Διάβασα, ενημερώθηκα, άκουσα. Η 11χρονη κόρη μου διάβασε κι άκουσε κι εκείνη. Και με ρώτησε. Ήθελε να της εξηγήσω. Της είπα θα το συζητήσουμε άμεσα. Ήθελα να κερδίσω χρόνο, γιατί είναι μεγάλη ευθύνη για το πώς θα μιλήσεις στο παιδί σου για τόσο ευαίσθητα και σημαντικά θέματα. Και κατέληξα στις παρακάτω σκέψεις που συνόψισα με τίτλο:
10 πράγματα που θα πω στο παιδί μου για τα διεμφυλικά παιδιά
Θα πω λοιπόν:
1. Ότι τα παιδιά δε γεννιούνται μόνο «αγόρια» ή «κορίτσια» κι αυτό δεν είναι κάποια “δυστροπία” της φύσης. Συμβαίνει, όπως συμβαίνει άλλοι να είναι ψηλοί, άλλοι κοντοί, άλλοι έγχρωμοι κι άλλοι λευκοί. Θα του εξηγήσω ότι ανέκαθεν υπήρχαν intersex άνθρωποι, απλά, εμείς δεν το γνωρίζαμε. Είναι ίδιον του ανθρώπου να καταδικάζει ή να φοβάται ότι δεν γνωρίζει.
2. Ότι ο κόσμος μας δεν αποτελείται μόνο από άνδρες και γυναίκες, αλλά κι άλλους συνδυασμούς που συνθέτουν ένα πραγματικό θαύμα σε ποικιλία, όπως είναι όλα όσα μας περιβάλλουν.
3. Ότι το βασικό σε αυτή τη ζωή είναι να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα και τα δικαιώματα του άλλου. Όσο φυσιολογικό φαίνεται να σεβόμαστε τον αλλοδαπό, τον μετανάστη, τον φτωχό, τον άνθρωπο με κινητικά προβλήματα, το ίδιο απαραίτητο είναι να σεβόμαστε και να αποδεχόμαστε τα διεμφυλικά άτομα.
4. Ότι όταν οι άνθρωποι που δεν είναι σαν εμάς, είναι λιγότεροι από το μέσο όρο, δεν σημαίνει ότι επειδή είμαστε περισσότεροι θα πρέπει να τους κατασπαράξουμε. Κι αυτό ισχύει για κάθε μειονότητα.
5. Ότι τα διεμφυλικά παιδιά έχουν γονείς που τα λατρεύουν, τα αποδέχονται και θέλουν να ζήσουν ευτυχισμένα. Όπως ακριβώς θέλω εγώ για το δικό μου παιδί, αλλά κι όσοι άλλοι γονείς γνωρίζουμε.
6. Ότι τα παιδιά αυτά μπορούν να είναι υπέροχα, έξυπνα και να κάνουν καταπληκτική παρέα με οποιαδήποτε άλλα παιδιά.
7. Ότι στο bullying δεν υπάρχουν διακρίσεις και το καταδικάζουμε στο σπίτι μας προς όποιον και αν απευθύνεται.
8. Ότι οι οικογένειες και τα παιδιά αυτά νιώθουν στοχοποιημένα και ζουν μέσα στο φόβο κι είναι καθήκον μας να τους ανοίξουμε την αγκαλιά μας. Αν δεν κάνουμε εμείς την αρχή δεν θα αλλάξει ο κόσμος.
9. Ότι τα παιδιά δεν έρχονται στον κόσμο κατά παραγγελία, με προδιαγεγραμμένα χαρακτηριστικά και αυτό είναι το πρώτο μέρος της αποδοχής από τον γονιό στο παιδί.
10. Ότι είναι τραγικό να υπάρχουν γιατροί που “πειράζουν” τα γεννητικά όργανα του intersex παιδιού προκειμένου να “ταιριάζει” με αυτό που έχει συνηθίσει η κοινωνία, χωρίς να του δίνουν το δικαίωμα να αποφασίσει τι θέλει να είναι όταν φτάσει στην κατάλληλη ηλικία – σε αυτή που ορίζει η επιστήμη κατάλληλη. Η διαφορετικότητα του βιολογικού φύλου δεν είναι παθογένεια, είναι απλά διαφορετικότητα.
Στη συνέχεια θα του δείξω το παρακάτω βίντεο όπου ένα διεμφυλικό παιδί μιλάει για τον εαυτό του και τη ζωή του και που νομίζω αξίζει ως γονείς να δείτε είτε αποφασίσετε να μιλήσετε στο παιδί σας γι’αυτό είτε όχι.
“Το χειρότερο που μπορώ να κάνω στον εαυτό μου πια, είναι να μην μιλήσω για τον εαυτό μου σε κάποιον από φόβο για την αντίδρασή του”.
“Όταν βγαίνω έξω και βρίσκομαι με ανθρώπους που με κρίνουν, έχω στο μυαλό μου αυτούς που δε με κρίνουν”.
Ντίνα Καλοδήμου, μαμά και αναγνώστρια του themamagers.gr
