Όλες οι μαμάδες από τη στιγμή που γεννιέται το μωρό παρακολουθούν με απίστευτη αγωνία αλλά και περιέργεια, τις αντιδράσεις αλλά και τα χαρακτηριστικά του. Από πού έχει πάρει αυτά τα μάτια; Γιατί τα δάχτυλά του είναι τόσο λεπτά, γιατί παθαίνει τόσο συχνά λόξιγκα;
Αν πάντως το μωρό σας, μπορούσε να σας μιλήσει, θα σας έλεγε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα και θα έλυνε πολλές από τις απορίες σας.
Να, λοιπόν 10 πράγματα που θα ήθελε να σας πει για να σας καθησυχάσει!
1. Η αναπνοή μου είναι γρήγορη και ακανόνιστη, αλλά αυτό είναι φυσιολογικό
Ενώ εμείς οι ενήλικες παίρνουμε 12 έως 20 αργές και σταθερές αναπνοές το λεπτό, το νεογέννητο μπορεί να φτάσει ακόμη και τις 60! Η αναπνοή του είναι επίσης ακανόνιστη, γι’ αυτό μη φοβηθείτε αν παρατηρήσετε περιστασιακές «παύσεις» διάρκειας μέχρι και 10 δευτερολέπτων. Αυτοί είναι οι δύο λόγοι για τους οποίους το μωρό αναπνέει γρήγορα και παράξενα. Οι πνεύμονές του είναι αρκετά μικροί και το νευρικό του σύστημα έχει ακόμη μερικές ατέλειες. Η αναπνοή του μωρού θα ωριμάσει πλήρως μετά τους πρώτους έξι μήνες.
2. Μπορεί να αλληθωρίζω καμιά φορά
Ο μυς του ενός ματιού μπορεί να είναι λίγο πιο δυνατός από του άλλου. Εάν το αλληθώρισμα είναι περιστασιακό, δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Εάν όμως τα μάτια του συνεχίσουν να αλληθωρίζουν και μετά τον τρίτο μήνα ή εάν αλληθωρίζουν συνεχώς από την ημέρα που γεννήθηκε, καλό θα ήταν να μιλήσετε με τον παιδίατρό του.
3. Δεν μπορώ ακόμη να δω πολύ μακριά
Τα υπέροχα ματάκια του νεογέννητου, δεν βλέπουν πέρα από το πρόσωπό μας. Η όρασή του είναι στην αρχή θολή και ξεχωρίζει πολύ πιο εύκολα τα αντικείμενα με «υψηλό κοντράστ». Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα μωρά κοιτάζουν περισσότερο το μέτωπο ή το στόμα σας παρά τα μάτια. Στην πραγματικότητα, μελετούν την οριοθέτηση του δέρματος και του τριχωτού της κεφαλής ή των δοντιών και των χειλιών σας. Σιγά-σιγά, αλλάζει το σχήμα των βολβών των ματιών. Αυξάνεται το βάθος τους και ωριμάζει ο αμφιβληστροειδής τους. Τον έκτο μήνα, η όρασή του θα είναι από 20/80 έως 20/200. Στους 18-24 μήνες, θα είναι σχεδόν 20/20.
4. Έχω πολύ συχνά λόξιγκα
Πολλά μωρά το παθαίνουν πριν ακόμη γεννηθούν. Αυτοί οι σπασμοί είναι κινήσεις που εξασκούν το διάφραγμα, ένα μυ που παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην αναπνοή. Ο συχνός λόξιγκας μπορεί να συνεχίσει για αρκετούς μήνες μετά τη γέννηση. Κάποιες φορές, τον λόξιγκα αυτόν, τον προκαλεί ο θηλασμός, γιατί το διάφραγμα είναι ακόμη ανώριμο. Κατά τον τρίτο με τέταρτο μήνα, το διάφραγμα λειτουργεί πιο αποτελεσματικά και ο λόξιγκας εμφανίζεται με μικρότερη συχνότητα.
5. Πεινάω συνέχεια
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί το μωρό σας πρέπει να τρώει κάθε δύο ώρες; Τα βρέφη χρειάζονται περισσότερα γεύματα γιατί το στομάχι τους είναι πολύ μικρό (σχεδόν το 1/5 του στομάχου των ενηλίκων). Αλλά στα πρώτα του γενέθλια, η κοιλίτσα του θα έχει φτάσει σχεδόν στο 1/3 του τελικού μεγέθους της.
6. Τα αυτιά μου είναι πολύ μαλακά
Μην ανησυχήσετε εάν τα αυτιά του είναι μαλακά ή ακόμη και λίγο διπλωμένα. Αυτό συμβαίνει γιατί ο χόνδρος, ο απαλός, ελαστικός συνδετικός ιστός στο εσωτερικό τους, είναι ακόμη ατελής και διπλώνει. Τις πρώτες κιόλας εβδομάδες θα αρχίσει να σκληραίνει. Έτσι, τα αυτιά του μωρού θα πάρουν σιγά-σιγά το φυσιολογικό σχήμα τους.
7. Μη σε ανησυχεί το εξόγκωμα ανάμεσα στα πλευρά μου
Αυτό το σκληρό εξόγκωμα είναι στην πραγματικότητα η κάτω άκρη του στέρνου, που στα παιδιά αποτελείται από τρία μέρη. Ονομάζεται ξιφοειδής απόφυση και, παρά το παράξενο όνομά του, είναι απολύτως φυσιολογικό. Μπορεί να μην το προσέξετε καν (είναι πιο εμφανές στα αδύνατα μωρά). Το εξόγκωμα εντάσσεται σταδιακά στο υπόλοιπο στέρνο, καλύπτεται από μυς και λίπος και παύει να φαίνεται.
8. Μπορεί να γίνομαι κατακόκκινο και να μουγκρίζω όταν κάνω κακά μου, αλλά δεν είμαι δυσκοίλιο
Επειδή το έντερο του μωρού δεν κινείται όσο βρίσκεται μέσα στη μήτρα, οι κοιλιακοί μύες δεν ασκούνται. Έτσι, λοιπόν, αμέσως μετά τη γέννηση, είναι αδύναμοι και το μωρό σας θα πρέπει να καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια για να κινητοποιήσει το έντερο. Εφόσον τα κόπρανα είναι μαλακά, να ξέρετε ότι δεν είναι δυσκοίλιο. Και μην ξεχνάτε ότι τις περισσότερες φορές το μωρό κάνει κακά του ξαπλωμένο, συνεπώς είναι φυσιολογικό να σφίγγεται!
9. Οι πατούσες μου είναι επίπεδες ή με μικρή καμάρα
Στα νεογέννητα αυτό είναι φυσιολογικό και απολύτως υγιές. Αντίθετα, το ανησυχητικό είναι το πόδι του βρέφους να έχει μεγάλη καμάρα κατά τους πρώτους μήνες, γιατί αυτό μπορεί να σημαίνει κάποιο νευρολογικό ή μυϊκό πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, η καμάρα της πατούσας θα αναπτυχθεί πλήρως στην ηλικία των 4-6 ετών.
10. Δεν πειράζει που τα δάχτυλα των ποδιών μου είναι γυρισμένα προς τα μέσα και τα πόδια μου στραβά
Η κοιλιά της μαμάς είναι αρκετά περιορισμένη σε χώρο, οπότε για να μπορέσει να αξιοποιήσει τον περιορισμένο αυτό χώρο, το μωρό μεγαλώνει με τα χέρια και τα πόδια σταυρωμένα, τους γοφούς και τα γόνατα λυγισμένα, τα πόδια στραμμένα προς τα μέσα και την πλάτη καμπυλωμένη. Μόλις οι μύες των γοφών και των ποδιών δυναμώσουν και επιμηκυνθούν, καθώς θα μπορούν πια να κινούνται ελεύθερα (συνήθως δύο μήνες μετά τη γέννηση), ο κορμός και τα πόδια του μικρού ξεδιπλώνονται. Τα πόδια θα δυναμώσουν ακόμη περισσότερο κατά το δεύτερο και τρίτο χρόνο της ζωής του, αλλά θα παραμείνουν στραμμένα προς τα μέσα μέχρι την ηλικία των 5 ετών. Εφόσον μπορείτε με απλές κινήσεις να φέρετε τα ποδαράκια του στη φυσική τους θέση χωρίς να το πονάτε, δεν έχετε να φοβηθείτε τίποτα.
