Οι άνθρωποι αγαπάμε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Κάνοντας δώρα, αγκαλιές, φιλιά. Δίνοντας προτεραιότητα, χρόνο κι ενέργεια. Μιλώντας τρυφερά. Φροντίζοντας και στηρίζοντας τον σύντροφό μας. Τα παιδιά μας τα βλέπουν όλα αυτά και μέσα από την αγάπη που νιώθουν και βλέπουν μαθαίνουν κι εκείνα τι σημαίνει αγάπη, τι σημαίνει, συντροφικότητα και φροντίδα.
Όλες οι μορφές αγάπης είναι σημαντικές και τα λόγια και οι πράξεις. Όμως τα λόγια είναι πιο άμεσα, πιο “χειροπιαστα”, πιο όμορφα για τα αυτάκια τους. Κι επειδή ακούν πολλά άσχημα- χωρίς να το θέλουμε- παντού στο σχολείο, στην τηλεόραση, όταν μιλάμε στο τηλέφωνο, στον δρόμο, είναι καλό να ακούν όμορφα λόγια μέσα στο σπίτι τους.
“Ο μπαμπάς σου εργάζεται πολύ σκληρά. Είναι πολύ καλός στις δουλειές σπιτιού. Ό,τι κι αν χαλάσει θα το φτιάξει” και “η μαμά σου είναι η πιο γλυκιά γυναίκα στον κόσμο. Το χαμόγελό της μου φτιάχνει τη μέρα. Μας σκέφτεται και μας φροντίζει όλους πάρα πολύ καλά”. Λέξεις που ξεχειλίζουν αγάπη αλλά και θετικές εικόνες.
Όταν δίνουμε στα παιδιά τέτοιες θετικές εικόνες, αρχίζουν και τις παρατηρούν. Παρατηρούν τα θετικά στους άλλους. Όχι τα αρνητικά. Θέλουν να τα μιμηθούν, αρχίζουν να τα εκτιμούν. Και σταδιακά μαθαίνουν να εκφράζονται κι εκείνα με τον ίδιο τρόπο.
Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από ένα παιδί που μαθαίνει από μικρό να εκφράζει την εκτίμησή του και την ευγνωμοσύνη του για όσα έχει.
Ένα παιδί που ακούει τους γονείς του να μιλάει για λάθη ή αρνητικά χαρακτηριστικά, μαθαίνει να εστιάζει σε αυτά. Να ασκεί κριτική στους άλλους και στον εαυτό του. Ένα παιδί που ακούει όμορφα λόγια, μαθαίνει τι σημαίνει ευγένεια, σεβασμός, αποδοχή και αγάπη. Μαθαίνει να εκτιμά όσα έχει και τι σημαίνει αληθινή ευτυχία.
Διάβασε επίσης:
Η ευγνωμοσύνη φέρνει ευτυχία: Πώς μπορούμε να την καλλιεργήσουμε στα παιδιά μας;
Πώς η στοργή του γονέα διαμορφώνει την ευτυχία του παιδιού για μια ολόκληρη ζωή
