Σου έχει πει ποτέ το παιδί σου ότι στεναχωρήθηκε στο σχολείο επειδή κάποιος συμμαθητής του πήρε το μολύβι του και δεν το επέστρεψε ή επειδή κάποιος φίλος του δεν τον άφηνε να μιλήσει; Τα παιδιά έρχονται καθημερινά αντιμέτωπα με καταστάσεις που δεν μπορούν να διαχειριστούν με αποτέλεσμα να στεναχωριούνται, να πληγώνονται και να μην εκφράζουν αυτό που πραγματικά νιώθουν: “Πώς θα βάλω όρια, μαμά;”.
Ακόμα και τα μικρά παιδιά από τότε που κοινωνικοποιούνται στην παιδική χαρά ή στον παιδικό σταθμό προσπαθούν να “φανούν”, να πουν με τον τρόπο τους “τώρα είναι η δική μου σειρά” ή “μην πειράξεις το παγούρι μου”. Αλλά δεν ξέρουν πώς να το κάνουν με λέξεις. Αρχικά οφείλουμε να τους πούμε ότι πρέπει να είναι ευγενικοί με τους άλλους αλλά και να τους μάθουμε πώς σταδιακά μπορούν να ελέγξουν τα συναισθήματά τους και τις παρορμήσεις τους (π.χ. να μην σπρώχνουν και να μην χτυπάνε).
Στο σχολείο πια πρέπει σιγά-σιγα να θέτουν τα όριά τους μέσα σε μια παρέα. Να μάθουν φράσεις που θα τους βοηθήσουν να θέτουν όρια στους άλλους ώστε να μην τσακώνονται αλλά και να σέβονται τον εαυτό τους. Είναι φράσεις που μπορεί να τις έχουν ακούσει και από εμάς, όταν προσπαθούμε κι εμείς να θέσουμε τα όριά μας στο σπίτι.
7 φράσεις που βοηθούν τα παιδιά να θέτουν όρια
- Θέλω να σε ακούσω αλλά άσε με να τελειώσω πρώτα αυτό που έλεγα
- Σε παρακαλώ μην πειράζεις τα πράγματά μου
- Δεν θέλω τώρα, ευχαριστώ
- Σε παρακαλώ μην μιλάς όταν μιλάω κι εγώ
- Σε παρακαλώ μην έρχεσαι τόσο κοντά μου
- Αυτό είναι δικό μου. Σε παρακαλώ άφησέ το
- Δεν θέλω να μιλήσω για αυτό. Αν θέλεις μπορούμε να πούμε κάτι άλλο
Εννοείται ότι αρκετές φορές οι φράσεις τους δεν θα έχουν αποτέλεσμα. Το άλλο παιδάκι θα του πάρει την κασετίνα ή θα συνεχίσει να μιλάει. Το παιδί μπορεί να αμφισβητήσει τις φράσεις. Είναι όμως σημαντικό να μάθει πώς ανεξαρτήτως με το πώς θα αντιδράσει ο άλλος εμείς οφείλουμε να θέτουμε τα όριά μας. Αν δεν τα σεβαστούν τότε αποχωρούμε (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό) και ζητάμε βοήθεια από κάποιον ενήλικα που εμπιστευόμαστε!
