Ο εγωισμός των γονιών δημιουργεί φόβο, ανασφάλεια και δυσπιστία στα παιδιά. Αλλά το πιο επικίνδυνο είναι ότι «μπλοκάρει» για πάντα την επικοινωνία μαζί τους. Ο αστικός μύθος λέει:
– Πριν κάνουμε οικογένεια όλος ο κόσμος περιστρεφόταν, συνεχώς, γύρω από το ”εγώ” μας. Μετά τη δημιουργία οικογένειας σταματάμε, πλέον, να βιώνουμε αυτήν την εγωκεντρική ψευδαίσθηση.
Σταματάμε, όμως, στα αλήθεια; Ισχύει ότι η μητρότητα σκοτώνει τον εγωισμό; Ή μήπως, απλώς, τον κρύβει πίσω από καινούρια δεδομένα και καταστάσεις; Και τελικά αντικαθιστούμε το «εγώ» μας με το «δημιούργημά» μας (δηλαδή το παιδί), που έτσι κι αλλιώς αποτελεί προέκταση του εγώ μας;
Άλλο εγωισμός, άλλο αγάπη στον εαυτό μας
Εννοείται πως η «παλαιού τύπου μάνα», που γίνεται θυσία για να προσφέρει στα παιδιά και την οικογένειά της βάζοντας τον εαυτό της τελευταίο στη λίστα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες της, έχει πια – ευτυχώς – περάσει στην ιστορία. Σήμερα οι γυναίκες γνωρίζουμε ότι παράλληλα με την οικογένειά μας πρέπει να φροντίζουμε τον εαυτό μας. Να τον θέτουμε ως προτεραιότητα, να ξεκουραζόμαστε, να διασκεδάζουμε. Αυτό το λένε φροντίδα προς τον εαυτό μας και αυτοεκτίμηση. Το να σκέφτεσαι τον εαυτό σου όπως σκέφτεσαι τους άλλους σημαίνει ισορροπία και σοφία. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν σκέφτεσαι μόνο τον εαυτό σου ή όταν σκέφτεσαι μόνο τους άλλους.
Εξουσία η μητρότητα
Υπάρχουν εγωκεντρικοί άνθρωποι. Μπαμπάδες, μαμάδες, γυναίκες ή άντρες με ή χωρίς παιδιά. Οι εγωιστές δεν είναι απαραίτητα κακοί άνθρωποι. Είναι, απλώς, ανώριμοι. Είναι άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν κατανοήσει το νόημα της αληθινής ζωής μέσα από την προσφορά και μέσα από τον σεβασμό στους άλλους ανθρώπους. Οι εγωιστές είναι με όλους τους ανθρώπους εγωιστές. Και με αυτούς που αγαπάνε. Δεν κάνουν διακρίσεις.
Ούτε βάζουν τις προτεραιότητες στις οποίες ελπίζεις ή, αν θέλεις, θεωρούσες δεδομένες.
Η προτεραιότητά τους είναι μία και μόνο. Ο εαυτός τους. Από ‘κει και πέρα το χάος. Για μια εγωίστρια μαμά η μητρότητα χρησιμοποιείται σαν όπλο. Όπλο για να χειριστεί τους άλλους, για να ασχοληθούν οι άλλοι μαζί της. Για να «κομπάσει» στους άλλους για το «έργο ζωής» της που είναι τα παιδιά της. Για να επιβληθεί στον άντρα της και βέβαια να κυριαρχήσει στα παιδιά της. Για την εγωκεντρική μαμά η μητρότητα είναι εξουσία.
Πώς επηρεάζει
Μέσα σε μια οικογένεια είναι πολλά τα προβλήματα που αναφύονται από την εγωιστική στάση των γονιών. Οι γονείς πολλές φορές έρχονται σε ρήξη με τα παιδιά τους. Σε μία διαφωνία οι ίδιοι επιμένουν κατηγορηματικά, διότι, ακόμη κι άδικο αν έχουν, θέλουν να περάσει το δικό τους. Επειδή είναι γονείς κι εγωιστικά σκεπτόμενοι απαιτούν υπακοή και υποχώρηση απ’ τα παιδιά τους, ακόμη κι αν αυτά έχουν δίκιο. Αυτό προκαλεί την απογοήτευση των παιδιών, ακόμη και την οργή τους προς τον γονέα. Ο γονιός, χωρίς πραγματικά να το θέλει, «σηκώνει» ένα τείχος με τα παιδιά του συμπεριφερόμενος με αυτό τον τρόπο. Αυτές οι σχέσεις, αν εξακολουθήσουν έτσι, θα βρίσκονται πάντοτε σ’ένα τεντωμένο σκοινί κι η μετωπική σύγκρουση θα’ναι πάντα αναμενόμενη.
Επτά φράσεις που λέει ο εγωκεντρικός γονιός
1. «Εγώ» θέλω το καλύτερο για εσένα!
2. Δεν θα είμαι πάντα εδώ να σε νταντεύω
3. Θα κάνεις αυτό που λέω εγώ!
4. Καλά, περίμενε να φτάσουμε σπίτι…
5. Γιατί; Γιατί έτσι λέω εγώ!
6. Εμένα με στενοχωρεί περισσότερο απ΄ όσο στενοχωρεί εσένα.
7. Αν θελήσω τη γνώμη σου, θα στη ζητήσω.
Να τονίσουμε εδώ, ότι όσον αφορά τις παραπάνω φράσεις όπως και πολλές άλλες που δεν αναφέρονται στη λίστα καθώς πρόκειται για απλά παραδείγματα, παίζει ρόλο πώς ξεστομίζονται, κάτω από ποιες συνθήκες και με τι ύφος. Κάτι που θέτει όρια, δεν είναι εγωισμός. Το βασικό θέμα είναι να μην υπάρχει χειριστικότητα εκ μέρος του γονιού.
