Η Σάντυ Κουτσοσταμάτη τις αναλύει και σού δείχνει πώς αντιμετωπίζονται
Αυτή την περίοδο επισκέπτομαι τους παιδικούς σταθμούς με τους οποίους συνεργάζομαι και συζητώ με πολλούς γονείς. Κάτι που απασχολεί ιδιαίτερα, είναι οι φοβίες των παιδιών, οι οποίες γίνονται και δικές μας, ειδικά αν δε γνωρίζουμε πώς να τις αντιμετωπίσουμε.
Ποιες είναι οι παιδικές φοβίες;
1. Σχολική φοβία
Τα παιδιά με σχολική φοβία αρνούνται κατηγορηματικά να πηγαίνουν σχολείο. Έχουν τόσο έντονο άγχος, που βιώνουν έντονες σωματικές και ψυχικές ενοχλήσεις, όπως ναυτία, πόνο στο στομάχι ή στην κοιλιά, πονοκεφάλους ή ακόμα και τάση για εμετό, οι οποίες εξαφανίζονται όταν επιστρέφουν στο σπίτι.
Η σχολική φοβία επηρεάζει τα παιδιά και σε άλλους τομείς. Είναι πιθανό να αποφεύγουν οποιαδήποτε δραστηριότητα αφορά στο σχολείο, ακόμα και πάρτι που διοργανώνουν οι συμμαθητές τους. Δεν τους αρέσει το διάβασμα και δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν και να αποκτήσουν φίλους.
Γιατί εμφανίζεται η σχολική φοβία;
Η λάθος προσαρμογή, μπορεί να δυσκολέψει το παιδί να συνηθίσει και να αποδεχτεί την πραγματικότητα του σχολείου. Ένας άλλος λόγος είναι οι μαθησιακές δυσκολίες (όπως η δυσλεξία ή η απόσπαση προσοχής) αλλά και η ενδεχόμενη κατάθλιψη που μπορεί να βιώνει το παιδί. Παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο στην εμφάνιση όλων των παραπάνω, είναι το περιβάλλον του σχολείου, οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές, η αποτυχία στα μαθήματα αλλά και τα τεστ. Επίσης, βασικός παράγοντες είναι οι αλλαγές που μπορεί να υπήρξαν στο οικογενειακό περιβάλλον ή γεγονότα που μπορεί να δημιουργούν αίσθημα ανασφάλειας στο παιδί.
Τα συχνότερα λάθη των γονέων
Αυτό που δεν πρέπει να κάνετε είναι να έχετε υπερβολικές απαιτήσεις από τα παιδιά και να τους μεταφέρετε τα δικά σας άγχη αποτυχίας. Για παράδειγμα, μπορεί μία μητέρα να φοβάται ότι το παιδί της δε θα μπορέσει να κάνει εύκολα φίλους, γιατί θυμάται τον εαυτό της παιδί να δυσκολεύεται σ’ αυτό τον τομέα. Τη φοβία της μαμάς θα την αντιληφθεί το παιδί και θα πηγαίνει στο σχολείο μ’αρνητική προδιάθεση και μ’έλλειψη αυτοπεποίθησης. Να θυμάσαι ότι οι φοβίες των μεγάλων μεταφέρονται στα παιδιά και με μη λεκτικό τρόπο.
Επίσης, οι γονείς στην προσπάθειά τους να προδιαθέσουν θετικά το παιδί, κάνουν ένα άλλο συχνό λάθος και εξιδανικεύουν την εικόνα του σχολείου ή του παιδιού σταθμού και τελικά να τα παρουσιάζουν σαν παιδική χαρά. Τελικά, το παιδί θα απογοητευτεί, γιατί θα αντιμετωπίσει κάτι που δεν περιμένει.
Πώς αντιμετωπίζεται η σχολική φοβία
– Επιβράβευσε το παιδί κάθε φορά που εκφράζει μια οποιαδήποτε πρωτοβουλία που έχει να κάνει με το σχολείο. Αν για παράδειγμα θελήσει να αγοράσει ένα τετράδιο, χάρισέ του ακόμη ένα και κάνε τη διαδικασία ευχάριστη για εκείνο με θετική διάθεση και χαμόγελο (χωρίς υπερβολές).
– Αποκτήστε κοινή στάση με τον/την σύντροφο σου. Διαφορετικά όποια προσπάθεια κι αν κάνεις θα πέσει στο κενό.
– Παρουσίασε το σχολείο ρεαλιστικά και όχι ιδανικά. Πες στο παιδί ότι είναι μέσα στο πρόγραμμα να ζοριστεί ορισμένες φορές. Παρακίνησέ το να σκεφτεί τι μπορεί να κάνει ώστε να ζορίζεται λιγότερο. Προτεινέ του να φτιάξει ένα πρόγραμμα προετοιμασίας των μαθημάτων του ή του ύπνου του.
– Τις πρώτες μέρες συνόδευσε το παιδί στο σχολείο, αλλά σταδιακά μείωσε τη συχνότητα και τη διάρκεια παραμονής σου εκεί.
– Μην προσπαθήσεις να το πείσετε ότι πρέπει να αλλάξει ύφος, αν δείχνει ότι κάτι το ενόχλησε. Δείξτε ήρεμα το ενδιαφέρον σου και πες τους ότι είσαι εκεί αν χρειαστεί κάτι να σου πει ή να το βοηθήσεις.
– Ερεύνησε εάν κάτι έχει συμβεί στο σχολείο που μπορεί να μη σου το λέει και βοήθησέ το να το αντιμετωπίσει και να το αφήσει πίσω του.
– Πάρε την πρωτοβουλία και τηλεφώνησε σε κάποια άλλη μαμά συμμαθητή του και κανόνισε έξοδο, ώστε να γνωρίσει καλύτερα το άλλο παιδί. Καλύτερα να είναι ένα παιδάκι κάθε φορά.
2. Άγχος αποχωρισμού
Διαβάστε τη συνέχεια στο missbloom.gr
