Ο μικρός Sirio Persichetti δεν μπορεί να μιλήσει και δεν μπορεί να φάει χωρίς βοήθεια, αλλά έχει καταφέρει να συνεπάρει τον κόσμο των σόσιαλ μίντια χάρη τις καθημερινές του δραστηριότητες, αποδεικνύοντας ότι δεν υπάρχει όριο στο πόσο πολύ μπορείς να εμπνεύσεις τους άλλους.
Ο Sirio που πάσχει από σπαστική αναπηρία και είναι τετραπληγικός, δυσκολεύεται αρκετά σε πράγματα που για τον περισσότερο κόσμο θεωρούνται απλά δεδομένα. Το στόμα του είναι μονίμως ανοικτό, εμποδίζοντας τον να σχηματίσει λέξεις, ακόμα και να καταπιεί φυσιολογικά. Τρέφεται αποκλειστικά με υγρές τροφές που φτάνουν στο στομάχι του μέσω ενός σωλήνα, ενώ αναπνέει με τη βοήθεια τραχειοτομής.
Την ίδια στιγμή, ωστόσο, υπομένει όλα τα παραπάνω με τόση αντοχή, θάρρος και δίψα για τη ζωή που η μητέρα του, Valentina, πήρε την απόφαση να δημιουργήσει αποκλειστικά για εκείνον έναν λογαριασμό στο ίνσταγκραμ και έναν στο facebook προκειμένου να μοιραστεί με τον κόσμο στιγμιότυπα από την καθημερινότητα του, ελπίζοντας ότι έτσι θα εμπνεύσει κι άλλα παιδιά που αντιμετωπίζουν σοβαρές αναπηρίες.
Στις συγκεκριμένες σελίδες ανεβάζει φωτογραφίες, αλλά και αστεία, τρυφερά βίντεο από διασκεδαστικές, οικογενειακές στιγμές πετυχαίνοντας να αγγίξει χιλιάδες ανθρώπους που έχουν συγκινηθεί βαθιά από την ιστορία του.
«Θέλαμε να αφηγηθούμε την ιστορία της κινητικής αναπηρίας με έναν διαφορετικό τρόπο, να πούμε τα πράγματα ακριβώς όπως είναι, κάτι που δεν είναι εύκολο να αντιμετωπιστεί, αλλά αν το διαχειριστεί κανείς με τον σωστό τρόπο και ως προς τη σωστή κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει το άτομο να απολαύσει ένα κομμάτι αυτού που λέγεται ζωή», λέει η Valentina.
H ανταπόκριση στις σελίδες του 7χρονου Sirio είναι τεράστιο καθώς τα likes σε μερικά βίντεο ξεπερνούν τις 130 χιλιάδες.
«Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα συγκεντρώσαμε μία απίστευτα ενθαρρυντική ανταπόκριση, ειδικά από οικογένειες που βιώνουν μία παρόμοια κατάσταση με τη δική μας», πρόσθεσε η Valentina.
Όπως είπε στο Reuters η 38χρονη μητέρα του 7χρονου αγοριού επιθυμία της είναι να σπάσει το στίγμα που ακολουθεί πολύ συχνά τα άτομα μα αναπηρίες, δείχνοντας ότι το να έχεις ειδικές ανάγκες δε σημαίνει ότι δεν μπορείς και εσύ να περάσεις καλά και να ζήσεις τη ζωή σου.
