Την πρώτη φορά ήταν σε δικό μου δώρο. Ήθελε για πολύ καιρό ένα λούτρινο τιγράκι και μια μέρα τυχαία βρήκα ένα σαν αυτό που είχε περιγράψει. Του το έδωσα αλλά τη στιγμή που το άνοιξε και το είδε, άρχισε να κλαίει. «Δεν το θέλω, είναι χάλια»!
«Μα τι πήγε λάθος; Και γιατί φέρεται τόσο αχάριστα», ήταν οι πρώτες μου σκέψεις. Όταν τον ρώτησα, είχε ηρεμήσει και μου είπε ότι ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε! Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε, ακόμα θυμάται την αντίδρασή του με απορία…
Τη δεύτερη φορά ήταν στο πάρτι ενός φίλου του. Όταν άνοιξε το αποχαιρετιστήριο δωράκι, γύρισε στον εορτάζοντα και του είπε «χάλια είναι δεν το θέλω» και με το ζόρι το πήραμε μαζί μας. Λίγο η ντροπή που ένιωσα, λίγο ότι στεναχωρήθηκε το άλλο παιδάκι, έπρεπε να καταλάβω γιατί το παιδί αντιδρά έτσι με κάποια δώρα.
Φυσικά ακολούθησαν και άλλες τέτοιες στιγμές, τα Χριστούγεννα με όλη την οικογένεια, τα ξαδέλφια, τις θείες, να ανοίγουμε τα δώρα. Δεν έδειχνε χαρά, όσο ευγενικός κι αν προσπαθούσε να είναι (δεν προσπαθούσε και πολύ).
Κάποια στιγμή, είδα την ανάρτηση της ψυχολόγου Becky Kennedy που εξηγούσε ακριβώς αυτό, γιατί τα παιδιά αντιδρούν αρνητικά σε κάποια δώρα. Είναι αχάριστα, κάνουμε κάτι λάθος οι γονείς; Όχι, απλά πρέπει να το δούμε με άλλη οπτική για να βοηθήσουμε το παιδί να δείχνει ευγνωμοσύνη και να απολαμβάνει την ανταλλαγή δώρων.
Όπως εξηγεί, τα παιδιά που αντιδρούν έτσι δεν έχουν κακή συμπεριφορά. Δεν είναι αχάριστα ούτε ‘κακομαθημένα’. Απλά αντιδρούν έτσι στις προσδοκίες που είχαν κι εμείς απλά πρέπει να τα βοηθήσουμε να διαχειρίζονται καλύτερα την απογοήτευση που νιώθουν όταν δεν παίρνουν το δώρο που περίμεναν.
Τα παιδιά όταν περιμένουν ένα δώρο μπορεί να φαντάζονται κάτι εντυπωσιακό. Μπορεί να είναι ένα τεράστιο λούτρινο τιγράκι, ένα τιγράκι που μιλάει ή που μοιάζει με κάτι που ζωγράφισαν. Όταν δουν, λοιπόν, το πραγματικό δώρο, το λούτρινο που βρήκες εσύ σε ένα κατάστημα, απογοητεύονται γιατί η διαφορά ανάμεσα σε αυτό που είχαν φανταστεί και σε αυτό που βλέπουν είναι μεγάλη. Αυτό το συναισθηματικό κενό που δημιουργείται μπορεί να είναι αβάσταχτο για ένα παιδί- πολλές φορές είναι και για τους ενήλικες- και φυσικά δεν ξέρουν πώς να το εκφράσουν.
Ένα tip για τους γονείς που έχουν δει τα παιδιά τους να αντιδρούν έτσι στα δώρα, είναι να συζητούν πριν μαζί τους, λέγοντας φράσεις όπως «τι λες να σου πάρει η γιαγιά; Φαντάζεσαι να σου πάρει κάτι εντελώς διαφορετικό;» ή «φαντάζεσαι να σου πάρει κάτι που το έχεις ήδη ή που δεν σου αρέσει;». Ακόμα και το χιούμορ μπορεί να βοηθήσει, κάνοντας ιστορίες με το πόσο διαφορετικό μπορεί να είναι το δώρο από αυτό που φαντάζεται: «Φαντάζεσαι να σου πάρει έναν μαρκαδόρο, μα καλά θα ήταν δύσκολο να διαλέξει ένα μόνο χρώμα!».
Δες τις συμβουλές της Becky Kennedy:
