Ο μεγαλύτερος φόβος των παιδιών δεν είναι τα τέρατα μέσα στη ντουλάπα ή κάτω από το κρεβάτι αλλά η εγκατάλειψη. Ότι θα φύγουν οι γονείς τους. Ότι θα χάσουν τη σταθερά τους, την ασφάλειά τους, την αγάπη, τη φροντίδα, την επιβεβαίωση. Όλα όσα χρειάζονται για να είναι ήρεμα και να μπορέσουν να ανθίσουν.
Για αυτό μην τα εγκαταλείπεις. Μπορεί να μην φεύγεις ως παρουσία, αλλά μήπως απειλείς ότι θα φύγεις; “Αν δεν φύγουμε τώρα από την παιδική χαρά, θα σε αφήσω εδώ”!
Μην τα αφήνεις μόνα τους να “δουλευτούν” ή “να σκληραγωγηθούν”. Θέλουν το χέρι σου μέχρι να νιώσουν ασφαλή. Η βοήθειά σου είναι αυτή που θα τα κάνει μια μέρα να μην σε χρειάζονται. Για αυτό χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή την εβδομάδα προσαρμογής στον παιδικό σταθμό ή το προνήπιο. Μην τα αφήνεις να κλαίνε. Φρόντισε να γνωρίζουν ότι θα είσαι εκεί, θα γυρίσεις να τα πάρεις, θα παίξετε μαζί μετά στο σπίτι. Το έχουν ανάγκη.
Άγχος αποχωρισμού: Πώς θα κάνεις το πρωτάκι σου να νιώσει καλύτερα τις πρώτες μέρες του σχολείου
Μην αργείς να τα πάρεις από το σχολείο. Όσο περιμένουν αγχώνονται κι αναρωτιούνται. “Εμένα γιατί δεν ήρθαν να με πάρουν; Με ξέχασαν;”. Να είσαι εκεί, στις μικρές ηλικίες είναι σημαντικό!
Μην τα εγκαταλείπεις όταν περνάνε δύσκολα. Μην τους λες να σταματήσουν να φωνάζουν όταν έχουν tantrums. Μην τους στερείς τη βοήθειά σου όταν σε χρειάζονται περισσότερο. Έχουν ένταση, πρόσφερε την αγκαλιά και την κατανόησή σου.
Μην είσαι επικριτική με τις επιλογές τους, μην έχεις άποψη για όλα. Άφησέ τα να εκφραστούν. Να βάλουν μια μπλούζα που δεν σου αρέσει, να φορέσουν διαφορετικές κάλτσες, να παίξουν, να γελάσουν, να πιάσουν τη λάσπη, να βραχούν στη βροχή, να πιάσουν την πέτρα από κάτω. Με την καθοδήγησή σου, τις συμβουλές σου, την αγάπη σου θα ανθίσουν. Θα μάθουν να προστατεύουν τον εαυτό τους και να τον αγαπούν. Θα κάνουν τις δικές τους επιλογές, είτε σου αρέσουν είτε όχι, θα τολμήσουν, θα ρισκάρουν, θα ζήσουν ευτυχισμένα.
Διάβασε επίσης:
