Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε οικογένειες που υπάρχουν και σέβονται τα όρια, σε οικογένειες που νιώθουν ότι τους σέβονται και σε οικογένειες που καταλαβαίνουν τι σημαίνει “μοιράζομαι”, γίνονται ενήλικες που έχουν αυτοπεποίθηση και είναι αποφασιστικοί.
Τα παιδιά που νιώθουν άνετα να εκφραστούν, να πουν ‘όχι’ ακόμα και στους γονείς τους, να πουν τι νιώθουν και τη γνώμη τους χωρίς να φοβούνται για την αντίδραση των γονιών τους, αυτά είναι τα παιδιά που δεν νιώθουν καταπίεση, που είναι ελεύθερα να είναι ο εαυτός τους και νιώθουν σιγουριά και εκτίμηση για όσα είναι και όσα κάνουν.
Παιδιά και αυτοπεποίθηση: Τι πρέπει και τι δεν πρέπει να λέμε μπροστά τους;
Ποιες είναι οι συμπεριφορές των γονιών που βοηθούν τα παιδιά να έχουν αυτοπεποίθηση;
Δεν πιέζουν τα παιδιά τους να μοιραστούν, εάν δεν θέλουν
Αντίθετα τους λένε “είναι εντάξει να πεις στο παιδάκι ότι δεν θέλεις να μοιραστείς το παιχνίδι σου”.
Δεν κατηγορούν τα παιδιά τους για τα δικά τους συναισθήματα
Αντίθετα λένε “νιώθω εκνευρισμένη τώρα, αλλά θα το διαχειριστώ. Δεν είναι δική σου δουλειά να το διορθώσεις”.
Επιτρέπουν στα παιδιά τους να λένε την άποψή τους
“Δεν χρειάζεται να έχεις την ίδια άποψη με μένα. Έχεις τη δική σου γνώμη και το σέβομαι αυτό”.
Δεν αναγκάζουν τα παιδιά να “κρύβουν” τα συναισθήματά τους
“Έχεις δικαίωμα να νιώθεις θυμό ή στεναχώρια, ακόμα κι αν σε κάποιον άλλο δεν αρέσει αυτό”.
Δεν αναγκάζουν τα παιδιά τους να αγκαλιάζουν ή να φιλάνε άλλους, επειδή το ζήτησαν
“Μπορείς να φιλήσεις, να αγκαλιάσεις ή να δώσεις το χέρι σου σε κάποιον αρκεί να το θέλεις και να νιώθεις άνετα”.
Διάβασε επίσης:
