Κάθε ζευγάρι που έχει την τύχη να αποκτήσει ένα παιδί, κάνει για αυτό όνειρα. Ποτέ εφιάλτες. Ονειρεύεται ένα παιδί που θα έχει φίλους, θα πηγαίνει καλά στο σχολείο (στην Ελλάδα ζούμε), θα είναι καλά και θα έχει ένα μέλλον στρωμένο με ροδοπέταλα και θα αγγίζει την τελειότητα.
Υπάρχουν, όμως, κι εκείνες οι φορές, που ενώ εσύ κάνεις όνειρα, αυτά βγαίνουν εφιάλτες, που αποφασίζεις να τους ξορκίσεις, κάνοντας πως δεν βλέπεις. Γιατί δεν θέλεις να δεις. Κανένας γονιός δεν θέλει να ακούσει κάτι κακό για το παιδί του. Πόσο άσχημα νιώθεις όταν ο δάσκαλος ή ο καθηγητής αναφέρεται στο δικό σου πριγκιπικό παιδί (sorry κυρ-Φίλη μου) κάνοντας αρνητικά σχόλια. Και πόσο καταρρακώνεσαι όταν σου ανακοινώνουν ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα στην ακαδημαϊκή απόδοση ή στην κοινωνική του συμπεριφορά.
Είναι κάτι σαν το πένθος. Η πρώτη αντίδραση είναι η άρνηση. Άρνηση σε αυτό που έρχεται να ταράξει τον καλοσχεδιασμένο μικρόκοσμό σου.
– Αποκλείεται! Το δικό μου το παιδί δεν τα καταφέρνει στην ανάγνωση!
– Μα τι λέει! Η δική μου η κόρη επιθετική και αντικοινωνική!
Όταν αποφασίσεις να καθηλωθείς στο στάδιο της άρνησης , τότε έχουμε πρόβλημα.
Είναι η στιγμή που ο δάσκαλος σας προτείνει να πάτε σε έναν ειδικό για αξιολόγηση, γιατί στην πραγματικότητα το παιδί δυσκολεύεται. Είναι η στιγμή που ανακαλύπτετε ότι το δικό σας παιδί-όνειρο, κάνει τη ζωή κάποιων άλλων εφιάλτη. Τα αίτια δεν θα τα ψάξουμε τώρα, γιατί αφενός το κείμενο θα καταντήσει πραγματεία κι αφετέρου, δεν είναι το θέμα μας επί του παρόντος.
Ένα πλάσμα που το έχεις κοντά σου, το αγαπάς και το φροντίζεις από βρέφος, το ξέρεις σαν την παλάμη σου. Ξέρεις τις δυνατότητες, τις αδυναμίες του, τα τρωτά και τα δυνατά του σημεία. Το πρόβλημα έρχεται όταν αποφασίσεις να προστατέψεις τον εαυτό σου που θρηνεί για την απώλεια της προσδοκώμενης τελειότητας, αγνοώντας τις δυσκολίες και τα προβλήματα.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι δεν ήξεραν ή δεν πήγαινε το μυαλό τους.
Αυτό μπορεί να ισχύει για κάποιον που είναι απαίδευτος και δεν έχει πρόσβαση στο ναό της πληροφορίας. Εδώ ένα βήχα έχεις και ψάχνεις στο διαδίκτυο να δεις από τι θα πας. Πόσο μάλλον όταν βλέπεις κάτι στο παιδί σου. Δεν θα προσπαθήσεις να δεις τι γίνεται; Τι συμβαίνει;
