Πότε είναι η σωστή εποχή για να πετάξει την πάνα και να πάρει θέση στο γιογιό; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει σωστή εποχή. Όπως συμβαίνει και με όλα τα επιτευγμάτα της ανάπτυξης τα παιδιά αποκτούν δεξιότητες σχετικές με την τουαλέτα και με το δικό τους ρυθμο και το πότε γίνεται αυτό δεν έχει καμία σχέση με τους άλλους τομείς της ανάπτυξης (βάδισμα, ομιλία, οδοντοφυία). Κατά μέσο όρο τα περισσότερα νήπια μαθάινουν να πηγαίνουν στην τουαλέτα ανάμεσα στην ηλικία των δύο και τριάμισι ετών. Ο μέσος όρος για τα κορίτσια είναι οι 35 μήνες, ο μέσος όρος για τα αγόρια είναι οι 39 μήνες, ενώ η ούρηση προηγείται συνήθως των κενώσεων και στα δύο φύλα.
Γιατί δεν πρέπει να το πιέζετε;
Μελέτες δείχνουν ότι δεν υπάρχει κανένα πλεονέκτημα αν αρχίσετε νωρίς την εκπαίδευση για την τουαλέτα. Στην πραγματικότητα χρειάζεστε περισσότερο χρόνο για να εκπαιδεύσετε ένα παιδί κάτω των δύο ετών από το να περιμένετε μέχρι την αρχή του τρίτου χρόνου για να αρχίσετε την εκπαίδευση της τουαλέτας. Επίσης, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ο μέσος όρος ηλικίας για τον έλεγχο των σφιχτήρων κατά τη διάρκεια της ημέρας είναι οι 29 μήνες και για τη νύχτα οι 33 μήνες.
Ποια είναι τα σημάδια ωριμότητας για το γιογιό
Αλλάζετε λιγότερο υγρές πάνες: Μέχρι την ηλικία των 20 μηνών τα παιδιά ουρούν πολύ συχνά και δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό να περιμένετε να ελέγχει την ουροδόχο κύστη του. Αν όμως παραμένει δύο ώρες στεγνό ή ξυπνά το πρωί στεγνό τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας μπορεί να είναι σωματικά έτοιμο.
Σας ενημερώνει: Μερικά παιδιά ανακοινώνουν τι πρόκειται να κάνουν («κακά!»), άλλα αποσύρονται σε μια γωνιά ή κάνουν κάποιο μούγκρισμα.
Δεν του αρέσει όταν η πάνα του λερώνεται: Αδημονεί να απαλλαγεί όταν βραχεί ή λερωθεί.
Πώς θα κόψετε την πάνα
Δείξτε του τι κάνετε εσείς: Όταν χρησιμοποιείτε τη τουαλέτα, πάρτε μαζί σας το παιδί για να σας παρατηρήσει. Για κάθε κίνηση που κάνετε περιγράφετέ την ακριβώς: «τώρα κατεβάσω τα ρούχα και το εσώρουχό μου, κάθομαι στην τουαλέτα, κάνω κακά ή τσίτσα, σκουπίζομαι, ανεβάζω το εσώρουχο και τα ρούχα, τραβάω το καζανάκι, πλένω τα χέρια μου κ.ο.κ.».
Εξοπλιστείτε: Αγοράστε ένα γιογιό ή ένα καθισματάκι λεκάνης ειδικό για παιδιά. Δείξτε του τι πρέπει να κάνει και προσπαθήστε να το βοηθήσετε να εξοικειωθεί και να μάθει να κάνει τα βήματα όπως να κατεβάζει το παντελόνι ή το εσώρουχό του, να κάθεται στο γιογιό, να σκουπίζεται με βοήθεια, να αδειάζει το γιογιό, να πλένει τα χέρια του.
Αφήστε το γυμνό: Αν μπορείτε αφήστε το γυμνό από τη μέση και κάτω ή φοράτε του μία φορμούλα χωρίς εσώρουχο ή πάνα από μέσα. Όταν δείξει τα σημάδια ότι θέλει τουαλέτα οδηγήστε το στο γιογιό, χωρίς φωνές, βιασύνη κλπ.
Φορέστε του πάνες βρακάκια: Θα το βοηθήσετε να εξοικειωθεί με την ιδέα του εσωρούχου και να να μάθει να κατεβάζει και να ανεβάζει το εσώρουχό του. Μετά μπορείτε να περάσετε στα αληθινά εσώρουχα όπου καλό θα ήταν να τα διαλέγατε μαζί του.
Υπενθυμιζετέ του το συχνά: Μην το ρωτάτε αν θέλει να καθίσει στο γιογιό γιατί συνήθως η απάντηση είναι «όχι». Πείτε του «Αν θελήσεις τσίτσα θα τα κάνεις στο γιογιό που είναι για τα μεγάλα παιδιά». Επίσης πηγαίνετέ το εσείς στο γιογιό κατά τακτά χρονικά διάστηματα. Ακόμη κι αν έχει κάνει κάτι τότε καθίζετέ το έτσι κι άλλιώς στο γιογιό για να ενισχύσετε τον συσχετισμό.
Επιβραβεύβετε την προσπάθεια: Η θετική ενίσχυση μπορεί να βοηθήσει την παρακίνηση του μικρού σας για το γιογιό. Αποφύγετε ωστόσο τις υπερβολικές ανταμοιβές γιατί θα τις περιμένει και τις ανταμοιβές με μορφή φαγητού. Ένα αυτοκολλητάκι, ένα αστεράκι ή μια μεγάλη αγκαλιά αρκούν.
Κάντε υπομονή: Αν το παιδί είχε ένα ατύχημα μην του φωνάξετε και μην το κάνετε να νιώσει άσχημα. Ατυχήματα θα υπάρξουν.
Προσπαθήστε ξανά: Δεν γίνεται παρόλο αυτά τίποτα; Το παιδί υποχωρεί, είναι απρόθυμο να συνεργαστεί ή επαναστατεί; Κάντε πίσω και περιμένετε κάποια άλλη στιγμή. Ίσως το παιδί δεν είναι ακόμη έτοιμο όσο νομίζετε.
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Φίλια Μητρομάρα
