6. To ημερολόγιο της Άννα Φρανκ, Άννα Φρανκ
Η Άννα Φρανκ γεννήθηκε στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας το 1929. Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία το 1933 αναγκάζει την οικογένειά της να καταφύγει στην Ολλανδία, για να αποφύγει τις διώξεις που εξαπολύει το ναζιστικό καθεστώς ενάντια στις εβραϊκές κοινότητες. Το 1942, η δεκατριάχρονη Άννα μαζί με την οικογένειά της κρύβονται στο πίσω μέρος ενός σπιτιού στο Άμστερνταμ. Για τα επόμενα δύο χρόνια, θα καταγράψει στο ημερολόγιό της την οδυνηρή εμπειρία του εγκλεισμού. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια και χιούμορ, στις καταγραφές της έχει αποτυπωθεί ο αγώνας ενός κοριτσιού να διαφυλάξει, ακόμα και μέσα στον χειρότερο κίνδυνο, την ελευθερία της σκέψης, τη φαντασία και τη χαρά της παιδικής αθωότητας. Εβδομήντα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, το ημερολόγιο αυτό παραμένει η πιο συγκινητική ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και ένας συγκλονιστικός ύμνος στο ιδεώδες της ελευθερίας.
7. Η καλύβα του Μπάρμπα Θωμά, Χάριετ Μπίτσερ Στόου
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει συγκινηθεί διαβάζοντας το αθάνατο έργο της Χάρριετ Μπίτσερ Στόου, που έχει μεταφραστεί σε τριάντα επτά γλώσσες κι είναι το βιβλίο που, περισσότερο απ’ οποιοδήποτε άλλο, συνέβαλε στην κατάργηση της δουλείας στις ΗΠΑ. Ο μπάρμπα-Θωμάς, η μικρή Εύα, η Τόπσυ, ο Σάιμον Λεγκρί, είναι ονόματα που έχουν μπει στο καθημερινό λεξιλόγιο όλων των λαών του κόσμου. Και οι δραματικές περιπέτειες των μαύρων, που οι οικογένειές τους διαλύονται για να πουληθούν εδώ κι εκεί, επηρέασαν κι επηρεάζουν ακόμα και σήμερα τον τρόπο σκέψης και το συναισθηματικό κόσμο αυτών που πιστεύουν στην ελευθερία και στην ισότητα.
8. Οι άθλιοι, Βίκτωρ Ουγκώ
Γιάννης Αγιάννης, πρώην κατάδικος, μετά την αποφυλάκισή του παρέχει ευεργεσίες και βοηθά φτωχούς ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Παρά τις καλές πράξεις του, δεν μπορεί να ξεφορτωθεί το παρελθόν του που τον κατατρέχει και το στιγματισμό του κατάδικου. Ωστόσο, ζει μια ζωή προσφέροντας μόνο καλό, ακόμα και αν πρέπει να κρύβεται, και μεγαλώνει ένα κοριτσάκι, την Τιτίκα. Ακόμα, δίνονται πολλά ιστορικά στοιχεία. Για τη μάχη στο Βατερλό, τη ζωή του Ναπολέοντα, τη ζωή στο Παρίσι και γενικά τη Γαλλία του 19ου αιώνα. Οι Άθλιοι γράφτηκαν το 1862 και η εποχή που περιγράφουν είναι από το 1815 έως το 1833. Ο Ουγκώ λέει τις απόψεις του σε θέματα όπως η πολιτική, η ηθική, οι νόμοι, η γλώσσα (αργκό), η θρησκεία. Εξαίρει τη σημασία της εκπαίδευσης στην ποιότητα ζωής του ανθρώπου. Όλο το έργο το διαπερνά η αντίληψη ότι η έλλειψη εκπαίδευσης και η φτώχεια οδηγούν στην εξαθλίωση.
9. Χωρίς οικογένεια, Εκτόρ Μαλό
Ο μικρός Ρεμί μαθαίνει στα οκτώ του χρόνια πως είναι ορφανός. Η είδηση αυτή τον σημαδεύει βαθιά κι αλλάζει ολότελα τη ζωή του. Διωγμένος απ’το σπίτι της θετής μητέρας του, μπαίνει στη δούλεψη του γερο-Βιταλί, που δίνει παραστάσεις στους δρόμους μ’έναν παράξενο θίασο από εκπαιδευμένα ζώα. Έτσι αρχίζουν τα βάσανα του μικρού Ρεμί. Περιπλανιέται στις πόλεις και στα χωριά και γνωρίζει την απανθρωπιά και την υστεροβουλία των ανθρώπων. Όμως δεν απογοητεύεται, γιατί συνάμα γνωρίζει και την ανθρωπιά και την καλοσύνη στο πρόσωπο του αφεντικού του, της θετής του μητέρας, του Ματία, του φίλου του, και πολλών άλλων, που συναντά στην πολύπαθη περιπλάνησή του. Ευτυχώς για όλους η συγκινητική ιστορία του Ρεμί και οι περιπέτειές του έχουν αίσιο τέλος.
10. Η Πολυάννα Μαμά, Έλενορ Χ. Πόρτερ
Ένα αμιγώς κοριτσίστικο βιβλίο που λάτρεψα. Η Πολυάννα ορφανή από μητέρα, χάνει και τον πατέρα της. Πέφτει στα χέρια της πλούσιας και γεροντοκόρης θείας Πόλυ που δεν ενέκρινε ποτέ τον γάμο από έρωτα της αδελφής της με τον φτωχό πάστορα. Η θεία Πόλυ μένει στο Μπέλντιγκσβιλ στο Βερμόντ και ζει με πολύ αυστηρούς κανόνες. Δεν αγαπάει τα παιδιά. Αναλαμβάνει την Πολυάννα από αίσθηση καθήκοντος προς την αδελφή της. Προσπαθεί επί ματαίω να τιθασεύσει τη χαρά και την αισιοδοξία της ανεψιάς της. Η Πολυάννα αγαπιέται από τους κατοίκους της μικρής πόλης αμέσως. Όλοι αρχίζουν να παίζουν το «παιχνίδι της χαράς» έως ότου η Πολυάννα τραυματίζεται σε αυτοκινητιστικό ατύχημα και μένει παράλυτη μη μπορώντας να χαρεί για τίποτε. Τότε, είναι η σειρά της μικρής πόλης να ενθαρρύνει την Πολυάννα. Το βιβλίο τελειώνει με τη θεία Πόλυ να παντρεύεται τον αγαπημένο της και την Πολυάννα να περπατά.
Διαβάστε επίσης:
«Μαμά χτύπησα» – Δεν χρειάζεται πανικός! Sofargen χρειάζεται!
