Έξαρση εμφανίζουν φέτος τα δαγκώματα από φίδια στη χώρα μας, με τα νοσοκομεία στη Λάρισα κυρίως και στα Τρίκαλα να καταγράφουν πλέον καθημερινά τέτοια περιστατικά. Τελευταίο περιστατικό ήταν σε μια ταβέρνα στα Τρίκαλα όπου ένα φίδι επιτέθηκε και δάγκωσε παιδάκι 3,5 ετών. Το αγοράκι βρισκόταν στην αυλή ταβέρνας όταν το φίδι εμφανίστηκε ξαφνικά και το δάγκωσε, επικρατώντας αναστάτωση.
Σύμφωνα με την paidiatriki.gr οι οδηγίες σε περίπτωση δαγκώματος από φίδι είναι:
- Διατηρούμε την ψυχραιμία μας διότι ο φόβος και ο πανικός μπορεί να οδηγήσουν σε λιποθυμικό επεισόδιο με πτώση της πίεσης και διαταραχές του καρδιακού ρυθμού.
- Ακινητοποιούμε το μέλος που έχει υποστεί το δάγωμα και επειδή σε λίγο θα εμφανίσει οίδημα, βγάζουμε δαχτυλίδια, βραχιόλια και ότι άλλο μπορεί να σφύξει το άκρο και να του επηρεάσει την κυκλοφορία. Δεν σηκώνουμε το πόδι ψηλά.
- Με ηρεμία μετακινούμε τον άνθρωπο στο κοντινότερο Νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας, αφού προηγουμένως έχουμε ειδοποιήσει ότι ο ασθενής έχει ήδη ξεκινήσει. Οι γιατροί που εργάζονται στις περιοχές της υπαίθρου, γνωρίζουν συνήθως την αντιμετώπιση. (Αν σας δαγκώσει οχιά έξω από τον Ευαγγελισμό, είναι προτιμότερο να πάτε στο Κέντρο Υγείας των Σπάτων).
- Αν έχετε πρόχειρο φαρμακείο και έχετε κορτιζόνη ή καλύτερα αδρεναλίνη (μόνο από γιατρό) και διαπιστώσετε ότι ο ασθενής εμφανίζει λιποθυμία, που μπορεί να σημαίνει έναρξη αναφυλαξίας, χορηγήσετε την κορτιζόνη ενδομυϊκά (Όση ποσότητα και να δώσετε δεν παθαίνει τίποτα, γι’αυτό μην προσπαθείτε να βρείτε τη δόση).
- Αδρεναλίνη μπορεί να δώσει και ο μη γιατρός, με την προϋπόθεση ότι είναι σε έτοιμη συσκευασία, για παιδιά ή για ενηλίκους αντίστοιχα. .
Τι δεν πρέπει να κάνουμε:
- Δεν βάζουμε πάγο στο τραυματισμένο σημείο
- Δεν δένουμε το μέλος που έχει το δάγκωμα, για να μην μετακινηθεί, δήθεν, το δηλητήριο. Το δηλητήριο μετακινείται με την λεμφική και όχι με την αιματική οδό και σε 2 λεπτά βρίσκεται στην κυκλοφορία. Με το δέσιμο επίσης μπορεί να προκαλέσουμε νέκρωση
- Δεν σχίζουμε με μαχαίρι το τραύμα και δεν ρουφάμε το σημείο του τραύματος με το στόμα, για να βγάλουμε, δήθεν, το δηλητήριο.
- Δεν βάζουμε αντισηπτικά και δεν δίνουμε παυσίπονα για τον πόνο, ούτε ηρεμιστικά φάρμακα.
- Δεν χορηγούμε αντιοφικό ορό. Ειναι δυνατόν να προκαλέσουμε αναφυλακτική αντίδραση και να χαθεί ο τραυματίας από τον ορό. Άλλωστε τα περί σημαντικότητας του ορού, είναι μύθος.
Τι θα κάνουν οι γιατροί του Νοσοκομείου:
- Τοποθετείται ορός.
- Χορηγούνται αντιβιοτικά και κορτικοειδή (κορτιζόνη), προληπτικά.
- Ελέγχονται τα ζωτικά σημεία (σφύξεις, καρδιακός ρυθμός, αρτηριακή πίεση, αναπνοή, αιμάτωση του δέρματος).
- Γίνεται έλεγχος αν το άτομο είναι εμβολιασμένο για τέτανο.
- Ελέγχονται οι νεφροί που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι στις τοξίνες του δηλητηρίου
- Γίνονται εξετάσεις αίματος και ελέγχεται κυρίως η πήξη
- Λαμβάνονται υποστηρικτικά μέτρα και αντιμετωπίζεται κάθε σύμβαμα από οποιοδήποτε σύστημα. Τα μέτρα αντιμετώπισης, είναι κατά περίπτωση, διότι ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά, δεδομένου ότι δεν πρόκειται για συγκεκριμένο νόσημα.
- Το σημαντικότερο πρόβλημα είναι η πρόκληση αναφυλακτικού Shock.
- Ο αντιοφικός ορός γίνεται πάντοτε σε νοσοκομείο, μετά από έλεγχο για τυχόν υπάρχουσα υπερευαισθησία
- Το σύνηθες είναι να λάβει ο ασθενής εξιτήριο σε 2-4 μέρες, ανάλογα με την βαρύτητα των συμπτωμάτων.
Ακολούθησε το TheMamagers στο Instagram
