Οι παρακάτω ψυχολογικές μελέτες που ξεχωρίσαμε από το antikleidi.com μπορεί να σας βοηθήσουν, μπορεί και όχι. Πάντως είναι ενδιαφέρουσες.
1. Το στυλ γονεϊκής ανατροφής “γονιός-ελικόπτερο” μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη
Όπως συμβαίνει με πολλά πράγματα στη ζωή, υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ της φροντίδας και της ασφυκτικής φροντίδας. Ειδικά όταν τα παιδιά έχουν μεγαλώσει.
Μελέτες κατέληξαν ότι συμπεριφορές των “γονιών-ελικοπτέρων” (ο όρος αναφέρεται στο γονέα που είναι συνεχώς πάνω απ’το παιδί του και δεν τ’αφήνει σ’ησυχία) κάνουν τα ενήλικα παιδιά τους να αισθάνονται ανεπαρκή, ανίκανα, εξαρτημένα και με περιορισμένη δυνατότητα να κάνουν σχέσεις.
Οι ειδικοί λένε ότι ο “γονιός-ελικόπτερο” επηρεάζει αρνητικά την ευημερία των παιδιών του (σε κάθε ηλικία). Κι αυτό γιατί καταπατά την ανάγκη τους να αισθάνονται ικανά και αυτόνομα. Το είδος αυτό της γονεϊκότητας παραβιάζει βασικές ψυχικές ανάγκες των παιδιών κι οδηγεί σε σοβαρές και μακροχρόνιες αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες. Οι μελέτες υποδεικνύουν ακριβώς αυτό:
Τα παιδιά των γονιών που εμπλέκονται υπερβολικά στη ζωή τους νιώθουν λιγότερο επαρκή κι άξια. Λιγότερο ικανά να διαχειριστούν την καθημερινότητα και τις πιέσεις της, ακόμα κι όταν έχουν ενηλικιωθεί.
Έρευνες, μάλιστα, σαν αυτή δείχνουν ότι αν κι οι γονείς με τέτοια στάση και συμπεριφορά πιστεύουν ότι είναι υποστηρικτικοί με το να εμπλέκονται πολύ στις ζωές των παιδιών τους, στην πραγματικότητα, τα ίδια τα παιδιά τους αισθάνονται ότι τα ελέγχουν, τα χειραγωγούν και τα υπονομεύουν.
Είναι, βέβαια, σημαντικό να μην συγχέουμε τα πράγματα:
Η συνεπής και συνεχής ενασχόληση των γονιών με τα παιδιά τους είναι απαραίτητο συστατικό της ζωής των παιδιών. Διευκολύνει την υγιή τους ανάπτυξη, τόσο συναισθηματικά όσο και κοινωνικά. Καθώς, όμως, ο χρόνος κυλά, η ανάγκη των παιδιών για αυτονομία αυξάνεται.
«Ο γονέας πρέπει πάντα να’χει στο μυαλό του, πόσο κατάλληλη κι αντίστοιχη με την ανάπτυξη του παιδιού είναι η ενασχόληση κι η εμπλοκή στη ζωή του. Πρέπει, επίσης, να μάθει να προσαρμόζει, ανάλογα, το στυλ της ανατροφής του, όταν τα παιδιά με τον τρόπο τους του δείχνουν ότι «πλανιέται» επικίνδυνα στενά γύρω τους”, λένε οι ειδικοί.
2. H αυστηρή πειθαρχία βλάπτει το παιδί
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι αυτές οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται, πολύ συχνά, απ’τους γονείς προκειμένου να κάνουν τα παιδιά τους να πειθαρχήσουν, έχουν ακριβώς τον ίδιο αντίκτυπο στο παιδί με τη φυσική βία. «Τα αρνητικά αποτελέσματα που είχαν οι φωνές μέσα στα δύο χρόνια που διήρκεσε η έρευνα ήταν παρόμοια μ’αυτά που προέκυψαν σε ανάλογες έρευνες την ίδια περίοδο που μελετούσαν τις επιπτώσεις του ξύλου και της σωματικής βίας στα παιδιά”, λένε οι ειδικοί.
«Φωνάζοντας, δεν λύνεις ένα πρόβλημα στη συμπεριφορά του παιδιού. Αντίθετα, το κάνεις χειρότερο», σχολιάζει ο επικεφαλής της έρευνας. Ειδικά στην εφηβεία, που είναι μια πολύ ευαίσθητη περίοδος, όπου τα παιδιά αναπτύσσουν την ταυτότητά τους, οι φωνές μπορεί να βλάψουν την αυτοεικόνα τους. Να τα κάνουν να νιώθουν ότι δεν αξίζουν τίποτα».
3. Ο προγραμματισμός στον ύπνο κάνει καλό
Τα παιδιά που δεν πέφτουν συγκεκριμένη ώρα για ύπνο φαίνεται πως έχουν περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς στο σπίτι και το σχολείο, σύμφωνα με μια νέα έρευνα. Ερευνητές που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο παιδιατρικό περιοδικό “Pediatrics” βρήκαν πως όταν τα παιδιά άρχισαν να έχουν πιο συνεπείς ώρες ύπνου παρουσίασαν βελτίωση στη συμπεριφορά τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό οφείλεται στο ότι η απουσία κανονικότητας στον ύπνο διαταράσσει το «βιολογικό ρολόι» των παιδιών, με συνέπεια να επέρχεται στέρηση ύπνου και, τελικά, διαταραχή στην ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.
Γι’αυτό, μάλιστα, συνιστούν την αποφυγή της έκθεσης των παιδιών στην τηλεόραση ή άλλου είδους οθόνη πριν απ’τον ύπνο. Συνιστούν, επίσης, την καθιέρωση μίας «ρουτίνας», που θα περιλαμβάνει συνεπείς ώρες ύπνου κι άλλες χαλαρωτικές δραστηριότητες. Η επίπτωση του ακανόνιστου ύπνου συσσωρεύεται σταδιακά όλο και περισσότερο κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας. Αν, όμως, οι συνήθειες του παιδιού αλλάξουν έγκαιρα τότε οι συνέπειες μπορεί να είναι αναστρέψιμες.
