Το κάνουμε αυτό ώστε να γνωρίζει ότι πρόκειται για το δικό του πρόγραμμα, και όχι γιατί δεν θέλουμε να περνάμε χρόνο μαζί του.
Προσφάτως μας είπε ότι δεν θέλει πια να πηγαίνει στην δραστηριότητά του το βράδυ της Δευτέρας, γιατί θα προτιμούσε να βρίσκεται στο σπίτι μαζί μας. Ήδη μαθαίνει να διαχειρίζεται τον χρόνο του και πώς να εκπληρώσει καλύτερα τις ανάγκες του. Είναι μόνο 8 χρονών. Κατά την διάρκεια των υπολοίπων ημερών της εβδομάδας, επίσης, προσπαθούμε να δώσουμε στα παιδιά μας προσοχή αμέσως μόλις επιστρέψουν στο σπίτι. Το να περνάς ποιοτικό χρόνο μαζί τους αμέσως, τους επιτρέπει να αισθάνονται τη σύνδεση, καθώς και ότι ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες τους.
Κάντε το αμέσως μόλις μπορέσετε.
Το να το καθυστερείτε μέχρι λίγο πριν τον ύπνο, θα σας γυρίσει μπούμερανγκ εφόσον η ώρα που έχετε να διαθέσετε δεν είναι αρκετή ή όταν χρειάζεστε ώρα για τον εαυτό σας. Τότε αρχίζει η μάχη της ώρας του ύπνου. Η μη επαρκής ώρα επικοινωνίας για το παιδί, συγκρούεται με τον μη επαρκή προσωπικό χρόνο για τον γονέα!
Ανακάλυψα ότι το δοχείο σύνδεσης των παιδιών μου δεν χρειάζεται την ίδια ποσότητα κάθε μέρα.
Ορισμένες μέρες χρειάζονται περισσότερο, άλλες λιγότερο. Αρκετές φορές ρωτάω τα παιδιά μου τι χρειάζονται και τι μπορώ να κάνω. Δεν είναι πάντα εφικτό να κάνω αυτό που θέλουν.
Τουλάχιστον, όμως, αισθάνονται ισότιμοι συνομιλητές και δουλεύουμε μαζί ώστε να βρούμε μία δραστηριότητα που ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων.
Υπάρχει, όμως και κάτι περισσότερο σε αυτό. Το είδος και η ποιότητα της σύνδεσης και της προσοχής που παρέχεται στο παιδί είναι εξίσου σημαντικά. Το έμαθα αυτό από την κόρη μου. Η δική μου άποψη για το τι σημαίνει ποιοτικός χρόνος δεν ήταν ίδια με την δική της.
Μία μέρα, μετά το σχολείο, ήμουν στο σπίτι μαζί της διαβάζοντας ιστορίες, παίζοντας χαρτιά και κάνοντας παρέα. Στο μυαλό μου αυτό συνιστούσε ποιοτικό χρόνο. Αργότερα ανακάλυψα ότι για εκείνη δεν ήταν έτσι, επειδή χρειάστηκε να απαντήσω στο τηλέφωνο μία φορά και να τσεκάρω την προετοιμασία του δείπνου αρκετές φορές.
Η Έμιλι χρειάζεται αμέριστη προσοχή για να αισθανθεί τη σύνδεση – χωρίς περισπασμούς ή διακοπές.
Όταν συζήτησα με την Έμιλι για εκείνο το απόγευμα, μου είπε ότι δεν της άρεσαν οι διακοπές και ότι δεν αισθάνθηκε ως ποιοτικό το χρόνο που περάσαμε μαζί. Της εξήγησα για ποιο λόγο έπρεπε ν’απαντήσω σ’εκείνο το τηλεφώνημα και γιατί έπρεπε να τσεκάρω το φαγητό και το κατάλαβε. Είχε, όμως, μία επιθυμία:
-Την επόμενη φορά να μου εξηγήσεις τι κάνεις, μαμά, μου είπε.
Όταν σηκώθηκα για να ελέγξω τον φούρνο, η Έμιλι δεν ήταν σίγουρη πόση ώρα θα έλειπα, ακόμα και αν θα επέστρεφα. Όταν απάντησα στο τηλέφωνο (γνωρίζοντας ότι είναι πολύ σημαντικό) δεν ήξερε πόση ώρα θα διαρκούσε. Αυτά τα διαλείμματα στον χρόνο που περνούσαμε μαζί ήταν αρκετά για εκείνη ώστε να αποκοπεί, οπότε δεν της φάνηκε τόσο ως επίσημα ποιοτικός χρόνος.
Πρέπει να σημειώσω ότι εξεπλάγην με το πόσο ευαίσθητη ήταν. Γνωρίζοντάς το, όμως, μπορώ τώρα να διαχειριστώ τον χρόνο μας καλύτερα. Και όταν πρέπει να σηκωθώ, της εξηγώ τι πρόκειται να κάνω και για πόσο χρόνο. Τώρα πια αλληλοκατανοηθήκαμε σχετικά με το τι σημαίνει ποιοτικός χρόνος και δύναμαι να την βοηθήσω να γεμίσει το δοχείο σύνδεσης.
Το κλειδί είναι να ξέρεις τι χρειάζεται το παιδί για να γεμίσει το δοχείο σύνδεσης.
Ποιες δραστηριότητες και σε πόσο χρόνο εν προκειμένω. Μπορεί να χρειαστείτε κάποιο χρόνο για να το καταλάβετε. Και υποθέτω πως, όσο τα παιδιά μεγαλώνουν και εξελίσσονται, αυτές οι συνθήκες αλλάζουν! Με το να είστε ενεργά παρόντες, θα αρχίσετε με φυσικό τρόπο να μαθαίνετε περισσότερα για το παιδί και τις ανάγκες του, καθώς και τις δικές σας, και η ώρα του ύπνου δεν θα είναι πια αγώνας.
Πρωτότυπο κείμενο, εδώ
Μετάφραση: Anna Papra
Το διαβάσαμε στο group της «Ενσυναίσθησης»
