Αναμφισβήτητα η αγάπη που βιώνει κάθε γονέας για το παιδί του είναι απερίγραπτη, ατελείωτη και αμέτρητη.
Μία από τις βασικότερες υποχρεώσεις ενός γονέα είναι να φροντίζει το παιδί του και να το προστατεύει από τους κινδύνους. Είναι όμως αρκετές οι φορές που αυτή η αγάπη και η φροντίδα από την πλευρά των γονέων γίνονται υπερβολικά έντονες και οι συνέπειες δεν είναι καθόλου ευχάριστες για το παιδί μακροπρόθεσμα. Μπορεί δηλαδή όταν το παιδί μας είναι σε μικρή ηλικία να χαίρεται με όλη αυτή τη φροντίδα και την υπερπροστασία, στην πραγματικότητα όμως έχει ήδη αρχίσει να είναι «φυλακισμένο» σε μία γυάλινη μπάλα, όπου πάντα θα υπάρχει ο σούπερ γονέας που θα το βοηθήσει και θα το προστατέψει.
Πως μπορεί λοιπόν ένας άνθρωπος να γίνει ανεξάρτητος, να πάρει τα ρίσκα του και να αναλάβει τις συνέπειες των πράξεών του όταν πάντα υπάρχουν από πίσω δυο γονείς που τρέχουν για όλα και βρίσκουν λύση για τα πάντα;
Ποιοί είναι λοιπόν οι λόγοι για τους οποίους η υπερπροστατευτικότητα των γονέων δημιουργεί προβλήματα στα παιδιά;
- Αρχικά, αναστέλλεται η μάθηση. Οι υπερπροστατευτικοί γονείς «φυλακίζουν» τα παιδιά στο ίδιο τους το σπίτι. Όλοι γνωρίζουμε πως η εξερεύνηση του κόσμου και των αντικειμένων αποτελεί χαρακτηριστικό της υγιούς ψυχοσυναισθηματικής εξέλιξης ενός παιδιού. Όταν οι γονείς είναι συνεχώς πίσω από το παιδί, δεν του δίνουν την ευκαιρία να μάθει να διαχειρίζεται τις καταστάσεις μόνο του. Αντί το ίδιο το παιδί να ψάχνει τις απαντήσεις μόνο του, κοιτάζει τους γονείς περιμένοντας την απάντηση από αυτούς.
Διαβάστε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα
