Δεν έχει νόημα να καθαρίσεις το πάτωμα, αν δεν έχεις ξεσκονίσει και καθαρίσει τις πιο ψηλές επιφάνειες. Το φαινόμενο Μπερνούλι που σχηματίζεται από το μισάνοιχτο παράθυρο θα παρασύρει τα ψίχουλα και τη σκόνη από το τραπέζι και η ρημάδα η βαρύτητα θα τα προσγειώσει στο πάτωμα που θα πρέπει να ξανασκουπίσεις! Ή: όσο πιο πολύ τρίψεις το πάτωμα, τόσο πιο πολύ θα μειωθεί η πρόσφυση και τόσο πιο εύκολα θα σαβουριαστείς στο moonwalk!
Και σήμερα; Σήμερα τα περισσότερα παιδιά πιστεύουν ότι κάθε ρούχο που παίρνουν από το συρτάρι τους, ξαναεμφανίζεται μαγικά εκεί, καθαρό και σιδερωμένο! Είναι γεγονός ότι στην εποχή μας το ζητούμενο δεν είναι πώς να χαλαρώσουμε τα παιδιά από την αυταρχικότητα των γονιών, όπως ήταν κάποτε. Σήμερα οι περισσότεροι γονείς αποκόβουμε τα παιδιά (και αγόρια και κορίτσια) από την άχαρη πραγματικότητα, μέρος της οποίας είναι και οι μικρές και μεγάλες αγγαρείες τις καθημερινής διαβίωσης. Οι ειδικοί τονίζουν πως η συμμετοχή των παιδιών στη ζωή και στις υποχρεώσεις του σπιτιού (στο βαθμό πάντα των δυνατοτήτων τους) είναι επιβεβλημένη και τους κάνει καλό σε πολλά επίπεδα. Το να αναλάβεις και να φέρεις σε πέρας διάφορες οικιακές εργασίες έχει σημαντικό παιδαγωγικό ρόλο: κρατάει τα παιδιά υγιώς «γειωμένα», τα εμβολιάζει ενάντια στις ακυρώσεις της ενήλικης ζωής, κτίζει την πολυπόθητη αυτοπεποίθησή τους, τα κάνει πιο υπεύθυνα και αυτόνομα, πιστώνει την ανεξαρτησία τους για την ενήλικη ζωή.
Αλλά ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Νομίζω ότι οι περισσότεροι γονείς μπορούν να τα σκεφτούν αυτά. Το θέμα ουσιαστικά είναι: θέλουμε να κάνουμε τα παιδιά μας αυτόνομα και ανεξάρτητα; Ή μήπως γυαλίζουμε με ζήλο τα ασημικά της μεταξύ μας εξάρτησης;
