3. Κάθε βήχας χρειάζεται θεραπεία
Και όμως Όχι. Ο βήχας είναι αντανακλαστικό των αεροφόρων οδών και ουσιαστικά είναι τρόπος άμυνας. Μπορεί να είναι ενοχλητικός, ωστόσο η καταστολή του μπορεί να μην είναι το καλύτερο που πρέπει να γίνει. Συνήθως είναι ξηρός στην αρχή της ίωσης και παραγωγικός στην πρόοδο της. Ευτυχώς κατά μία έννοια τα συνήθη αντιβηχικά δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα. Πρέπει να γνωρίζουν οι γονείς ότι τα μόνα αντιβηχικά με αποδεδειγμένη δράση είναι τα φάρμακα του τύπου των οπιοειδών, τα οποία δεν υπάρχουν πια στην ελληνική αγορά. Τα υπόλοιπα μάλλον ψυχοθεραπεία των γονιών κάνουν παρά θεραπεία του βήχα.
4. Τα εισπνεόμενα φάρμακα είναι αντιβηχικά και κάνουν για κάθε βήχα
Φυσικά Όχι. Τα εισπνεόμενα φάρμακα δεν έχουν αντιβηχική, αλλά βρογχοδιασταλτική δράση. Βοηθούν, δηλαδή, στο άνοιγμα των βρόγχων και στην παροχέτευση βλέννας, η οποία παράγεται άφθονη σε μια λοίμωξη του αναπνευστικού, ιδίως προς το τέλος της και κυρίως εκεί είναι χρήσιμα. Στην έναρξη της ίωσης, που ο βήχας οφείλεται, κυρίως, σε ερεθισμό των αεροφόρων οδών από τη ρινική καταρροή, δεν έχουν μάλλον κανένα ρόλο. Μην περιμένετε, λοιπόν, βελτίωση βήχα, ιδίως στην αρχή της ίωσης όταν είναι ξηρός κι οφείλεται στη ρινίτιδα. Όση χρήση βρογχοδιασταλτικών εισπνεομένων και να κάνετε δεν πρόκειται να δείτε κανένα αποτέλεσμα. Η χρήση ρινοπλύσεων με φυσιολογικό ορό και αποσυμφορητικών της μύτης μπορεί να’ναι πιο χρήσιμη. Χωρίς, όμως κι αυτό να είναι πανάκεια. Συνήθως αυτός είναι βήχας που κάνει τη διαδρομή του και περνάει μόνος του.
5. Πρέπει να δίνουμε συνεχώς αντιπυρετικά.
Όχι. Ο πυρετός, αντίθετα από ότι πιστεύεται, είναι φίλος μας. Έχει βρεθεί ότι ο οργανισμός, όταν κάνει πυρετό, αντιμετωπίζει πιο επιτυχώς τα μικρόβια σε αυτή τη θερμοκρασία. Γι’αυτό η χρήση τους πρέπει να γίνεται λελογισμένα, χωρίς υπερβολές και πανικό. Τα παιδιά που παρουσιάζουν πυρετικούς σπασμούς, σχεδόν πάντα, τους κάνουν στην έναρξη του πυρετού, όταν, πολλές φορές, δεν έχουμε πάρει χαμπάρι ότι το παιδί είναι άρρωστο και στην άνοδο του πυρετού, οπότε και δεν έχει λογική ο πανικός του να τρέξουμε στο νοσοκομείο όταν δούμε υψηλό πυρετό μήπως το παιδί μας παρουσιάσει πυρετικούς σπασμούς, γιατί πιθανότατα αυτό θα είχε συμβεί ήδη.
Άρα οι ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού είναι η κύρια αιτία νοσηρότητας στα παιδιά. Η χρήση φαρμάκων πρέπει να γίνεται με φειδώ και προσοχή και να γνωρίζουμε ότι τα αντιβιοτικά είναι μόνο για τις επιπλοκές.
Γράφει ο Αντώνιος Δαρζέντας, παιδίατρος
