Μπορεί η φράση «όπου έχει κλίση το παιδί» να είναι η λύση στον δυσεπίλυτο «γρίφο» ενός γονιού για το ποια κατεύθυνση θα ήταν καλό να πάρει το παιδί του, ωστόσο στην περίπτωση μαθήτριας της πρώτης λυκείου του 1ου ΓΕΛ Νεάπολης, τα πράγματα είναι κάπως πιο περίπλοκα.
Κι αυτό επειδή μετράει βραβεία, όχι σε έναν άλλα σε πολλούς τομείς και, μάλιστα, ετερόκλητους μεταξύ τους.
Πριν καλά καλά κλείσει τα 16 της χρόνια, η Στέλλα Βαχτανίδου μετρά ήδη διακρίσεις σε διαγωνισμούς μαθηματικών, βραβεία στη λογοτεχνία και δεκάδες πρωτιές στο πιάνο, ενώ πριν από λίγες ημέρες κατέκτησε τη δεύτερη θέση σε διαγωνισμό μουσικής, παίζοντας Μπετόβεν και Μπαχ.
Μια τυχαία αναζήτηση στο διαδίκτυο ήταν αυτή που την οδήγησε στον διαγωνισμό της Νότιας Καρολίνας «Charleston International Piano Competition» και την έκανε να δηλώσει συμμετοχή. Και μπορεί η συμμετοχή της να ήταν κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, ωστόσο αυτό δεν την εμπόδισε να κατακτήσει τη δεύτερη θέση στην κατηγορία 15-16 ετών, ανάμεσα σε 120 παιδιά από όλο τον κόσμο!
«Αναζητώντας τις προϋποθέσεις για συμμετοχή είδα πως μπορούσα να λάβω μέρος, είχα έτοιμο το ρεπερτόριο γιατί ήταν ελεύθερο το πρόγραμμα και θεώρησα καλό να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία. Διαγωνίστηκα με δύο έργα -σονάτα «Καταιγίδα» Μπετόβεν και Πρελούδιο και Φούγκα Μπαχ. Και ενώ όλα έγιναν γρήγορα και ξαφνικά, ήμουν στην τελική τριάδα», δηλώνει περιχαρής στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η ταλαντούχα μαθήτρια.
Από τριών ετών, το πιάνο της μητέρας της -που δεν είναι μουσικός- στο σαλόνι του σπιτιού, κινούσε το ενδιαφέρον της μικρής Στέλλας. Ενώ με το ζόρι έφτανε στην καρέκλα και τα παιδικά χεράκια τεντώνονταν για να φτάσουν τα πλήκτρα, πήγαινε και καθόταν σαν μεγάλη πιανίστρια και φαινόταν ότι δεν το έβλεπε ως ένα απλό παιχνίδι με νότες. Το ταλέντο της διέγνωσε η μουσικός θεία της, Πένυ Χαραλαμπίδου, δασκάλα πιάνου επί μια 25ετία στο Δημοτικό Ωδείο Πολίχνης, που της πρότεινε να μπει στον μαγικό κόσμο της μουσικής.
Έτσι κι έγινε και μόλις στα 8 της χρόνια, η Στέλλα, με δασκάλα τη θεία της, ξεκίνησε μαθήματα στο Ωδείο και μέσα σε λίγα χρόνια άρχισε να μετρά βραβεία. Το 2016 κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο στον Πρώτο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πιάνου για παιδιά, όπως έκανε και την επόμενη χρονιά, στον ίδιο διαγωνισμό.
Το 2017 κατέκτησε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό «Viva Piano International Competition», που διεξήχθη στη Σόφια της Βουλγαρίας. Τον επόμενο χρόνο, στον διαγωνισμό «Valletta International Piano Competition» της Μάλτας, κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο και ειδικό βραβείο για Masterclasses, με διακεκριμένους πιανίστες στην Ελλάδα. Την ίδια χρονιά, πήρε μέρος σε σεμινάριο της Borislava Taneva, στο πλαίσιο του φεστιβάλ «Balchik Classic Days» ως επίσημη προσκεκλημένη και έπαιξε στην καταληκτική συναυλία.
Τον Σεπτέμβριο του 2021, κέρδισε το δεύτερο βραβείο στον διαδικτυακό διαγωνισμό «ProPiano Competition». Έναν μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στον διαγωνισμό της Ουαλίας «Junior Solo Piano Competition», στο πλαίσιο του «Wales International Piano Festival», στον οποίο κέρδισε το ειδικό βραβείο «The Most Promising Young Pianist».
Όπως λέει η κ. Χαραλαμπίδου, η Στέλλα είναι ένα παιδί που μαγεύει στη σκηνή και κάθε εμφάνιση της καθηλώνει το κοινό όσο απαιτητικό και αν είναι. «Είναι μεγάλη χαρά να δουλεύεις με ένα τέτοιο παιδί και στην ουσία να το μεγαλώνεις μουσικά. Είναι συνεσταλμένη, είναι συνεπής και είμαι ως δασκάλα τυχερή που δουλεύουμε μαζί. Είναι ένα παιδί που συνεργάζεται σαν να είναι ενήλικας», σημειώνει η θεία και δασκάλα της 16χρονης μαθήτριας, εξηγώντας ότι έχουν μια άψογη συνεργασία. Μαζί σχεδιάζουν τα βήματα, έχουν πρόγραμμα, ρεπερτόριο και κάνουν και πολλές ηχογραφήσεις καθώς, λόγω του κορονοϊού, πολλοί διαγωνισμοί γίνονται διαδικτυακά.
Περήφανοι είναι και όλοι στο Δημοτικό Ωδείο Πολίχνης, που ανήκει στην κοινωφελή δημοτική επιχείρηση ΙΡΙΣ του δήμου Παύλου Μελά, όπου παρακολουθούν μαθήματα παιδιά από πολλές περιοχές της Θεσσαλονίκης.
«Θέλουμε να στηρίζουμε με όποιους τρόπους μπορούμε -όπως ατομικά ρεσιτάλ και εμφανίσεις- μαθητές όπως η Στέλλα, που με το ταλέντο της αλλά και πολλή και σκληρή δουλειά έχει φτάσει σε ένα υψηλό επίπεδο για την ηλικία της στο πιάνο. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια masterclass με καταξιωμένους Έλληνες και ξένους πιανίστες και είναι παράδειγμα στο ωδείο κι ελπίδα μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η καλλιτεχνικη διευθύντρια του Ωδείου Πελαγία Τσοπουρίδου.
Η μαθήτρια μετρά επίσης δεκάδες συμμετοχές σε φεστιβάλ μουσικής αλλά και φιλανθρωπικά γκαλά. Μάλιστα, τον Δεκέμβριο του 2020, οργάνωσε, με δική της πρωτοβουλία, μια διαδικτυακή συναυλία, με τίτλο «Young Musicians VS Coronavirus», όπου έπαιξε μαζί με μικρούς ταλαντούχους μουσικούς από όλη την Ευρώπη, περνώντας το μήνυμα πως η μουσική επικρατεί της πανδημίας.
«Έχω πολλές δυνατές στιγμές όλα αυτά τα χρόνια που παίζω πιάνο και καθεμιά έχει για μένα ξεχωριστή θέση στην καρδιά και το μυαλό μου. Η πιο έντονη ήταν η πρώτη μου διάκριση, στον πρώτο πανελλήνιο διαγωνισμό πιάνου για παιδιά. Ήμουν τότε τετάρτη δημοτικού. Ένιωθα τόσο μεγάλη ικανοποίηση και τότε κατάλαβα ότι μπορώ να πετύχω και να γίνω μια μουσικός», σημειώνει η νεαρή Στέλλα.
Με πάθος επιμονή και μελέτη όλα αυτά τα χρόνια, η νεαρή μαθήτρια δεν σταμάτησε να εξελίσσεται και να αφιερώνει στο πιάνο όσο χρόνο της επιτρέπει η μελέτη για τα μαθήματα του λυκείου. Μάλιστα, όπως φαίνεται, δεν θα αργήσει να συνθέσει και τα δικά της κομμάτια καθώς παρακολουθεί μαθήματα αρμονίας και σε λίγο θα έχει στα χέρια της και το πτυχίο στη σύνθεση μουσικής.
Διακρίσεις παντού – Πρωτιές στα μαθηματικά, βραβεία στη λογοτεχνία
Τα βραβεία και οι διακρίσεις για τη 16χρονη δεν σταματούν, ωστόσο, στο πιάνο. Σε ηλικία 11 ετών, για πρώτη φορά στον Πανελλήνιο Μαθηματικό Διαγωνισμό «Ευκλείδης» κατέκτησε το 3ο βραβείο, ενώ στα 13 της χρόνια πέρασε στην δεύτερη φάση του Μαθηματικού Διαγωνισμού «Θαλής». Τον Απρίλιο του 2021, έλαβε συμμετοχή στους Αγώνες Αυθόρμητου Λόγου, που διοργάνωνε η Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης και ήταν μέσα στους 10 διακριθέντες του διαγωνισμού. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους, κέρδισε το 3ο βραβείο στον Επετειακό Διαγωνισμό Ποίησης της ΕΛΒΕ, για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, με το ποίημα «Ανοιξιάτικο Κάλεσμα».
Θέλοντας να προβάλλει την κλίση της στη συγγραφή, δημιούργησε τον δικό της ιστότοπο, με τίτλο «Αλλιώτικος Κόσμος», όπου ανεβάζει περιστασιακά κείμενά της, μέσω των οποίων, όπως λέει, εκφράζει τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες της, εξωτερικεύοντας τον εσωτερικό κόσμο μιας νεαρής έφηβης στον 21ο αιώνα.
Είναι επίσης ενεργή και στα social media, στα οποία παρουσιάζει κυρίως την πιανιστική της πορεία. Στο προσωπικό της κανάλι στο Youtube ανεβάζει συχνά βίντεο από τις εμφανίσεις της.
Αν και η ίδια είναι ιδιαίτερα σεμνή και ταπεινή, οι φίλοι και συμμαθητές της δεν κρύβουν τον θαυμασμό και την περηφάνια τους για τα κατορθώματά της.
Στο ερώτημα δε, με τι θα ασχοληθεί επαγγελματικά, η απάντηση μάλλον ξαφνιάζει. Παρά τις λαμπρές επιδόσεις της στη μουσική, τα βραβεία στη λογοτεχνία και τις πρωτιές στα μαθηματικά, θέλει να γίνει γιατρός, όπως η μητέρα της, που είναι χειρουργός σε δημόσιο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης.
Τη θαυμάζει και θέλει να της μοιάσει, βλέποντας ειδικά τον αγώνα που δίνει αδιάκοπα ως γιατρός, ειδικά το τελευταίο διάστημα με την πανδημία. Ωστόσο, δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το «ταξίδι» της στη μουσική και τη συγγραφή.
