Καλώς εχόντων των πραγμάτων δεν θα την αποφύγεις την κλιμακτήριο – την προ-εμμηνόπαυση, περι-εμμηνόπαυση, την εμμηνόπαυση την ίδια με φούντες, την μετα-εμμηνόπαυση τελικά, και όχι τέλος. Λέω «καλώς εχόντων» γιατί θέλεις να ζήσεις φορέβα, εννοείται, να φτάσεις στις ηλικίες 45+, να την περάσεις κι αυτή την φλεγόμενη στεφάνη (σα λιοντάρι τσίρκου που πηδάει από τη μία στην άλλη: εφηβεία, ενηλικίωση, εγκυμοσύνη, επιλόχειος κατάθλιψη, θηλασμός, επανόρθωση συστήματος, κι άλλη εγκυμοσύνη, επανόρθωση συστήματος, πορεία προς κλιμακτήριο κλπ κλπ – αυτή είναι η σωστή σειρά φάσεων του γυναικείου σώματος άρα της γυναίκας από όπου και αν την πιάσεις).
Παρόλο που ο κόσμος καίγεται, εσύ προσωπικά μπαίνεις στην κλιμακτήριο ή βγαίνεις από την άλλη μεριά, και δεν είσαι η μόνη: αυτό που προσπαθώ να πω συνήθως στις γυναίκες είναι «δεν είσαι η μόνη άρα δεν είσαι μόνη σου, είμαστε κι εμείς εδώ, τα έχουμε περάσει»…. ΑΝ είναι καθόλου βοηθητικό κι αυτό, γιατί όταν είσαι με τα μυαλά στα κάγκελα χαμένη στη φάση σου, δεν ξέρω πόσο βοηθάει το να ξέρεις ότι δεν είσαι η μόνη τρελή… μακάρι να καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι καθόλου τρελή από τις ιστορίες των άλλων.
Λοιπόν το έχω ξαναγράψει: μην τσιμπάς με τις φήμες, μην δίνεις σημασία στην αρνητική διαφήμιση, στα σχόλια «άει μωρή κλιμακτηριακιά!», στον συσχετισμό της ηλικιακής/ορμονικής γυναικείας φάσης με δυσάρεστη και δυσοίωνη συμπεριφορά. Μην επηρεάζεσαι από το μεγάλο ταμπού-κακιά μάγισσα. Μην χαλιέσαι που καμία επώνυμη δεν βγαίνει ποτέ να πει «περνάω/πέρασα κλιμακτήριο κορίτσια!» Η κλιμακτήριος δεν είναι τέρας, δεν βγάζεις κρεατοελιές και κέρατα, δεν χοντραίνεις ξαφνικά, δεν κρεμάς από τη μια μέρα στην άλλη.
Δηλαδή ακόμα και να πάρεις μερικά κιλά, το παθαίνεις λάου λάου. Φταίνε «οι ορμόνες» αλλά σε συνδυασμό με το ότι κινείσαι λιγότερο και τρως περισσότερο. Κινείσαι λιγότερο επειδή όσο μεγαλώνεις μειώνεται η ενέργεια κι οι σωματικές αντοχές σου, δεν έχεις καμιά όρεξη να σηκωθείς στις 7 το πρωί να κάνεις 120 κοιλιακούς. Αν υποθέσουμε ότι κάποτε το έκανες. Τρως περισσότερο επειδή δεν κινείσαι τόσο, είσαι μέσα στο σπίτι πολλές ώρες, τέλος… δεν φλερτάρεις, δεν ερωτεύεσαι, δεν ψάχνεσαι και δεν κάνεις σεξ όσο έκανες.
Αυτό συμβαίνει επειδή (1) βαριέσαι, το έχεις δει το έργο πολλές φορές και (2) η λίμπιντό σου πέφτει μαζί με τις «γυναικείες» ορμόνες – αλλά επειδή Οι Ορμόνες είναι πολύ μπερδευτικό θέμα, τις παραλείπω τελείως και πάω στην λίμπιντο. Η οποία πέφτει ιντίντ. Αν σκεφτόσουν το σεξ 10 φορές την ημέρα, το σκέφτεσαι 1 ή και καμία. Αν χάζευες πίσω από τα γυαλιά ηλίου, δεν χαζεύεις πια (άντρες/γυναίκες λέμε, ανάλογα με τα γούστα σου. Σκασίλα σου για τα τοπία). Μέχρι να σου κοπεί η περίοδος, ιδρώνεις και ξε-ιδρώνεις, φυσιέσαι, κουνάς βεντάλιες και φοράς μόνο βαμβακερά. Όταν σου κοπεί και μετά, ιδρώνεις λιγότερο αλλά και φτιάχνεσαι λιγότερο. Μαθαίνεις το θέμα «κολπική ξηρότητα» απέξω και ανακατωτά – με κυστίτιδες και κολπίτιδες τοίχο-τοίχο, μια και το μαγικό μέχρι πρότινος όργανο δεν καταπολεμάει πια τα μικρόβια λόγω ανομβρίας. Ακούς ανατριχιαστικές ιστορίες για ακράτειες αλλά είναι υπερβολές, αρκεί να μην φταρνιστείς μέσα σε λεωφορείο ενώ είσαι όρθια και μετά από ώρες στο δρόμο (οπότε σόρυ, σου φεύγουν ακόμα κι αν είσαι 35).
Τίποτε από ότι συμβαίνει στην κλιμακτήριο δεν είναι τραγικό. Τραγικό είναι να πεθάνεις, να σε χτυπήσει νταλίκα ή να αρρωστήσεις βαριά, και η κλιμακτήριος δεν είναι ατύχημα ούτε αρρώστια. Είναι μια άβολη φάση η οποία σε κοινωνίες που θεοποιούν τα νιάτα, παίρνει διαστάσεις ταμπού. Έχεις ups-and-down, πάνω-κάτω σαν ασανσέρ, κι έτσι και σου κάτσει, συνδυαστικά, ένα παιδί στην εφηβεία, τα έχεις δει όλα: φίλη μου πέρασε κλιμακτήριο παράλληλα με την αρχή-και-άνθηση εφηβείας της κόρης της και κάνανε το σπίτι λαμπόγυαλο οι δυο τους, κλαίγανε κάθε μέρα σε χωριστό δωμάτιο. Κι αυτό ήταν το λιγότερο.
Διάβασε τη συνέχεια στην επόμενη σελίδα
