Πλέον το γνωρίζουμε καλά πως οι φόβοι και οι αδυναμίες μας σχετίζονται με την παιδική μας ηλικία και τα παιδικά μας τραύματα. Συνδέονται άραγε κάποια από αυτά με το γεγονός πως κάποιοι απιστούμε σε μια σχέση; Μολονότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και έχει τη δική του προσωπική ιστορία, υπάρχουν κάποιες εμπειρίες που μπορεί να μας δημιουργούν μια προδιάθεση.
Ας τις δούμε λοιπόν μαζί.
1.Ήταν κάποιος γονιός ή φροντιστής μας άπιστος
Τα πρώτα μαθήματα για τη ζωή και τις σχέσεις τα παίρνουμε βέβαια από το σπίτι μας. Έτσι, αν είχαμε καταλάβει ή δει ως παιδιά κάποιον από τους γονείς μας να απιστεί υπάρχει αυτή η εγγραφή. «Αν σημαντικοί ενήλικες στη ζωή των παιδιών υπήρξαν άπιστοι- πόσο μάλλον αν δεν τερματίζουν την εξωσυζυγική τους σχέση- το παιδί εκλαμβάνει την απιστία ως ένα φυσικό μέρος των ρομαντικών σχέσεων», εξηγεί η ψυχολόγος Tanesha L. Curtis, LMSW.
2. Παιδιά που μεγαλώνουν πιστεύοντας ότι τα συναισθήματα τους δεν έχουν αξία
«Αν ένα παιδί μεγαλώνει με έναν γονέα που το ακυρώνει ή είναι ιδιαίτερα ελεγκτικός, συχνά δεν μεγαλώνει πιστεύοντας ότι τα συναισθήματά του έχουν σημασία», λέει ο κλινικός ψυχολόγος Dr. Paul DePompo. «Mπορεί να τους είναι δύσκολο να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να θέσουν σαφή όρια, επειδή μπορεί έχουν μάθει ότι η αγάπη σημαίνει να κάνεις τον σύντροφό σου ευτυχισμένο. Με την πάροδο του χρόνου νομίζει ότι μόνο αν «κλέψει» μπορεί να έχει αυτό που θέλει, καθώς συχνά αποφεύγει τις συγκρούσεις σε σημείο που να νιώθει μοναξιά ή να νιώθει ότι είναι εκείνος ή εκείνη που στερείται χαράς και προσοχής στη σχέση».
3. Έχουν βιώσει το διαζύγιο των γονιών τους
Προφανώς και πάλι ένα παιδί μπορεί να έχει βιώσει ένα διαζύγιο και να μην έχει προβλήματα στις σχέσεις του, γιατί πάντα έχει να κάνει και με τους ανθρώπους όχι μόνο με τις καταστάσεις. Ωστόσο, αρκετά συχνά (ή τουλάχιστον αυτό ίσχυε στο παρελθόν) κάποιος γονέας δεν μιλούσε και με τα καλύτερα λόγια για τις σχέσεις και τον γάμο. «Οι διαζευγμένοι γονείς μπορεί να κάνουν τα παιδιά να μην εμπιστεύονται τις σχέσεις και το γάμο και, ως εκ τούτου, να μην είναι πιστά», λέει ο Dr. Tessina. «Επιπλέον, η απιστία αποτελεί συχνά λόγο διαζυγίου ενώ παράλληλα οι διαζευγμένοι γονείς μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα στην αναζήτηση νέων συντρόφων. Τα παιδιά παρατηρούν αυτές τις δυναμικές και συχνά τις μιμούνται».
4. Παιδιά που έχουν μεγαλώσει με απόντα γονέα
Χωρίς αυτό το δίχτυ ασφαλείας, τα παιδιά μπορεί να μεγαλώσουν και να νιώθουν ανασφάλεια. «Όταν ένα παιδί βιώνει αυτή την έλλειψη ασφάλειας, μπορεί να το αναγκάσει να κοιτάξει είτε προς τα μέσα και να απογφεύγουν συχνά τις σχέσεις, είτε προς τα έξω, αναζητώντας στο πρόσωπο άλλων την επιβεβαίωση ώστε να αποκαταστήσει την αίσθηση ασφάλειας και αυτοεκτίμησης», εξηγεί η Dr Amelia Kelley.
«Αργότερα στην ενήλικη ζωή αυτά τα παιδιά που δεν ήξεραν σε ποιον να στραφούν για να πάρουν την προσοχή που χρειαζόντουσαν, θα δυσκολευτούν περισσότερο να διαχειριστούν το άγχος που συνοδεύει αναπόφευκτα τις μακροχρόνιες, στενές σχέσεις.» Και αυτό μπορεί να τα οδηγήσει «προς τα έξω», προκειμένου να νιώσουν καλύτερα» προσθέτει.
5. Να έχουν βιώσει ένα τραυματικό γεγονός
Ένα τραυματικό γεγονός μπορεί να προκαλέσει μετατραυματικό στρες που βέβαια δεν εξυπακούεται ότι θα εκδηλωθεί αμέσως μετά το γεγονός. «Μια διάσταση του μετατραυματικού στρες είναι να νιώθει ο άνθρωπος μουδιασμένος ή να είναι αδρανής, οπότε προκειμένου να εξισορροπηθεί αυτή η τάση επιδιώκει έντονες καταστάσεις, όπως μια παράνομη σχέση», λέει ο Logan Cohen, σύμβουλος ζευγαριών. «Σε ένα βαθύτερο επίπεδο, ο επιζών ενός τραυματικού γεγονότος βασανίζεται από ενοχές, που αν δεν δουλευτούν άμεσα μπορεί να δημιουργήσουν μια απόσταση και από τον ίδιο τους τον εαυτό, πόσο μάλλον από τους άλλους ανθρώπους και συνεπακόλουθα τα συναισθήματα τους».
