Τα όρια δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον για το παιδί για να εκφράζεται και να αντιδρά, γνωρίζοντας τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Είναι εντάξει να εκνευρίζεσαι αλλά όχι να χτυπάς. Είναι εντάξει να κλαις αλλά όχι να πετάς τα παιχνίδια σου. Τα όρια δεν μπαίνουν για να μην κλαίει το παιδί. Κι αυτό είναι κάτι που μπερδεύει πολλούς γονείς που αναρωτιούνται “αφού θέτω όρια με ενσυναίσθηση γιατί το παιδί μου συνεχίζει να κλαίει;
Την απάντηση δίνει η ψυχοπαιδαγωγός Ευτυχία Βαρσαμή σε μια ανάρτησή της στο Instagram: “Θέλω την προσοχή σας γιατί συχνά όταν μιλάμε για τα όρια επιμένετε πολύ στο ότι το παιδί συνεχίζει και κλαίει ό,τι κι αν κάνετε άρα τίποτα δεν πιάνει! Του παιδιού η δουλειά είναι να εκφραστεί και το κλάμα είναι εξαιρετικά υγιής τρόπος αντίδρασης! Τα μικρα παιδιά κλαίνε, χτυπιούνται κάτω, κοπανιούνται, τσιρίζουν και αυτό είναι εντάξει!
Εγώ χρησιμοποιώ τα εργαλεία μου για να βάλω τα όρια με κατανόηση και σεβασμό ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ σταματήσω το κλάμα και τον θυμό, ΜΑ ΓΙΑ ΝΑ το πάνω με σεβασμό και να μη αφήνω το παιδί μόνο του με τα δύσκολα συναισθήματα! ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ σταματήσω το κλάμα ΜΑ θέλω να μάθω σιγά σιγά στο παιδί μου την αυτορρύθμιση! Όσο εγώ έχω αυτορρύθμιση, έτσι θα τη μαθαίνει και το παιδί μου!
ΔΕΝ είναι τραυματικό να κλαίει το παιδί! Τραυματικό είναι να κλαίει μόνο του, με εμένα να μην το αποδέχομαι , να μην το κατανοώ , να το χλευάζω!”.
Δες την ανάρτηση:
View this post on Instagram
Διάβασε επίσης:
