Κάποια βράδια σε χρειάζονται λίγο παραπάνω.
Κάποια βράδια βλέπουν άσχημα όνειρα, τα φοβίζει μια σκιά στο τοίχο, έκαναν μια άσχημη σκέψη.
Κάποια βράδια θέλουν ακόμα μια ιστορία να τους πεις, για να είσαι περισσότερο κοντά τους, και κάποια άλλα σε φωνάζουν 100 φορές για να τα σκεπάσεις, να τους φέρεις νερό γιατί διψάνε ή να τα κάνεις μια αγκαλιά γιατί πονάει το στομαχάκι τους.
Κάποια βράδια σε χρειάζονται λίγο παραπάνω.
Επειδή είναι άρρωστα, επειδή έχουν πυρετό ή βήχα και τίποτα δεν μπορεί να τα παρηγορήσει από την αγκαλιά του γονιού, και το χάδι στο μέτωπο.
Κάποια βράδια σε χρειάζονται λίγο παραπάνω
Και δεν είναι πάντα εύκολο να βάλεις την κούρασή στου στην άκρη και να συρθείς για πολλοστή φορά δίπλα τους να τα καθησυχάσεις.
Κάποια βράδια σε χρειάζονται λίγο παραπάνω.
Αλλά υπάρχουν και κάποια βράδια που τα χρειάζεσαι εσύ λίγο περισσότερο.
Θες να χαθείς μέσα στην παιδική μυρωδιά τους, να χαιδέψεις τα απαλά χεράκια τους, να ξαπλώσεις δίπλα τους και να ξεχάσεις για λίγο τις δυσκολίες της μέρας που πέρασε αλλά και της επόμενης που σε περιμένει.
Κάποια βράδυα χρειάζεσαι εσύ τα παιδιά σου περισσότερο. Τα χρειάζεσαι για να πάρεις δύναμη. Και σου αρκεί να τα φιλήσεις στο μέτωπο και να νιώσεις απέραντη ευγνωμοσύνη στη ζωή, που υπάρχουν, που είναι εκεί κοντά σου, σώα, αβλαβή, ασφαλή.
Έλενα Θάνου
