Απ’τη στιγμή που ο γιος μου άρχισε να μιλάει, όπως κάθε μητέρα, έτσι κι εγώ, τον προέτρεψα να μιλάει περισσότερο. Όταν τελικά το συνήθισε, δεν μπορούσα να τον σταματήσω. Ήταν πολύ περήφανος για τον εαυτό του.
Τώρα ο γιος μου είναι εφτά χρονών κι από πολυλογάς έχει γίνει και πάλι εσωστρεφής.
Μερικές φορές εύχομαι να ήμουν μύγα, ακριβώς για να παρακολουθώ τι κάνει στο σχολείο. Πως χειρίζεται τις νέες κοινωνικές καταστάσεις στην παιδική χαρά. Πως παρουσιάζει τον εαυτό του στην τάξη και με τι τρόπο μιλά με τους συνομηλίκους του. Διότι, όταν επιστρέφει σπίτι, είναι σαν να’χει σβηστεί απ’τη μνήμη του ό,τι έχει συμβεί στο σχολείο.
Στην ερώτησή μου «Λοιπόν, πως ήταν το σχολείο;» συνήθως παίρνω την απάντηση «καλά» ή «τα ίδια».
Φαίνεται ότι δεν είμαι η μόνη. Όταν μιλάμε με τις άλλες μαμάδες που παίρνουν τους γιους τους από το σχολείο, όλες λένε το ίδιο πράγμα:
Δεν μπορούν να σταυρώσουν λέξη.
Αντιθέτως, οι μητέρες που έχουν κορίτσια έχουν το ακριβώς αντίθετο πρόβλημα! Δεν μπορούν να τα κάνουν να σταματήσουν να μιλάνε για το σχολείο ή για οποιοδήποτε άλλο θέμα.
Πώς επικοινωνούμε με τα παιδιά μας, όταν δεν θέλουν να μιλήσουν;
Για αρχή, είναι εν μέρει λάθος μου να κάνω τέτοιες γενικές ερωτήσεις, όπως «Πώς ήταν η μέρα σου»; «Περάσατε καλά»; ή «Όλα εντάξει στο σχολείο σήμερα»;
Έχει έρθει η ώρα να αλλάξω τακτική …
Είναι σημαντικό να βρείτε κοινό έδαφος και να αντιμετωπίζετε τα συναισθήματα του παιδιού σας με σεβασμό.
Με τα αγόρια, πρέπει να βρείτε το σωστό timing.
Η καλύτερη στιγμή είναι όταν έχω τελειώσει την ανάγνωση ενός βιβλίου την ώρα του ύπνου και κάνουμε χάδια πριν αποκοιμηθεί. Τότε ανοίγεται σχετικά με το σχολείο, εξιστορώντας τα πράγματα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Τα αγόρια, κυρίως, φαίνεται να ανοίγονται λίγο περισσότερο όταν κάθονται δίπλα σας, παρά πρόσωπο με πρόσωπο. Έτσι, κρατήστε τ’αυτιά σας ανοιχτά όταν πάτε μια βόλτα με το αυτοκίνητο. Ή φτιάχνετε ένα παζλ στο τραπέζι της κουζίνας. Αν θέλετε να τους ρωτήσετε κάτι, κάντε το ενώ οδηγείτε και κάθεται πίσω, γιατί τότε θα νομίζει ότι μισοακούτε.
Είναι, επίσης, σημαντικό να θυμάστε ότι τα παιδιά είναι συνήθως αρκετά κουρασμένα στο τέλος μιας κουραστικής μέρας στο σχολείο.
Πρέπει να τους δώσετε χρόνο να χαλαρώσουν πριν τα ρωτήσετε οτιδήποτε. Διαφορετικά, θα βρεθείτε αντιμέτωπες με ένα κενό βλέμμα και μια μονολεκτική απάντηση. Εν τω μεταξύ, δοκιμάστε να κάνετε κάτι μαζί τους. Για παράδειγμα να παίξετε video game. Να καθίσετε πλάι τους, καθώς παρακολουθούν το αγαπημένο τους παιδικό ή να παίξετε ένα παιχνίδι που αγαπούν.
Την στιγμή που διασκεδάζετε και γελάτε, κάντε του την ερώτηση που θέλετε. Εκείνη την ώρα, δεν αισθάνεται τόσο εκτεθειμένος και το πιθανότερο είναι ότι θα σας απαντήσει. Έτσι, αν διαπιστώσετε ότι η συνήθης γραμμή της ανάκρισης δεν λειτουργεί, δοκιμάστε κάτι εναλλακτικό.
Το χιούμορ είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για να σπάσετε τον πάγο.
Διαβάστε 5 εναλλακτικές ερωτήσεις που δεν θα οδηγήσουν σε ένα ξερό ναι ή όχι και που σε μένα λειτουργούν:
- Ποια ήταν η καλύτερη στιγμή σου σήμερα;
- Είπε κάποιος φίλος σου κανένα αστείο να μου το πεις να γελάσουμε;
- Ανακαλύψατε κανένα καινούριο παιχνίδι σήμερα;
- Ποιος από τους φίλους σου είχε το πιο λαχταριστό φαγητό;
- Μάθατε κάτι διασκεδαστικό σήμερα στην τάξη;
Αν δεν τα καταφέρετε, φτιάξτε δικές σας, σίγουρα κάποια από αυτές θα δουλέψει. Αν έχετε καλύτερες να προτείνετε, ανυπομονώ…
Διαβάστε επίσης:
25 ερωτήσεις για να κάνετε στο παιδί σας αντί για το «πώς ήταν η μέρα σου;»
