν τις φοβίες τους, ειδικά το βράδυ, κι εμείς βρίσκουμε διάφορους τρόπους για να τους αντιμετωπίζουν.
Συνήθως εστιάζουμε στο «τι» φοβούνται και προσπαθούμε να το διώξουμε. «Δεν υπάρχουν τέρατα» ή «θα έρθω να το διώξω», λέμε για να φύγει η φοβία, το συναίσθημα. Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, όμως, όταν φύγει μια φοβία μπορεί να έρθει μια άλλη. Όταν φύγει το τέρας, θα έρθει το σκοτάδι.
Αντί να εστιάζουμε, δηλαδή, στο «τι», πρέπει να εστιάζουμε στο συναίσθημα. Να εξηγήσουμε στα παιδιά ότι όλοι φοβόμαστε και είναι φυσιολογικό. Φοβόμαστε αλλά είμαστε ασφαλείς, όλα θα πάνε καλά. Έτσι θα το βοηθήσουμε να αποκτήσει μηχανισμούς για να αντιμετωπίζει τις φοβίες του και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του. Αντί να πούμε, λοιπόν, μην φοβάσαι το σκοτάδι, μπορούμε να εξηγήσουμε: «Φοβάσαι αυτή τη στιγμή και δεν νιώθεις καλά. Είναι απαίσιο το ξέρω. Όλοι όταν φοβόμαστε θέλουμε να μην νιώθουμε έτσι. Και μπορούμε να το κάνουμε. Μπορεί να φοβόμαστε αλλά είμαστε ασφαλείς».
