«Είναι βάσανο όταν ένα παιδί φτάνει στα δικαστήρια, είτε είναι θύτης, είτε είναι θύμα», υπογράμμισε η πρόεδρος πρωτοδικών, δικαστής ανηλίκων Ευανθία Αντωνάκη, στην εκδήλωση, «Ενδοσχολική βία και εκφοβισμός» που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, από τον Σύλλογο των Γονέων και των Κηδεμόνων του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής και εξήγησε πως, «έρχονται παιδιά με μικρές χαρακιές στα χέρια τους, βγάζουν τούφες από τα μαλλιά τους. Είναι παιδιά που αυτοτραυματίζονται γιατί νιώθουν συναισθηματική απόρριψη».
Η κα Αντωνάκη, ανέφερε ένα παράδειγμα, συγκεκριμένα με δύο παιδιά, με δυο φίλους τον Διονύση και τον Αργυρή, «που πηγαίνουν στην πρώτη γυμνασίου και ουσιαστικά πρόκειται για ένα παράδειγμα εκφοβισμού, μπούλινγκ μεταξύ δύο φίλων, συμμαθητών. Στην παρέα μπήκαν και άλλοι δύο φίλοι, που άρχισαν να αποκαλούν τον Διονύση φλώρο, καθώς ήταν χαμηλών τόνων και δεν τον καλούν όταν συναντιούνται. Η μητέρα του, του λέει να μην ανησυχεί και να συνεχίζει να κάνει παρέα με τον Αργύρη. Συνεχίζουν όμως να τον διώχνουν με κάθε τρόπο, από την παρέα και ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά αυτό το παιδί είναι τελείως απρόβλεπτος. Πήγε απρόσκλητος στο σπίτι του Αργυρή όπου είχαν μαζευτεί και δεν τον είχαν καλέσει, άρχισαν να τον κοροϊδεύουν και τότε ο Διονύσης επιτέθηκε με μεγάλη βία εναντίον του Αργύρη, τον κλοτσούσε και τον χτυπούσε τόσο που πήγε το παιδί στο νοσοκομείο. Ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα;», έθεσε το ερώτημα η δικαστής ανηλίκων.
Όπως η ίδια διευκρίνισε σχετικά με το νομικό πλαίσιο, «οι ανήλικοι κάτω των 12 ετών είναι ποινικά ανεύθυνοι, που σημαίνει ότι από 12 ετών και πάνω θεωρούνται ποινικά υπεύθυνοι και όποια πράξη παραβατική κάνουν διώκεται και τιμωρείται. Ο γονιός τιμωρείται για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου».
Θύτες, θύματα και θεατές συμμετέχουν στην ενδοσχολική βία
Η εξελικτική και σχολική ψυχολόγος Δρ. Ειρήνη Αναγνώστου- Κελεπούρη, τόνισε πως, «στα φαινόμενα επιθετικής συμπεριφοράς και βίας συνήθως εντοπίζονται τρεις ομάδες συμμετεχόντων, τα 3 Θ. Οι θύτες, τα θύματα και οι θεατές (παρατηρητές). Οι θύτες σε κάποια περίοδο της ζωής τους ίσως να ήταν και οι ίδιοι θύματα. Τα θύματα είναι και υποψήφιοι θύτες και οι θεατές επίσης μπορεί σε κάποια στιγμή να ενταχθούν σε μια από τις παραπάνω ομάδες. Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε αυτά τα συμπλέγματα του φαινομένου της επιθετικής βίας. Οφείλουμε να αρχίσουμε να ακούμε με τα μάτια μας, με την έννοια να είμαστε παρατηρητές με δράση και αντίδραση. Αν περιμένουμε να ακούσουμε τη βία, όπως έγινε προχθές αυτό το φαινόμενο που σήμερα μας έχει σοκάρει, δεν μπορούμε να περιμένουμε να ακούσουμε τους δράστες, οφείλουμε να τους παρατηρούμε. Το σύνθημα είναι ακούμε με τα μάτια μας».
«Το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ποιες είναι οι τρεις κύριες ομάδες που εμπλέκονται στο φαινόμενο σχολικής βίας και εκφοβισμού», διευκρίνισε και εξήγησε πως, «δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το μεγάλο βάρος και την ευθύνη που έχει η οικογένεια, μετά έρχεται να συμπληρώσει αυτή την ευθύνη το σχολείο και η σχολική κοινότητα και εκπαιδευτική κοινότητα και το τρίτο είναι αυτό που λέμε η ευρύτερη κοινωνία. Αυτά τα τρία πολύ βασικά συστήματα του ανθρώπου, οφείλουν να συνεργαστούν για να μπορέσουμε να μιλήσουμε από δω και πέρα και να διαχειριστούμε τα φαινόμενα της βίας».
«Είχαμε περιστατικό που το θύμα έβαλε το κεφάλι του θύτη στην τουαλέτα»
Ο αστυνόμος Β, στο τμήμα προστασίας ανηλίκων της διεύθυνσης ασφάλειας Θεσσαλονίκης Παναγιώτης Αγγελίδης, επισήμανε πως «το μπούλινγκ είναι η πρώτη μορφή νεανικής παραβατικότητας που ξεκινάει από το δημοτικό και αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά θα συνεχιστεί και θα κορυφωθεί στο γυμνάσιο, με ολοένα και αυξανόμενο ρυθμό και τα αποτελέσματα κάθε φορά μας εκπλήσσουν δυσάρεστα. Είχαμε περιστατικό που το θύμα έβαλε το κεφάλι του θύτη στην τουαλέτα, καθώς δεν άντεχε άλλο την κοροϊδία».
«Οι παραβατικές συμπεριφορές που ξεκινάνε από το μπούλινγκ θα διαδέχονται η μία την άλλη, θα ακολουθήσει η επιθετική συμπεριφορά με τη χρήση σωματικής βίας, η καταστροφή περιουσίας και οι βανδαλισμοί και θα προχωρήσει και σε πιο ακραίες παραβατικές συμπεριφορές. Κύριο χαρακτηριστικό όλων αυτών είναι η έλλειψη σεβασμού και ορίων. Αυτό που παρατηρείται επίσης και μας ανησυχεί είναι ότι τα παιδιά εναλλάσσονται από τη θέση του θύματος, στη θέση του θύτη διαδοχικά, με αποτέλεσμα όταν φτάνει στο απροχώρητο η κατάσταση και επιλαμβανόμαστε ως αστυνομία, να μη γνωρίζουμε κάποιες φορές από που ξεκίνησαν όλα», υπογράμμισε ο ίδιος.
Η βία στο σχολείο είναι κοινωνικό και πρέπει να μας ανησυχήσει όλους
Ο διευθυντής του δημοτικού σχολείου της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, Τάσος Παπαναστασίου, σημείωσε πως πρέπει να μπορούμε να τα προλάβουμε αυτά τα περιστατικά βίας, να μπορούμε καταλάβουμε δηλαδή ότι κάτι μπορεί να συμβεί. Έχουμε διάφορα εργαλεία από την υψηλή επιστασία των παιδιών από τη συζήτηση με τα παιδιά, καλούμε τους γονείς σε συναντήσεις διαρκώς, κάνουμε διερεύνησης, μήπως και προλάβουμε. Μόνο που το φαινόμενο δεν είναι αποκλειστικά σχολικό εκπαιδευτικό. Αυτό είναι κοινωνικό φαινόμενο και πρέπει να μας ανησυχήσει όλους».
«Θεωρούμε πως είναι πολύ σημαντικό να ενημερώνονται οι γονείς σωστά για ένα τόσο επίκαιρο θέμα το οποίο αφορά την ενδοσχολική βία το μπούλινγκ και γενικότερα την παραβατική συμπεριφορά των ατόμων νεαρής ηλικίας στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση», σημείωσε ο πρόεδρος του συλλόγου των Γονέων και των Κηδεμόνων του Νηπιαγωγείου και του Δημοτικού Σχολείου της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, Θεόφιλος Παπαδόπουλος.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
