Το μεγαλύτερο παιδί μπορεί να αμφιβάλλει για την αγάπη σας όταν οι προσδοκίες σας δεν ταιριάζουν με τις δικές του.
Όταν δεν διαθέτετε χρόνο για εκείνο. Όταν προστατεύετε το μικρότερο αδερφάκι του από εκείνο. Όταν το επικρίνετε ή ακόμα κι όταν το επαινείτε.
Ίσως ακούγεται περίεργο ότι ένα παιδί που επαινείται για κάποιο επίτευγμά του μπορεί ν’αμφιβάλλει για την αγάπη του γονιού του.
Μπορεί, ωστόσο, να σκεφτεί ότι δεν θα’σασταν τόσο «στοργικοί» αν δεν σας είχε εντυπωσιάσει ή και ευχαριστήσει, σύμφωνα με τους δικούς σας όρους.
Πολλές φορές την ημέρα στέλνουμε στα παιδιά μας το μήνυμα ότι δεν είναι τόσο σημαντικά, όσο κάτι άλλο. Λόγου χάρη, από κάποιο τηλεφώνημα, από έναν επισκέπτη, ένα γεύμα κλπ. Οι εκφράσεις της αγάπης μας δεν αρκούν πάντα για να επανορθώσουμε αυτού του είδους τα μηνύματα. Το παιδί μας μπορεί ν’αγνοεί την βαθιά αγάπη που τρέφουμε γι’αυτό. Μια και απ’τις εμπειρίες του θα’χει καταλήξει σε διαφορετικό συμπέρασμα.
Το παιδί που αισθάνεται αβοήθητο, φοβισμένο ή ανίκανο να εκδηλώσει τον πραγματικό του εαυτό, δυσκολεύεται να νιώσει την αγάπη σας.
Αμφιβάλλει για την αποδοχή και την εκτίμησή σας. Ίσως παρακινηθεί να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που νομίζει ότι θα θέλατε, εφόσον πιστεύει ότι αγάπη σημαίνει να’ναι αρεστός/αποδεκτός.
Ωστόσο, το παιδί δεν μπορεί να αντιληφθεί την αγάπη σας όταν δεν νιώθει ασφαλές να εκφραστεί ελεύθερα και αυθεντικά. Αυτός είναι ο λόγος που ο έλεγχος (είτε με επαίνους και ανταμοιβές, είτε με εκφοβισμούς και τιμωρίες) και ο επακόλουθος φόβος, δεν το αφήνει να αισθανθεί συνδεδεμένο με την αγάπη σας.
Το παιδί που αμφιβάλλει για την αγάπη των γονιών του μπορεί να βυθιστεί σε απόγνωση, η οποία θα εκδηλωθεί με αισθήματα ανασφάλειας και συμπεριφορές που συνδέονται με το άγχος.
Οι συμπεριφορές αυτές, με τη σειρά τους, μπορεί να προκαλέσουν την οργή των γονιών, η οποία θα τραυματίσει περαιτέρω το παιδί, μιας και θα έχει πλέον έμπρακτες αποδείξεις ότι είναι ανάξιο και πως δεν το αγαπούν οι γονείς του, κάτι που θα επιτείνει τα συμπτώματα απόγνωσής του.
Για να μην εμπλακούμε σ’αυτόν τον φαύλο κύκλο, πρέπει να ερευνήσουμε βαθύτερα και να φτάσουμε στον ανέκφραστο πόνο που προκάλεσε τη συμπεριφορά του παιδιού. Όσο εντονότερη η καταστροφική συμπεριφορά του, τόσο μεγαλύτερη είναι και η ανάγκη του για αγάπη και σιγουριά. Όταν αμφιβάλλει για την αγάπη των γονιών είναι δυστυχισμένο κι αδιαφορεί για κάθε δραστηριότητα. Έχει δυσκολίες στην ομιλία ή στην εκμάθηση και βρέχει το κρεβάτι του. Εμφανίζει νευρικά τικ, διαταραχές στον ύπνο και στο φαγητό του, επιθετικότητα και οξυθυμία. Ενώ, όταν είναι απολύτως σίγουρο για τη γονική αγάπη, δεν νιώθει καμιά ανάγκη παρόμοιων εκδηλώσεων. Έχει αυτοπεποίθηση και ξοδεύει τον χρόνο του ασχολούμενο με τα ενδιαφέροντά του.
Naomi Aldort “Αναθρέφοντας τα παιδιά μας, αναθρέφουμε τον εαυτό μας”
Διαβάστε επίσης:
10 βιβλία για γονείς που θα μας βοηθήσουν στο μεγάλωμα των παιδιών
